فشار اصطلاحی برای شکل بالایی از فشار است. فشار - مانند کارهای سنگین جسمی ، سر و صدا ، ورزش های رقابتی ، شرایط روانی و روانی استرس زا (ترس از نارسایی یا از دست دادن چهره ، ترس از دست دادن، ترس از مرگ) ، یا بیماری جدی - برای هر فرد متفاوت شروع می شود ، در حالی که افراد به خواسته های خاص عملکرد پاسخ می دهند. در بیشتر موارد ، مبتلایان دولت ایالت را مرتبط می دانند فشار با احساس فشار و تنش. در طول استرس ، عملکردهای بدنی لازم برای تأمین انرژی سریع ، مانند قلب فعالیت، خون جریان به اندام ها و عضلات ، و اکسیژن عرضه به مغز. توابع مانند عملکردهای سیستم ایمنی بدن، که انرژی بدن را تأمین نمی کنند ، کاهش می یابد. عوامل مختلفی در ایجاد استرس نقش دارند. این عوامل استرس زا به عنوان مثال ، کمبود وقت ، مسئولیت زیاد نسبت به کار و همچنین خانواده ، سر و صدا ، خواسته های بیش از حد ، ترس از عدم توانایی کنار آمدن ، مشکلات روحی و درگیری است. این نیازهای عملکردی بر روان و وضعیت بدن تأثیر می گذارد و می تواند ارگانیسم انسان را به شدت ضعیف و آسیب برساند. به عنوان مثال ، استرس های دوگانه کار و خانه رهبری به تنش دردناک در عضلات گردن، شانه ها ، ران ها و گوساله ها در بسیاری از افراد ، به ویژه زنان [11.3. ] اگر فردی احساس نگرانی ، اندوه و پریشانی کند ، این استرس منفی (ناراحتی) است. با این حال ، اگر شخصی احساس برخی چالش ها را داشته باشد ، این احساسات در بدن احساس و پردازش می شود. فرد استرس مثبت (eustress) را تجربه می کند.
اثرات استرس بر سلامتی
اگر بدن در شرایط استرس زا باشد ، غرق در محرک هاست و در مدت زمان بسیار کمی انرژی بالایی را تأمین می کند. دلسوز سیستم عصبی سیستم عصبی خودمختار فعال می شود ، که استرس را آزاد می کند هورمون کاتلولامین ها آدرنالین, نورآدرنالین و دوپامین. علاوه بر این ، آدرنوكورتیكوتروپین (ACTH) از طریق هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین آزاد می شود (CRH) میانجیگری ، که سنتز و آزاد شدن آن را تحریک می کند کورتیزول از قشر آدرنال. عامل اصلی کنترل کننده ACTH آزادی احتمالاً CRH، اما علاوه بر این استرس به هر شکلی منجر به ترشح آن می شود آرژینین وازوپرسین (AVP) و فعال سازی سمپاتیک سیستم عصبی، هر دو به نوبه خود ترویج می کنند ACTH رهایی. غلظت of آدرنالین و نورآدرنالین در خون خیلی سریع افزایش می یابد با کمک اینها هورمون، بدن با افزایش عملکرد باعث افزایش عملکرد ارگانیسم می شود قلب میزان و همچنین خون فشار ، افزایش فرکانس تنفس، کشش عضلات و کاهش فعالیت اندام های جنسی و گوارشی. اگر بدن برای مدت طولانی تری در این حالت افزایش واکنش یا هوشیاری باقی بماند ، همتای دلسوز سیستم عصبیاز سیستم عصبی پاراسمپاتیک، سعی در کاهش مصرف زیاد انرژی دارد. با این حال ، افزایش افزایش یافته و غلظت از استرس هورمون در خون از تضعیف و در نتیجه آرام شدن ارگانیسم جلوگیری می کند. از آنجا که در شرایط استرس اسید معده تولید زیاد است و در مقابل ترشح دستگاه گوارش است آنزیم ها کاهش یافته است ، کل دستگاه گوارش با خون ضعیف تأمین می شود و اندام های تولید مثل در عملکرد خود مختل می شوند ، خطر نقص عملکرد این اندام ها و همچنین سیستم ایمنی بدن افزایش می یابد [11.2. ]ویتامین B12به عنوان مثال ، فقط در چنین شرایطی می تواند به طور ناکافی جذب شود. علاوه بر این ، خطر دیس بیوز (استعمار نادرست از میکروب ها در روده) استرس عاطفی بیش از حد یا علائم استرس پس از عمل باعث پیشرفت بیماری می شود گاستریت (التهاب معده مخاط) یا همچنین عفونت معده با باکتری (عفونت هلیکوباکتر پیلوری) ، که باعث شکستن لایه محافظ می شود ، به طوری که یک بطن زخم (معده زخم) می تواند [11 را تشکیل دهد. 2.]