کربوهیدرات ها

به کربوهیدرات ها ساکارید (قند) نیز گفته می شود. آنها از اتمهای کربن ، اسید و هیدروژن تشکیل شده اند و اصطلاحی جمعی برای ترکیبات مختلف قند هستند. کربوهیدرات ها یکی از اصلی ترین مواد مغذی به همراه هستند پروتئین ها و چربی ها ، و بیش از همه انرژی مورد نیاز روزانه را که بدن ما در معرض آن قرار دارد تأمین می کند.

هنگام راه رفتن ، در حال اجرا, تنفس، نشستن و ورزش ، کربوهیدرات ها اطمینان حاصل می کنند که انرژی جدید به طور مداوم برای عضلات در دسترس است. کربوهیدرات ها علاوه بر تأمین انرژی ، مسئول پایداری و نگهداری ساختاری سلول ها ، بافت ها و اندام ها نیز هستند. یک گرم کربوهیدرات 4.1 کیلو کالری انرژی (کیلو کالری) تأمین می کند و در مقایسه با چربی و پروتئین به سرعت در دسترس است.

کربوهیدرات ها به عنوان گلوکز در بدن ما ذخیره می شوند. سایت های ذخیره سازی اصلی عبارتند از کبد با حدود 140 گرم و عضلات اسکلتی تا 600 گرم. غذاهای مختلف حاوی کربوهیدرات را می توان با توجه به شاخص گلیسمی (GI) آنها تفکیک کرد که اطلاعاتی در مورد میزان جذب کربوهیدرات از غذا فراهم می کند.

هرچه شاخص گلیسمی بالاتر باشد ، می توان کربوهیدرات بیشتری نیز بلعید. از کربوهیدرات ها در بسیاری از محصولات روزمره نیز استفاده می شود. آنها را می توان در چسب ها و رول های فیلم یافت.

علم شیمی

کربوهیدرات ها ، همراه با چربی ها (لیپیدها) و پروتئین ها، یکی از سه ماده اصلی مغذی برای بدن انسان است. آنها را می توان به قندهای ساده (مونوساکاریدها) و چند قند (پلی ساکاریدها) تقسیم کرد. دومی از اولی تشکیل شده است. مهمترین مونوساکاریدها برای انسانها در ترکیبات خاصی ترکیب شده اند ، آنها ساکاریدهایی مانند پلی ساکاریدها را تشکیل می دهند ، به نوبه خود از تعداد بسیار بیشتری مونوساکاریدهای پیوند خورده تشکیل شده اند.

در گیاهان به این شکل ذخیره کربوهیدراتها نشاسته ، در گوشت (و در نتیجه در بدن انسان) گلیکوژن گفته می شود. تنها تفاوت این دو در نحوه ارتباط مونوساکاریدها با یکدیگر است. اگر کربوهیدرات ها به همراه غذا مصرف شوند ، ابتدا باید آنها را به اجزای مونوساکارید تجزیه کنند تا بتوانند در جریان خون جذب شوند.

این واقعیت که این مرحله در مصرف مونوساکاریدها حذف شده است ، اساس خرد "دکستروز مستقیماً به داخل خون" تجزیه در حال حاضر در حفره دهان به شکل آنزیم آمیلاز موجود در بزاق. قبل از انتقال مونوساکاریدها از داخل روده از طریق سلولهای دیواره روده به اطراف ، تجزیه در دستگاه روده ادامه دارد. خون عروق، از آنجا که می توان آنها را در سراسر بدن توزیع کرد.

کربوهیدرات ها فقط از طریق سلولهای بدن وارد می شوند خون به صورت مونوساکاریدها. در اینجا سه ​​احتمال وجود دارد: یا از مولکول ها به عنوان بلوک های سازنده استفاده می شود ، به عنوان مثال برای مولکول های قند در سطح گلبول های قرمز گروه های خونی، یا از آنها برای تولید انرژی استفاده می شود - در این حالت می توان آنها را مستقیماً به ATP ، واحد انرژی بدن تقسیم کرد یا می توان آنها را با هم ترکیب کرد و به عنوان گلیکوژن ، فرم ذخیره کربوهیدرات بدن ، تشکیل داد. دومی زمانی اتفاق می افتد که مازاد مواد مغذی وجود داشته باشد و گلیکوژن حاصله بعداً در صورت لزوم دوباره تجزیه شود و از قسمتهای جداگانه آن برای تولید ATP استفاده شود.

• گلوکز (دکستروز)
• فروکتوز (قند میوه)
• مانوز
• گالاکتوز (قند شیر).
• مالتوز (دو مولکول گلوکز)
• ساکاروز (گلوکز + فروکتوز)
• لاکتوز (گلوکز و گالاکتوز).