به طور کلی آکنه به عنوان دارویی شناخته می شود شرط از "آکنه ولگاریس" این بیماری از پوست تأثیر می گذارد غدد سباسه و مو فولیکول ها به معنای واقعی کلمه. این ها در ابتدا به کومدون های غیر التهابی تبدیل می شوند و با پیشرفت بیماری ، یک سری علائم التهابی پوستی مانند ندول ها ، پوکه ها و پاپول ها ایجاد می شود.
آکنه (آکنه ولگاریس) شایعترین بیماری پوستی است. تقریباً همه به آن مبتلا می شوند ، گرچه این بیماری معمولاً از حدود 12 سالگی آغاز می شود و در پایان بلوغ به خودی خود عقب می افتد. با این حال ، این بیماری همچنین می تواند تا سن 30 سالگی ادامه داشته باشد.
حدود یک سوم موارد باید با دارو درمان شوند. توزیع جنسیتی تقریباً برابر است ، اما آکنه معمولاً در پسران بیشتر است. افزایش استفاده از "قرص" در زنان نیز در اینجا نقش دارد ، زیرا اغلب تأثیر مثبتی بر آن دارد آکنه ولگاریس.
یک استعداد ژنتیکی برای این بیماری پوستی در حال بحث است ، زیرا تظاهرات شدید در تاریخچه خانواده شرح داده شده است. آکنه قبلاً در دوران باستان شناخته شده بود. اصل نام مشخص نشده است.
دلایل آکنه
آکنه ولگاریس در اثر وقوع همزمان پارامترهای مختلف ایجاد می شود: آکنه با تغییراتی در ایجاد می شود غدد سباسه. تحریک شده توسط جنسیت هورمون آندروژن و پروژسترون، که در مقادیر بیشتری در دوران بلوغ (آندروژن) و قبل از قاعدگی در زنان (پروژسترون) تولید می شود ، غدد بزرگ می شوند و سبوم بیشتری تولید می کنند. علاوه بر این ، داخل فولیکول مو شاخی می شود که به آن فولیکولار می گویند هایپرکراتوز.
در نتیجه ، فولیکول از طریق این کراتینه شدن از داخل بزرگ شده و علاوه بر این "مسدود" می شود ، به طوری که سبوم تشکیل شده جمع می شود و یک کمدی (کیست پوست پر از جوش سیاه) ایجاد می شود. علت دقیق این امر چیست هایپرکراتوز ناشناخته است مرحله بعدی ضرب حتمی است باکتری (کورین باکتریوم آکنه و گرانولوزوم).
اینها از نظر فیزیولوژیک در وجود دارند مو فولیکول ها و سبوم را تجزیه می کنند. با افزایش تعداد محصولات تجزیه بیشتری تولید می شود و سپس باعث التهاب کومدون ها می شود. - افزایش جریان سبوم = سبوره
- هیپرکراتوز فولیکولی = افزایش تشکیل سلولها در قاعده فولیکول مو و در نتیجه این ، اختلال قرنیه سازی
- تکثیر میکروب ها (Corynebacterium acnes و granulosum) در پیازهای مو و التهاب متعاقب آن
- تأثیر آندروژن ها
علائم محدود به پوست است. صورت به ویژه تحت تأثیر قرار می گیرد ، بلکه قفسه سینه و برگشت
مراحل مختلف آکنه تجربه می شود: آکنه کومدونیکا اولین مرحله آکنه است. این به معنای ظاهر "کمدون" است که عمدتا در چانه ایجاد می شود ، بینی و پیشانی بین کومدون های سیاه (= باز) و سفید (= بسته) تمایز قائل می شوند که معمولاً در کنار هم هستند.
کومدونهای سفید بیشتر التهاب می یابند و بنابراین در مرحله بعدی یعنی "آکنه پاپولوپوستولوزا" قرار دارند. این مشخصه التهاب است که در طی آن جوش های پوستی (چرکپر شده "جوش") فرم. سپس از این فرم به عنوان فولیکولیت.
پس از بهبودی ، جای زخم باقی می ماند ، اما اینها به طور کلی خیلی قابل توجه نیستند. اگر بهبودی اتفاق نیفتد اما پیشرفت کند ، "آکنه ندولوسیستیکا" / "آکنه ولگاریس کنگلوباتا" ایجاد می شود. در این حالت خود به خود ترکیدن یا فشار دادن جوش ها باعث نفوذ و آبسه می شود (ذوب شدن بافت با تشکیل چرک) ، که می تواند یک سیستم منسجم با چندین خروجی ("فیستول") در زیر سطح پوست ایجاد کند.
شدیدترین نوع آکنه و در نتیجه آخرین مرحله ، همه موارد ذکر شده را با هم ترکیب می کند تغییرات پوستی. علاوه بر این ، زخم های بسیار مشهودی نیز وجود دارد که اصطلاحاً "آکنکلوئید" نامیده می شوند. در زبان عامیانه به این حالت "توهم زده" نیز می گویند. علاوه بر این ، عوارض آکنه فوق عفونی با دیگران باکتری (استافیلوکوک، انتروباکتری ها ، کلبسیل ها ، پروتئوس) می تواند رخ دهد. به عنوان فرم های خاص یا از تصویر ، بیماری های مشابهی رخ می دهد:
- مرحله غیرالتهابی = آکنه کومدونیکا
- مراحل التهابی:
- آکنه papulopustulosa
- ندولوسيستيكا آكنه / جمعيت ولگاريس
- مرحله را به عنوان یک عکس رنگارنگ به همراه جای زخم نقص دهید
- لوازم آرایشی آکنه (ناشی از محصولات آرایشی ، به ویژه در زنان بالای 20 سال)
- آکنه دیررس (آکنه مداوم در زنان بالغ به دلیل افزایش سطح آندروژن)
- آکنه excoriée des jeunes filles (تأثیر روانشناختی)
- آکنه تروپیکا (آکنه ولگاریس شدید ناشی از فوق عفونت با استافیلوکوک) آکنه نوزاد (در نوزادان تازه متولد شده ، احتمالاً به دلیل آندروژن های مادر)
- آکنه ناشی از دارو (به عنوان مثال توسط کورتیکواستروئیدها ، ایزونیازید ، ید ، برم)
- جوش صورت (جوش های شدید و شدید مبتلا به تب ، مشکلات مفصلی و اندامی)