. در افرادی که بسیار حساس هستند دستگاه گوارش - سندرم روده تحریک پذیر (IBS) - ، شرایط استرس زا باعث ناراحتی روده می شود و گرفتگی عضلات. خطر نقص جسمی و همچنین ذهنی افزایش می یابد زیرا عملکرد مانع خونریزی مغزی به عنوان یک مانع محافظتی به عنوان یک نتیجه از استرس مختل می شود. مغز آسیب پذیرتر می شود در برابر داروهای، سموم و آلاینده های مضر [11.4. ]. استرس باعث ضعف می شود سیستم ایمنی بدن (نقص ایمنی) ، و حساسیت به عفونت با افزایش استرس ذهنی افزایش می یابد. اگر سیستم ایمنی بدن ضعیف شود ، عفونت ویروسی شناخته شده تب خال Simplex ، که در آن تاول های کوچکی روی لب ها ظاهر می شود و دهان با قرمز شدن پوست و التهاب ، می تواند از بین برود و باعث عفونت های پوستی شود [11.2. ]. علائم استرس نیز شامل می شود غلظت چالش ها و مسائل، خستگی, میگرن حملات و تنش سردرد, مشکلات دستگاه گوارش با درد, گرفتگی عضلاتو اسهال [11.2. غالباً ، کمبود فعالیتهای ورزشی و اختلالات ناشی از استرس در ریتم خواب و غذا خوردن چنین مواردی را تشدید می کند سلامت مشکلات [11.2]. اگر زنان از افزایش استرس اجتماعی یا خانوادگی رنج می برند ، احتمال شکایت در روزهای قبل وجود دارد قاعدگی - سندرم پیش از قاعدگی (PMS) - مانند تحریک پذیری ، خلق و خوی شدید افسرده ، تغییر قابل توجه در اشتها ، ماستودینیا (احساس تنش وابسته به چرخه در پستانها یا پستان) درد) و احساس انزجار ممکن است تشدید شود [11.3]. یک سبک زندگی سالم و رژیم غذایی می تواند به طور قاطع علائم استرس را در بدن کاهش دهد. به عنوان مثال ، مصرف روزانه سبزیجات ، به ویژه محصولات سبزیجات زرد سبز ، وقوع آن را کاهش می دهد بیخوابی و خستگی علائم و عملکرد فیزیکی و ذهنی را افزایش می دهد. مصرف محرک مانند الکل از طرف دیگر ، سیگار علائم استرس را تشدید می کند و خطر ابتلا به بیماری را افزایش می دهد. اگر سیگاری ها به سختی سبزیجات بخورند ، بیشتر دچار استرس می شوند ، دردناک سردرد، نقص ایمنی و افسردگی نسبت به افراد سیگاری که به طور منظم غذاهای گیاهی مصرف می کنند. مصرف روزانه از الکل تأثیر بسیار مضر بر بدن دارد ، بنابراین مصرف سبزیجات دیگر نمی تواند کاهش علائم استرس را تضمین کند.
اثرات استرس بر سطح سرمی کورتیزول
کورتیزول، مانند اپی نفرین و نوراپی نفرین، یک هورمون استرس از قشر آدرنال است و در شرایط استرس زای جسمی و عاطفی به مقدار بیشتری ترشح می شود. در حالی که آدرنالین سطح در عرض چند ثانیه بعد از یک رویداد استرس زا افزایش می یابد ، کورتیزول فقط بعد از 30 دقیقه بیشترین غلظت خون خود را نشان می دهد. استرس سایر افراد را نیز تحریک می کند مغز مناطق ، منجر به ترشح مواد پیام رسان می شود که از طریق جریان خون به قشرهای فوق کلیوی منتقل می شوند و در آنجا کورتیزول آزاد می کنند (همچنین به جزئیات مربوط به "اثرات استرس بر سلامت). در زنان ، سطح کورتیزول سرم بسیار کمتر از مردان افزایش می یابد و با سرعت بیشتری به سطح پایه برمی گردد. بنابراین زنان بهتر می توانند با شرایط استرس زا کنار بیایند [11.3]. یکی از مهمترین عملکردهای کورتیزول تنظیم هورمونی نمک و آب تعادل در کلیه. همچنین مسئول متابولیسم ، رشد و روان است. هنگام ترشح ، هورمون استروئید برای سازگاری بدن با شرایط استرس زا ضروری است. کورتیزول از طریق تجزیه پروتئین و تبدیل پروتئین و کربوهیدرات در متابولیسم دخالت می کند اسیدهای آمینه به گلوکز در غلظت خون طبیعی. در نتیجه باعث می شود گلوکز سطح سرم افزایش می یابد. علاوه بر این ، کورتیزول باعث افزایش لیپولیز می شود. بنابراین هورمون استرس بسیار مهم است و به دلیل تأمین انرژی در تولید انرژی نقش دارد گلوکز و تجزیه چربی. کورتیزول در کمک می کند مدیریت استرس زیرا دارای اثر ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی است. آن را حفظ یا افزایش می دهد فشار خون. کورتیزول همچنین در