تعریف
تعریف کلی معتبر از دوپینگ خیلی آسان نیست. تعریف باید واضح باشد و مجالی برای تفسیر باقی نمی گذارد. بنابراین تعریف IOC از دوپینگ شامل اصطلاح گروه های ممنوعه از مواد فعال است تا بتواند مواد تازه تولید شده را بر اساس گروه مواد فعال آنها به طور خودکار منع کند.
درک می شود که دوپینگ تلاش کلی برای بهبود عملکرد ورزشی با استفاده از دارو است. دوپینگ به استفاده از گروههای ممنوعه مواد فعال و استفاده از روشهای ممنوع اشاره دارد. اصطلاح دوپینگ در اواسط قرن نوزدهم در انگلیس گسترش یافت.
آفریقای جنوبی های رنگی از الکل ضد الکلی به نام "Dop" در اعمال فرقه استفاده می کردند ، این اصطلاح در ادامه توسط انگلیسی ها پذیرفته شد. تاریخ دوپینگ بیشتر از تصور اکثر مردم برمی گردد. از آنجایی که همیشه از عملکرد ورزشی برای منزلت اجتماعی ، اعتبار ، شهرت ، شهرت و از جمله امنیت مالی استفاده شده است ، ورزشکاران همیشه تمایل به مصرف مواد ممنوعه برای افزایش عملکرد شخصی داشته اند.
در بازیهای المپیک باستان ، اینکاها از جویدن استفاده می کردند كوكائين ترک برای بهبود عملکرد در تحمل ورزش ها. در روم باستان برای اولین بار از دوپینگ اسب استفاده می شد. از زمان حرفه ای شدن ورزش ، موارد سو abuse استفاده از دوپینگ متوقف نشده است.
در قرن بیستم دوپینگ به خصوص در خالص محبوب شد تحمل و ورزش های قدرتی. به ویژه ورزش دوچرخه سواری در سالهای گذشته در کانون تحقیقات دوپینگ قرار داشت. اگرچه ورزشکاران و پزشکان اغلب دانش پزشکی ندارند ، دوپینگ بدون در نظر گرفتن موارد پزشکی انجام می شود سلامت عواقب.
اولین آزمایش های دوپینگ در بازی های المپیک 1968 مکزیک انجام شد. وقتی نوبت به بهبود یا بهینه سازی عملکرد می رسد ، ورزشکاران در ورزش تجاری بارها تمایل به مصرف مواد ممنوعه برای بهبود عملکرد ورزشی خود دارند. تجزیه و تحلیل هزینه و فایده تقریباً نقشی ندارد.
همیشه بحث می شود که آیا مصرف مواد ممنوع در ورزشهای رقابتی تقلیدکننده هایی را در ورزشهای تفریحی پیدا می کند یا عناوین منفی مانند مرگ و میر ناشی از دوپینگ اثر بازدارندگی دارد. مطالعه ای در سال 1999 در سازگاری استودیوهای موجود در منطقه هامبورگ و شلسویگ-هولشتاین نشان داد که 24٪ از بازدید کنندگان مرد استودیو و 8٪ از بازدید کنندگان استودیوی زن به طور منظم برای حمایت از عضله سازی از دارو استفاده می کنند. تعداد تخمینی موارد گزارش نشده احتمالاً حتی بیشتر است.
با توجه به اشتیاق آلمانی ها به دارو ، این نتایج واقعاً تعجب آور نیست. تحریکات همه مواد فعال را با یک اثر تحریک کننده و سرخوشی توصیف می کنند. این مواد به عنوان محرک استفاده می شوند و بنابراین استرس طولانی مدت را ممکن می کنند و عمدتا در آنها استفاده می شود تحمل هنگام خستگی برای حفظ عملکرد ، ورزش کنید.
- آمفتامین
- كوكائين
- كافئين
- افدرین
درد در بیشترین میزان استرس در هنگام فعالیتهای ورزشی رخ می دهد. این درد این ورزشکار را مجبور به توقف فعالیت ورزشی می کند. مصرف مسکرات این را سرکوب می کند درد و بنابراین عملکرد بالاتر را امکان پذیر می کند.
مسکرات به ویژه در ورزش هایی که حداکثر استرس دارند استفاده می شود. با سرکوب درد ، ورزشکار در معرض خطرات خاصی قرار می گیرد.
- اپیوئیدها
عوامل آنابولیک از طریق سنتز پروتئین باعث تجمع بافت بدن می شوند.
بدنسازان از این اثر برای افزایش توده عضلانی استفاده می کنند. با این حال ، این امر نه تنها به افزایش توده عضلانی ، بلکه به عوارض جانبی بیشماری نیز منجر می شود. مصرف استروئیدهای آنابولیک در هر ورزش رقابت محور ممنوع است.
به دلیل عوارض جانبی گسترده ، به هر ورزشکاری توصیه می شود که از مصرف آن خودداری کند استروئیدهای آنابولیک.
- استروئیدهای آندروژنی آنابولیک
- بتا - آگونیست ها
این مواد فعال ، از جمله سایر موارد ، شامل Epo است که از دوچرخه سواری شناخته می شود. باعث افزایش تولید قرمز می شود خون سلول ها و در نتیجه تلاش های طولانی مدت را تحمل می کند.
با این حال ، با روش های جدید ، می توان EPO را کاملاً قابل اعتماد تشخیص داد. رشد هورمون تجمع عضلات را امکان پذیر می کند ، اما مصرف هورمون ها منجر به عوارض جانبی قابل توجهی می شود.
- هورمون های رشد
- Epo (اریتروپویتین)
La دیورتیک ها به طور مستقیم عامل دوپینگ نیستند ، اما باعث دستکاری نمونه ادرار می شوند.
دیورتیک ها باعث افزایش اصرار به ادرار کردن. این تأثیر منفی بر نتیجه نمونه آورده شده دارد. با این حال ، حداکثر محدودیت ها نیز در مورد مصرف وجود دارد دیورتیک ها.
- دیورتیک ها
- الکل
- کانابینوئیدهای
- مسدودکننده بتا
- کورتیکواستروئیدها
- بی حس کننده های موضعی
- دوپینگ خون
