مغز و اعصاب یک تخصص پزشکی است که با انسان سرو کار دارد سیستم عصبی، عملکرد و ساختار پیچیده آن. تشخیص و درمان بیماریهای آلی در [[مغز]] و نخاع وظایف یک متخصص مغز و اعصاب است.
عصب شناسی چیست؟
مغز و اعصاب شاخه ای از پزشکی است که با انسان سرو کار دارد سیستم عصبی، نحوه عملکرد و ساختار پیچیده آن. نام نورولوژی برای این قسمت از پزشکی از واژه های یونانی neuron (عصب) و logia (دکترین) گرفته شده است. به طور خلاصه ، بنابراین این "مطالعه از اعصاب" تشخیص آن از روانپزشکی غالباً دشوار است. موارد متعددی از بیماری هم در مغز و اعصاب و هم در روانپزشکی رخ می دهد - انتقال آن به صورت مایع انجام می شود و در هنگام انجام تشخیص ، دو تخصص فوق العاده اغلب به یکدیگر وابسته هستند. با این حال ، در حالی که روانپزشکی با دلایل روحی یا روانی یک بیماری سروکار دارد ، نورولوژی بر بیماری های جسمی به عنوان علت شکایت بیمار تمرکز دارد. علاوه بر مغز و مرکزی سیستم عصبی، مغز و اعصاب نیز در خون عروق، عضله و تعامل آنها.
روشهای درمانی و درمانی
مغز و اعصاب یک رشته پزشکی گسترده است و انواع مختلفی از شرایط پزشکی را شامل می شود. بیمارانی که از اختلالات گردش خون، فلج یا اسکلروز متعدد همانطور که بیماران با a دیسک حنجره یا شدید میگرن. صدمات مکانیکی (ناشی از تصادفات رانندگی ، خشونت و غیره) که بر سیستم عصبی یا مغز همچنین در حیطه اختیارات یک متخصص مغز و اعصاب یا جراح مغز و اعصاب قرار می گیرد. با این حال ، شکایاتی که بلافاصله به بیماری های عصبی برای افراد لاپری نسبت داده نمی شود نیز در این تخصص گسترده قرار دارند. به عنوان مثال ، دیسک های فتق شده اغلب نتیجه آسیب شناسی هستند ریشه عصب تحریک و توسط یک متخصص مغز و اعصاب درمان می شود. همچنین بیماری های تخریبی (به عنوان مثال زوال عقل) که هم جنبه روانی و هم فیزیولوژیکی دارند ، از لحاظ عصبی درمان می شوند. در اینجا مشخص می شود که عصب شناسی و روانپزشکی تا چه حد به هم آمیخته اند و باید برای درمان موفقیت آمیز بیماران با هم کار کنند. درمان جراحی اختلالات عصبی در حوزه جراحی مغز و اعصاب قرار دارد ، که شامل تمام عملیات در سیستم عصبی مرکزی یا محیطی بدن انسان است. برداشتن تومورها در ناحیه مغز یا نخاع بخش عمده ای از این روشهای جراحی را تشکیل می دهد.
روشهای تشخیص و معاینه
مغز و اعصاب یک شاخه پیچیده و بسیار جامع از پزشکی است. روش های تشخیصی و معاینه ای که استفاده می کند به همین نسبت گسترده است. در ابتدای معاینه عصبی ، همیشه آنامنیز وجود دارد ، یعنی یک بحث دقیق با بیمار به منظور تعریف و بومی سازی شکایات فعلی. از آنجا که اکثر شکایات عصبی طی سالهای متمادی ایجاد می شود ، این مرحله تشخیصی سنگ بنای هر درمان موفقیت آمیزی است. علاوه بر جریان درد، تمرکز بر روی بیماری های گذشته ، از جمله شکایت در اوایل است کودکی. به دنبال آنامنزیس a معاینهی جسمی. در اینجا ، عملکرد حرکتی بیمار و هماهنگی مورد بررسی قرار می گیرند تا مشخص شود در چه حدی ممکن است از قبل دچار نقص شوند. آزمایشات مختلف با آزمایشات بیمار سروکار دارد واکنش، حساسیت و عملکرد عضلات و در نتیجه کمک به نزدیک شدن به منشا شکایات. آزمایش آزمایشگاهی از خون یا نمونه های بافتی نیز در بیشتر موارد انجام می شود. هنگامی که علت شکایات توسط تاریخچه محدود شد و معاینهی جسمی، روش های فنی استفاده می شود. یکی از روشهای قدیمی معاینه در مغز و اعصاب ، ثبت محرکهای الکتریکی در بدن انسان است. این کار با اندازه گیری امواج مغزی (EEG) یا اندازه گیری سرعت هدایت عصبی (ENG) انجام می شود. با استفاده از تکنیک های تصویربرداری ، بینش بیشتری در مورد بدن انسان فراهم می شود. مثلا، سونوگرافی برای بررسی استفاده می شود خون-عرضه کردن عروق، و توموگرافی های تشدید مغناطیسی رایانه ای یا رایانه ای تصاویر دقیق از مغز یا نخاع. در موارد منفرد ، عصب کشی همچنین با روشهای تشخیصی تهاجمی ، مانند آنژیوگرافیبرای مدت زمان طولانی ، متخصصان مغز و اعصاب توانستند تصاویر بالینی مختلفی را با استفاده از روش های پیچیده تشخیصی تشخیص دهند - اما درمان موفقیت آمیز فقط در موارد کمی اختصاص داشت. به لطف پیشرفت پزشکی در سال های اخیر ، اکنون می توان بخش بزرگی از بیماری های عصبی را با جراحی یا با کمک پیشرفته ترین موارد درمان کرد. داروهای، یا به طور مثبت بر مسیر آنها تأثیر بگذارد.