افزایش سطح گلوکز سرم نقش دارد. بنابراین استرس در حد متوسط بدن را از واکنش های التهابی محافظت می کند و عملکرد سیستم ایمنی بدن را حفظ می کند. با این حال ، استرس بیش از حد بر روی ارگانیسم اثر مخربی دارد. غلظت بالای کورتیزول در خون یا انتشار مداوم کورتیزول باعث کاهش مصرف غذا ، تجزیه کربوهیدرات ، رهبری به بیخوابی (اختلالات خواب) ، حساسیت به عفونت ها و تعداد متابولیت های سرطان زا در بدن را افزایش می دهد. علاوه بر این ، غلظت بیش از حد بلوک های کورتیزول حافظه به یاد بیاورید و بنابراین عملکرد حافظه را کاهش می دهد. تنش شدید جسمی و روحی منجر به علائم شدید خستگی می شود ، زیرا انتشار قابل توجه کورتیزول منجر به مشکلات تأمین انرژی می شود. سطح کورتیزول بسیار زیاد است رهبری به اختلال در عملکردهای خاص بدن و اختلالات ایمنی شناختی. علاوه بر این ، اختلالات در الکترولیت تعادل و فرآیندهای التهابی رخ می دهد ، که با گذشت زمان می تواند منجر به بیماری های جدی مانند فشار خون (فشار خون بالا) با تأثیر منفی بر کلیه عملکرد ، بیماری های قلبی عروقی ، آریتمی قلبی، اختلالات متابولیکی ، آلرژی و بیماری های تومور [11.2. ]. افزایش سطح کورتیزول باعث آشفتگی نمک و آب تعادل در کلیه، که همچنین به طور قابل توجهی عملکرد کلیه را مختل می کند. شدید اعتیاد به نوشیدن الکل, چاقی (چاقی) و افسردگی علاوه بر این می تواند باعث افزایش دائمی غلظت کورتیزول و افزایش علائم استرس شود. در غلظت های طولانی مدت ، هورمون استروئید تأثیر می گذارد پوست کیفیت بنابراین بزرگترین عضو ما می تواند ضخامت و انعطاف پذیری خود را از دست دهد ، زیرا در اثر استرس طولانی مدت و همچنین طولانی مدت رخ می دهد و فقط با خون کافی تأمین نمی شود. همچنین خطر کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن را افزایش می دهد و در نتیجه افراد مستعد ابتلا می شوند پوست بیماری هایی مانند آکنه (به عنوان مثال، آکنه vulgaris) یا آتوپیک اگزما (نورودرماتیت).
اثرات استرس بر سطح گلوکز سرم
هنگامی که بدن در معرض استرس قرار می گیرد ، ممکن است سطح سرمی گلوکز دچار نوسانات جزئی شود زیرا تنظیم کنترل گلوکز در خون در این شرایط دشوارتر است. برای به حداقل رساندن چنین نوساناتی ، افراد مستعد استرس باید از مقادیر زیاد تصفیه شده پرهیز کنند کربوهیدرات ها، قندها و چربی ها ، زیرا این محصولات به شدت بر سطح سرمی گلوکز تأثیر می گذارند و می توانند منجر به آن شوند هیپوگلیسمی [11.2. ] علاوه بر این ، غلظت کورتیزول بر سطح سرمی گلوکز تأثیر می گذارد. استرس بیش از حد باعث افزایش سطح سرمی کورتیزول می شود و در نتیجه سطح سرمی گلوکز (گلوکز خون) افزایش می یابد. اختلال عملکرد قشر آدرنال ناشی از استرس یا نقص در حمل و نقل خاص پروتئین ها سطح کورتیزول و در نتیجه سطح سرمی گلوکز را کاهش می دهد. هم سطح خیلی زیاد و هم سطح سرمی گلوکز خیلی پایین عملکرد جسمی و روانی را مختل می کند و منجر به مشکلات تأمین انرژی و همچنین خستگی می شود
اثرات استرس بر کیفیت مو
مو کیفیت بسیار زیاد به استرس حساس است. استرس حاد به ویژه می تواند باعث تشدید شود ریزش مو (آلوپسی) اگر پروتئین اضافی ، ویتامین B وجود داشته باشد ، ویتامین A، C ، رویو مس کمبودها در بدن ، این رشد را کند می کند مو، ساختار آن را ضعیف کرده و منجر به شکنندگی و همچنین موهای زائد می شود [11.4].
اثرات استرس بر تعادل ریز مغذی ها (مواد حیاتی)
ریز مغذی ها (مواد حیاتی) به عنوان مکانیسم های محافظتی بدن می توانند به مقدار کافی ، تأثیرات منفی استرس را تا حد زیادی محدود کنند. با این حال ، اگر کمبود عناصر ریز مغذی ضروری وجود داشته باشد ویتامین C، کمپلکس B ویتامین ها, کوآنزیم Q10, کلسیم, اهن, منیزیمو روی، حساسیت به استرس افزایش می یابد ، که باعث ضعف سیستم ایمنی می شود [11/4].
