سندرم شوگرن: دارو درمانی

اگر تشخیص ثانویه باشد سندرم شوگرن (sSS) ، تمرکز بر روی درمان بیماری زمینه ای است.

هدف درمانی

  • تسکین علائم

توصیه های درمانی

توجه: طبق توصیه های اتحادیه اروپا علیه روماتیسم (EULAR) ، بیماران مبتلا به سندرم شوگرن باید در مراکز تخصصی و چند رشته ای یا در همکاری نزدیک با آنها درمان شود.

  • درمان های موضعی (استفاده از عوامل پزشکی در مواردی که هدف آنها تأثیر درمانی باشد) برای درمان علامتی:
    • خشکی چشم: جایگزین های اشک: قطره چشم (اشک مصنوعی) و چشم ژل/پمادهای چشم.
      • نسوز / خشکی شدید چشم: برای تقویت تولید اشک: سیکلوسپورین (سیکلوسپورین A) (کاربرد موضعی) و قطره چشم سرم
    • خشک دهان: تحریک غیر دارویی برای اختلال عملکرد غدد بزاقی خفیف. تحریک دارویی برای اختلال عملکرد متوسط ​​؛ تعویض بزاق برای اختلال عملکرد شدید [توصیه EULAR].
      • بزاق جایگزین ها (بزاق مصنوعی) - هدف آنها ایجاد رطوبت طولانی مدت بافت های سخت دندان و همچنین دهان است. مخاط.
  • درمان های سیستمیک برای درمان در بیماری های سیستمیک فعال:
  • در دوره های بسیار شدید یا غیرلنفوم هوچکین: ریتوکسیماب (زیر را ببینیدلنفوم غیر هوچکین").

یادداشتهای بعدی