معاینه فیزیکی بخشی از هر معاینه پزشکی است. معاینه بدنی انجام شده با پزشکی که آن را انجام می دهد متفاوت است. این تفاوت از یک طرف به علائم بیمار و از طرف دیگر به دلیل تخصص پزشک معاینه است. معاینه فیزیکی کامل مدت زمان نسبتاً زیادی طول می کشد ، به طوری که معاینه اغلب علائم مدار است.
معاینه عمومی و سطحی
در همان ابتدای معاینه ، بیمار خون فشار اندازه گیری می شود در حین معاینه جسمی عمومی ، پزشک ابتدا به بیمار نگاه می کند (بازرسی). پزشک ابتدا تغییرات در قفسه سینه (قفسه سینه)
این تغییرات می تواند زخم ناشی از عملیاتی مانند عملیات بای پس یا تغییر در ناحیه ساختارهای استخوانی مانند قیف باشد. قفسه سینه. وی همچنین رنگ پوست (رنگ آمیزی پوست) را ارزیابی می کند. معمولاً پزشک به دست ها نیز نگاه می کند و نه تنها گرمای دست ها ، بلکه شکل نوک انگشتان و ناخن ها را نیز ارزیابی می کند.
اگر اکسیژن رسانی برای مدت زمان طولانی محدود شود ، این می تواند به شکل انگشتان اصطلاحاً درام دار باشد و ناخن های شیشه ای را تماشا کند. برای ارزیابی بیشتر کمبود اکسیژن ، پزشک همچنین رنگ لب ها و زبان. اگر این قسمتهای بدن به رنگ آبی در بیایند ، یکی از قسمتهای مرکزی یا محیطی صحبت می کند سیانوز، به علت بستگی دارد.
در معاینه بیشتر صورت ، پزشک به شکل مردمکها و سفید پوست چشم (اسکلرا) توجه می کند. زرد شدن صلبیه نشانه ای از آن است زردی (icterus) در طی معاینه فیزیکی بیشتر ، بسیاری از پزشکان معاینه را شروع می کنند لنف گره ها
اکثر پزشکان با معاینه از لنف گره ها در گردن و ناحیه گلو. برای این کار ، آنها در امتداد عضلات و یک بار زیر عضله لمس می کنند فک پایین. بسیاری از امتحان کنندگان از این فرصت استفاده می کنند و مستقیماً به غده تیروئید.
در حالی که پزشک لمس می کند ، معمولاً یک بار بیمار را قورت می دهد غده تیروئید. سپس لنف گره ها یک بار در بالا و یک بار در زیر ترقوه لمس می شوند. گره های لنفاوی در زیر بغل بررسی می شود. برای این منظور از بیمار که روی کاناپه نشسته است خواسته می شود که دستانش را پشت سر خود بگذارد سر به طوری که دکتر می تواند لمس کند گره های لنفاوی در قسمت زیرین زیر بغل. برای بررسی گره های لنفاوی در عمق زیر بغل ، پزشک با کشیدن بازوی بیمار به سمت پایین ، یک پایه ایجاد می کند.