استرس و ویتامین های گروه B
علاوه بر ترشح زیاد هورمون ، افزایش کاهش ویتامین یکی از اختلالات متابولیکی ناشی از استرس است [2.2]. بنابراین پاسخ های استرس نیاز به ریز مغذی ها (مواد حیاتی) را افزایش می دهد. به طور خاص ، وضعیت B ویتامین ها تحت تأثیر قرار می گیرد ، زیرا اینها ارتباط نزدیکی با روان - ویتامین های روان زا - دارند و تأثیر مستقیم بر وضعیت عاطفی ، تاب آوری عصبی و عملکرد ذهنی ما دارند. ویتامین ها B1 ، B2 ، B3 ، B6 و B12 برای تولید مورد نیاز است نوراپی نفرین و سایر هورمونهای عاطفی (به عنوان مثال سروتونین) با توجه به افزایش انتشار نوراپی نفرین در طی استرس مداوم ، ذخایر ویتامین B تخلیه می شود. اگر به دلیل رژیم های یک طرفه و تعداد بسیار کم میوه ، سبزیجات ، و ویتامین ها به اندازه کافی همراه غذا نباشد شیر و محصولات لبنی ، کمبودی در بدن ایجاد می شود. کمبود ویتامین های B1 ، B6 و B12 منجر به کمبود قابل توجه عملکرد و مشکلات غلظت می شود ، زیرا این مواد حیاتی در انتقال تکانه های عصبی به مغز و سلول های عصبی محیطی دخیل هستند [11.4]. ویتامین B6 بسیار کم است ، اسید فولیک و B12 مقاومت در برابر فشار را ضعیف کرده و سنتز آن را مختل می کند سروتونین (هورمون شادی) ، منجر به خلق و خوی شدید و نوسانات عاطفی می شود. بنابراین افرادی که استرس طولانی مدت مکرر دارند ، اغلب از مشکلات رفتاری ، اختلالات در درک ، خستگی مفرط مزمن ، تحریک پذیری ، اضطراب و افسردگی. ویتامین های گروه B نیز برای استفاده از غذاهای شیرین و چرب مورد نیاز است. بخش عمده ای از کودکان و نوجوانان چنین غذاهایی را به مقدار زیاد می خورند و از غذاهای غنی از مواد حیاتی غافل می شوند. این به سرعت منجر به کمبود ویتامین B در بدن می شود. به دلیل کمبود ویتامین ، غذای غنی از انرژی نمی تواند به طور مطلوب تجزیه شود و هورمون های شادی فقط به میزان ناکافی تشکیل می شوند که باعث می شود اختلالات رفتاری جوانان قابل مشاهده باشد.
استرس و ویتامین C و کارنیتین
استرس هایی از قبیل جراحات ، جراحی ها یا نیازهای بالای روانشناختی نیز نشان دهنده شرایط استرس برای ارگانیسم است و نیاز به آن را افزایش می دهد ویتامین C بنابراین ویتامین C دیگر نمی تواند به اندازه کافی برای فرآیندهای مهم متابولیکی و عملکردها در دسترس باشد ، که منجر به اختلال در سیستم ایمنی بدن می شود. بنابراین ارگانیسم در معرض محافظت ناکافی در برابر اکسیداسیون و رادیکال های آزاد قرار دارد و بنابراین حساسیت بیشتری نسبت به عفونت ها نشان می دهد. در نتیجه ، خطر ابتلا به تومورها ، قلب بیماری ، آپوپلکسی (ضربه), آرتروز و آب مروارید بسیار افزایش می یابد [13.2]. بافت همبند در پوست ، عضلات ، مفاصل و عروق ضعیف تر می شود و سست می شود ، مانند ویتامین C نقش مهمی در کلاژن سنتز [13.2. ]. کمبود ویتامین C در بدن نیز با انتخاب غالب مربوط به استرس از غذاهای ناسالم - فست فود و فست فود - و همچنین نوشیدنی های غنی از قند or كافئين - نوشیدنی های کولا ، قهوه. کارنیتین ماده ای شبیه به آن است اسیدهای آمینه. از این دو سنتز شده است اسیدهای آمینه لیزین و متیونین با کمک ویتامین C ، نیاسین ، ویتامین B6 و اهن. بدن به ویژه برای معرفی زنجیره بلند به کارنیتین نیاز دارد اسیدهای چرب به میتوکندری (نیروگاههای سلول) و بنابراین برای تولید انرژی. در مقادیر کافی ، به دلیل افزایش عملکرد در قلب ، با تأثیر انرژی ، از جمله محافظ قلب است. این پشتیبانی می کند سوزش of تری گلیسیرید و بنابراین اثر کاهنده چربی دارد [13.5. ]. در کمبود ویتامین C ، تولید کارنیتین کاهش می یابد و تخلیه کارنیتین در مراحل اولیه رخ می دهد. کمبود کارنیتین در عضلات منجر می شود خستگی و ضعف عضلانی [13.5].
استرس و کوآنزیم Q10
کوآنزیم Q10 به عنوان یک منبع انرژی اهمیت ویژه ای دارد. به دلیل ساختار کینون حلقه ای شکل ، ویتامینوئید می تواند الکترون را بپذیرد و آزاد کند. در نتیجه، کوآنزیم Q10 نقش کلیدی در روند بیوشیمیایی تشکیل انرژی با بازی می کند اکسیژن مصرف - فسفوریلاسیون زنجیره تنفسی - در میتوکندری. در این فرایند مهم ، ویتامینوئید قابل جایگزینی نیست. بنابراین ، در مورد کمبود کوآنزیم Q10 ، اختلالات قابل توجهی در متابولیسم هوازی رخ می دهد. کوآنزیم Q10 همچنین در تشکیل حامل اصلی انرژی سلول - ATP نقش دارد. در صورت کمبود کوآنزیم Q10 ، تعادل انرژی اعضای غنی از انرژی مانند قلب ، کبد و کلیه به همین ترتیب خراب می شود [13.2. ] کوآنزیم Q10 محلول مهم در چربی است آنتی اکسیدان. این در وجود دارد میتوکندری - در جایی که رادیکالهای آزاد به عنوان محصولات واکنش ناپایدار ناشی از تنفس سلولی تشکیل می شوند - و از آنها محافظت می کند اسیدهای چرب (چربی ها) ناشی از اکسیداسیون و همچنین آسیب رادیکال های آزاد. با شتاب دادن ویتامین E کوآنزیم Q10 در بازسازی خود از فعالیت ویتامین E به عنوان پاک کننده رادیکال های آزاد پشتیبانی می کند. در شرایط استرس ، کوآنزیم Q10 - اگر به مقدار کافی وجود داشته باشد - به بهبود عملکرد سلول کمک می کند ، بهبود می یابد سوخت و ساز انرژی و اکسیژن استفاده ، و در نتیجه افزایش عملکرد. علاوه بر این ، قادر است که به طور مکرر مرتبط با استرس کاهش یابد خستگی مزمن [13.2] با توجه به دانش فعلی ، مشخص نیست که نیاز روزانه کوآنزیم Q10 واقعاً چقدر است. به همین ترتیب ، مشخص نیست که میزان تولید کوآنزیم Q10 تا چه حد بالا است و سهم آن در تأمین نیاز مورد نیاز چیست. نشانه هایی وجود دارد که در هنگام استرس اکسیداتیو این نیاز افزایش می یابد. افزایش رادیکال های آزاد ، به دلیل استرس اکسیداتیو بالا در هنگام فعالیت های ورزشی شدید ، باعث ایجاد فشار روی استخر Q10 در میتوکندری اندام هایی می شود که بیشترین انرژی مورد نیاز را دارند - قلب ، کبد و کلیه ها. بر این اساس ، مصرف کوآنزیم Q10 در ورزشکاران رقابتی کم و بیش افزایش می یابد. در سنین بالا ، غلظت کوآنزیم Q10 در 50٪ کمتر از سن متوسط است. یک دلیل برای غلظت کم کوآنزیم Q10 می تواند افزایش مصرف در سنین بالا ، یا کاهش میتوکندری باشد توده در عضلات - اثبات علمی این موضوع هنوز در دست بررسی است. اگر افراد مسن ورزش های زیادی انجام دهند ، استرس اکسیداتیو فشار بیشتری را روی استخر Q10 پایین می آورد. در افراد مسن ، مصرف رژیم کوآنزیم Q10 برای مقادیر این ویتامین در اندامهایی مانند قلب مهمتر است ، کبد، ریه ها ، طحال, غده فوق کلیوی، کلیه و پانکراس. روند در سطح کوآنزیم Q10 بر اساس سن [13,2،XNUMX].
| عضو | سطح Q10 در افراد 20 ساله (پایه 100). | مقدار Q10 در افراد 40 ساله کاهش می یابد | مقدار Q10 در افراد 79 ساله کاهش می یابد |
| قلب | 100 | 32 | 58 |
| کبد | 100 | 5 | 17 |
| شش | 100 | 0 | 48 |
| طحال | 100 | 13 | 60 |
| غده فوق کلیوی | 100 | 24 | 47 |
| کلیه | 100 | 27 | 35 |
| پانکراس | 100 | 8 | 69 |
استرس اکسیداتیو و آنتی اکسیدان ها
اگر به عنوان مثال ، افراد مقدار ناچیزی از آن را مصرف کنند آنتی اکسیدان ویتامین D در آنها رژیم غذایی یا اگر بدن در اثر نور کافی خورشید مقدار کمی از آن را سنتز کند ، ارگانیسم ما به طور ناکافی در برابر سمی محافظت می شود فلزات سنگین و آلاینده ها به عنوان رادیکال های آزاد ، چنین سموم محیطی اثر اکسیداتیو دارند. آنها به طور تهاجمی به بدن حمله می کنند و می توانند به ساختار بیولوژیکی مانند آمینو آسیب برسانند یا حتی از بین ببرند اسیدها، غشای سلولی و DNA. رادیکال های آزاد با ربودن الکترون از مولکول مورد حمله ، به صورت واکنش های زنجیره ای در بدن تکثیر می شوند ، در نتیجه آن را به رادیکال آزاد تبدیل می کنند. تشکیل رادیکال افزایش یافته را استرس اکسیداتیو می نامند [13.6. ]. استرس اکسیداتیو غلظت آنتی اکسیدان ها را کاهش می دهد ، که می تواند به طور موثر رادیکال های آزاد را سم زدایی کند یا از تشکیل آنها جلوگیری کرده یا آنها را مهار کند و بنابراین بقای سلول را امکان پذیر می کند. بدون آنتی اکسیدان عوامل محافظتی مانند ویتامین های B2 ، B3 ، E ، D ، C ، سلنیوم, روی, منگنز و مس و همچنین مواد گیاهی ثانویه - مانند کاروتنوئیدها و پلی - مواد مضر قابل رهگیری نیستند. در نتیجه ، اگر به دلیل افزایش نیازهای ریز مغذی مربوط به استرس (مواد حیاتی) یا مصرف کم رژیم غذایی ، غلظت آنتی اکسیدانی کمی در بدن وجود داشته باشد ، رادیکال های آزاد می توانند بدون مانع تکثیر شوند. آنها همچنین به خود بدن آسیب می رسانند پروتئین ها, اسیدهای نوکلئیک, کربوهیدرات ها در سیتوپلاسم ، هسته سلول و میتوکندری. اسیدهای چرب به ترکیبات سمی - پراکسیداسیون لیپید تبدیل می شوند. اگر ماکرومولکول ها به طور اکسیداتیو آسیب ببینند ، این منجر به از دست دادن فعالیت می شود آنزیم ها و اختلال عملکرد غشاها. اگر DNA هسته ای آسیب دیده باشد ، این می تواند منجر شود ژن جهش هایی که عملکردهای سلولی فردی را مختل می کنند. در نتیجه ، خطر رشد سلولهای تومور افزایش می یابد [13.6. ] اگر سمی باشد فلزات سنگین - رهبری، آلومینیوم, کادمیوم, قلع و دیگران - به دلیل کمبود آنتی اکسیدان رهگیری نمی شوند ، عملکرد مغز می تواند تأثیر منفی بگذارد و خطر وقوع حملات صرعی را افزایش دهد [13.6. ] .با افزایش فرآیندهای اکسیداسیون در بدن ، خطر تصلب شرایین (تصلب شرایین) و همچنین آسیب به بافت عضلانی نیز افزایش می یابد ، زیرا غنی از چربی اشباع نشده است اسیدها و پروتئین ها. علاوه بر این ، اختلالات در وجود دارد غشای سلولی عملکردها و هسته های سلولی و همچنین التهابات استخوان و مفصل [11.4. ]ویتامین D به عنوان یک آنتی اکسیدان به ویژه توانایی محافظت از سلولهای بتا پانکراس در برابر آسیب اکسیداتیو توسط رادیکال های آزاد و در نتیجه کاهش قابل توجه آسیب های دیابت ملیتوس هرچه ویتامین محلول در چربی در بدن کمتر باشد ، خطر ابتلا به دیابت بیشتر می شود
تنش و مواد معدنی و عناصر کمیاب
برای اینکه بدن ما بتواند از خود در برابر علائم استرس دفاع کند و عملکرد ما را حفظ کند ، به موارد ضروری نیاز دارد مواد معدنی و عناصر کمیابآنها به انتقال سیگنال های عصبی و عملکرد بی نظم متابولیسم و تعادل انرژی ناشی از تأثیرات خارجی کمک می کنند. با این حال ، شیوه زندگی امروزی بسیاری از افراد ، تأمین لازم و کافی کافی از این ریز مغذی ها (مواد حیاتی) توسط ناسالم را ایجاد می کند رژیم غذایی و زندگی روزمره پرتنش ممکن نیست ، بنابراین بدن نسبت به شرایط استرس زا بسیار حساس است و به طور قابل توجهی تحت تأثیر آنها قرار می گیرد.
استرس و کلسیم
اگر مقدار ناکافی از کلسیم از طریق رژیم غذایی مصرف می شود ، هدایت تحریکات بین سلولهای عصبی فقط می تواند ضعیف تنظیم شود. سیستم عصبی به شدت آشفته می شود ، در نتیجه عملکرد جسمی و روحی ضعیف و بی قراری عصبی ایجاد می کند.
استرس و منیزیم ، روی و آهن
هنگامی که خستگی و خستگی جسمی و روحی به ویژه مکرر است ، سطح پایین منیزیم، روی ، و اهن معمولاً در بدن یافت می شوند. در فازهای با کار و استرس زیاد ، نیاز به این مواد حیاتی به ترتیب زیاد است.منیزیم، روی و آهن در واکنش های آنزیمی در بدن نقش دارند. به دلیل کمبود مقدار این مواد حیاتی در بدن ، فعالیت آنزیم ها و در نتیجه روند متابولیسم کند می شوند. بدون منیزیم ، انرژی می تواند به بدن ضعیف برسد و بر فعالیت عضلات و سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارد. در نتیجه ، چنین اختلالاتی اغلب منجر به لرزش عضلات و گرفتگی عضلات یا ، در مورد اختلالات سیستم عصبی مرکزی ، به بیش از حد تحریک پذیری و اختلالات غلظت [3.2]. علاوه بر این ، این ماده معدنی - در صورت وجود غلظت کافی - مانع از ترشح آدرنالین و نورآدرنالین و بنابراین در برابر فشار محافظت می شود [3.2]. حاوی روی آنزیم ها - آنیدراز کربنیک ، الکل دهیدروژناز ، کربوکسی پپتیدازها - به ویژه در برابر تأمین ناکافی روی حساس هستند و با کاهش فعالیت به آن واکنش نشان می دهند. عواقب آن اختلال در تعادل اسید و باز است ، افزایش می یابد سدیم و آب دفع ، تخریب اکسیداتیو ناکافی الکل و آشفتگی هضم پروتئین [13.4. ]. رادیکال های آزاد در هنگام پایین آمدن سطح روی سرم به راحتی به ارگانیسم حمله می کنند و به سلول ها آسیب می رسانند - به دلیل غلظت کم آنزیم های حاوی روی. فلزات سنگین - کادمیوم، رهبری، نیکل - و نوکسا از محیط نیز می تواند باعث مسمومیت شود و باعث واکنش های رادیکال سیتوتوکسیک شود. یادگیری معلولیت ها ، بیش فعالی و پرخاشگری قابل توجه است [13.4]. عنصر کمیاب آهن به عنوان یک جز of از گروههای مهم آنزیمی در ، نقش اصلی را بازی می کند سوخت و ساز انرژی و در تنظیم رادیکالهای اکسیژن و پراکسیدها. اگر بدن حاوی آهن بسیار کمی باشد ، تأمین انرژی اساساً مختل شده و در اثر مانع از رادیکال های آزاد و همچنین محصولات متابولیکی سمی ، سوخت و ساز بدن در عملکرد آن مختل می شود. علائمی مانند از دست دادن اشتها، حساسیت به هوا ، عصبی بودن و سردرد تنظیم شده در [4/13].
استرس و کروم
در دوره های استرس زیاد ، بدن کورتیزول بیشتری آزاد می کند که تجزیه گلوکز را تحریک می کند. به نوبه خود ، مقدار زیادی از انسولین برای متابولیسم گلوکز مورد نیاز است. از آنجا که کروم و فاکتور تحمل گلوکز - GTF - در سطح سلول با هم مرتبط هستند انسولین برای تشکیل یک مجموعه ، عنصر کمیاب کروم و انسولین به دلیل تجزیه زیاد گلوکز در کنار هم جمع می شوند. بنابراین کروم به میزان زیاد از طریق کلیه در ادرار دفع می شود ، که سطح سرم آن را در بدن کاهش می دهد. در صورت استرس طولانی مدت ، کمبود کروم می تواند منجر به اختلال در تحمل گلوکز با افزایش سطح سرمی گلوکز بعد از خوردن غذا و کاهش آن شود. انسولین از آنجا که انسولین فقط با کمک کروم تأمین می شود و همچنین موثر است. غالباً ، اختلال تحمل گلوکز منجر به کمبود انرژی و اختلالات سیستم عصبی می شود.
استرس و پروتئین ها و اسیدهای آمینه
در مراحل استرس در هنگام تلاش شدید روانی و همچنین جسمی ، بدن به پروتئین های اضافی و با کیفیت بالا احتیاج دارد - در سبزیجات ، برخی از ماهی ها و فرآورده های گوشتی ، زیرا در نتیجه افزایش سطح سرمی کورتیزول در درجه بالایی تخریب می شوند ، و آن جذب و در دسترس بودن در متابولیسم به دلیل عدم تعادل در انتخاب مواد غذایی ، اغلب کاهش می یابد. نیازهای عملکرد بالا بر غلظت برخی از آمینوها تأثیر می گذارد اسیدها در بدن انسان. به ویژه ، نیاز به اسیدهای آمینه با شاخه شاخه ای لوسین، ایزولوسین و والین ، تیروزین ، هیستیدین و گلوتامین بطور قابل توجهی افزایش می یابد. زیرا عضله توده و پروتئین های بدن به طور فزاینده ای تحت فشار شدید شکسته می شوند ، ذخیره اسیدهای آمینه کاهش می یابد. اگر تنگناهای عرضه در بدن خنثی نشود ، کمبود پروتئین افزایش. به همین دلیل ، افرادی که به طور مکرر تحت استرس هستند باید اطمینان حاصل کنند که پروتئین زیادی از رژیم غذایی خود دریافت می کنند. سطح سرمی اسیدهای آمینه مهم لوسین، ایزولوسین ، والین ، تیروزین ، هیستیدین و همچنین گلوتامین، می تواند به ویژه با مصرف منظم افزایش یابد آجیل، ماهی ، گوشت ، پنیر و دانه های سویا. در صورت افزایش تقاضا برای پروتئین های با کیفیت بالا و همچنین اسیدهای آمینه ضروری در شرایط استرس به اندازه کافی پوشیده شده است ، بنابراین می توان تجزیه پروتئین را کاهش داد و ذخیره سازی و همچنین تشکیل پروتئین ها را تسهیل کرد. علاوه بر این ، اسیدهای آمینه با شاخه شاخه و گلوتامین به عنوان منبع انرژی به بدن خدمت کنید. آنها همچنین مسئول تأمین سیستم ایمنی بدن و همچنین اندام های جداگانه هستند لوسین، ایزولوسین ، والین و همچنین گلوتامین فقط در مقادیر ناکافی وجود دارند ، این امر منجر به بی حالی ، علائم خستگی و تمرکز جدی و همچنین ضعف عملکرد می شود.
استرس و کار بدنی سنگین
کارگران سنگین و شیفت شب مورد تقاضای جسمی زیادی قرار دارند ، به این معنی که این افراد اغلب تحت استرس شدید قرار دارند. استرس در اینجا به صورت ایجاد می شود سرد، گرما ، نور شدید خورشید ، سر و صدا یا همچنین با اختلال در ریتم خواب-بیداری ، محرومیت از خواب، تمرکز ثابت و سلامت مشکلات. هر چه شدت فعالیت حرفه ای - چه جسمی و چه روحی - بیشتر باشد ، به انرژی غذایی و مواد حیاتی بیشتری نیاز است. بنابراین ، انتخاب غذا باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. نکته اساسی اطمینان از مصرف روزانه منظم آن است کربوهیدرات ها، که باید را تشکیل می دهند بزرگترین قسمت رژیم غذایی ، چربیها و پروتئینهای ضروری. این اجزای غذایی انرژی لازم را برای بدن تأمین می کنند.
کار بدنی سنگین و نیاز به مواد حیاتی
کارگران سنگین اغلب مایعات زیادی را به صورت عرق از دست می دهند. ویتامین های محلول در آب B1 ، B2 ، B6 ، B9 ، B12 و C و همچنین الکترولیت ها مانند کلسیم، منیزیم، فسفات، سولفات و کلرید در نتیجه به طور فزاینده ای با عرق برافروخته می شوند. این نیاز به مایعات را افزایش می دهد ، الکترولیت ها و ویتامین ها علاوه بر این ، عرضه مهم است مواد معدنی همچنین مهم است ، زیرا کارگران باید در سطوح بالا عملکرد داشته باشند. علاوه بر ویتامین ها ، سدیم و پتاسیم با عرق نیز گم می شوند. اگر شخصی فقدان باشد سدیم، اثر او در کار به دلیل بروز سرگیجه ، گیجی و جهت گیری کاهش می یابد ، زیرا ماده معدنی بر عملکردهای عصبی تأثیر می گذارد. با این حال ، کمبود سدیم اثرات دیگری نیز دارد. گرفتگی عضلات ، افت فشار خون ، اختلالات در تعادل اسید و باز و در حمل و نقل سایر مواد حیاتی ممکن است رخ دهد [13.3. ]پتاسیم کمبود در بدن ، علاوه بر این رخ می دهد یبوست، منجر به اختلالات سلامتی مشابه با کمبود سدیم می شود. کارگران شب و شیفت تحت ریتم بیولوژیکی روز و شب قرار دارند. آنها باید عملکرد بالایی داشته باشند ، مخصوصاً در شب ، گرچه این دوره در واقع برای استراحت و شارژ مجدد انرژی است. در طول روز ، هنگامی که بدن فعال است ، چنین افرادی مجبور به رسیدن به خواب می شوند. خواب روزانه نمی تواند جایگزین خواب شبانه شود ، زیرا مراحل خواب عمیق به تعویق می افتد و بنابراین خواب نمی تواند به اندازه شب شدید باشد. علاوه بر کمبود خواب به عنوان یک عامل استرس زا ، آلاینده ها ، سر و صدا ، گرما یا سرد در محل کار نیز اثرات مخربی بر بدن دارد گردش. غذاهای پرچرب ، پرانرژی و هضم شده هضم ، غلظت و عملکرد را مختل کرده و عواقب سلامتی را تشدید می کنند. برای فعال نگه داشتن بدن در شب ، به یک رژیم غذایی سبک همراه با بسیاری از مواد مهم حیاتی نیاز دارد. ویتامین A برای بینایی تیز لازم است ، زیرا مسئول تشکیل "رودوپسین" بنفش بصری است که در اثر قرار گرفتن در معرض نور در چشم شکسته می شود. محرومیت از خواب سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند ، که می تواند با کمک مقاومت بیشتری در برابر عفونت ایجاد کند ویتامین A به طور خاص. علاوه بر این ، با تأمین کافی ، ویتامین می تواند روند بهبودی در تحریک شده را تسریع کند زخم و همچنین حوادث کار - شکستگی استخوان - با حمایت از رشد سلول و تشکیل استخوان. ویتامین B1 ، B2 ، اسید پانتوتنیک و منیزیم در تولید انرژی نقش دارند. آنها قندها و چربی ها را تجزیه می کنند تا بتوان از آنها به عنوان انرژی سلولی استفاده کرد. این تأمین انرژی برای کار طلبگی بسیار ضروری است. برای اینکه بتوانید در حین کار شیفتی به طور موثر و با تمرکز کار کنید ، نباید کمبود ویتامین B1 ، کلسیم ، سدیم و پتاسیم، زیرا این مواد حیاتی تکانه های عصبی را به مغز و همچنین به سلول های عصبی محیطی منتقل می کنند. اگر غذای عرضه شده حاوی مقادیر بسیار کمی کلسیم ، سدیم ، پتاسیم و ویتامین B1 باشد ، خطر حوادث افزایش می یابد که مشخصه آن خستگی مفرط و واکنش های ضعیف است. کارگران شب نیز به عناصر کمیاب منگنز، مولیبدن و سلنیوماست. اینها عناصر کمیاب اجزای آنزیم های مهمی هستند که بدن را در برابر رادیکال های آزاد محافظت می کنند. در بیشتر موارد ، کارگران شب و شیفت مصرف بیش از حد سیگار را نشان می دهند ، قهوه، بالا-قند برای غلبه بر علائم خستگی و عملکرد ضعیف ، غذاها و همچنین داروها در مقایسه با افراد در الگوی کار روزانه. در حالی که چنین است محرک برای مدت کوتاهی انرژی زیادی فراهم می کنند ، آنها تشدید می شوند خستگی مزمن و تمایل دارد که با مشکلات سردرد ، تحریک پذیری و تمرکز نتیجه عکس داشته باشد. استرس - کمبود ریز مغذی ها (مواد حیاتی).
| کمبود مواد حیاتی | علائم کمبود |
| ویتامین C |
|
| ویتامین های کمپلکس B مانند ویتامین B1 ، B2 ، B3 ، B5 ، B6 ، B9 ، B12. |
افزایش خطر
|
| ویتامین A |
افزایش خطر |
| ویتامین E |
|
| ویتامین D |
|
| کوآنزیم Q10 |
|
| کلسیم |
|
| منیزیم |
افزایش خطر
|
| سدیم |
|
| پتاسیم |
|
| فسفات | اختلال در تشکیل سلول منجر می شود
افزایش خطر
|
| کلرید |
|
| روی |
|
| سلنیوم |
|
| مس |
|
| منگنز |
افزایش خطر
|
| اهن |
|
| کروم |
افزایش خطر
|
| مولیبدنوم |
|
| سولفات | افزایش خطر
|
| مواد دوم گیاهان کاروتنوئیدها و پلی فنول ها. | در برابر محافظت ناکافی
افزایش خطر |
| پروتئین با کیفیت بالا |
|
| اسیدهای آمینه لوسین ، ایزولوسین ، والین ، تیروزین ، هیستیدین ، گلوتامین ، کارنیتین |
|
