نشانه مفصل مصنوعی زانو
برای تصمیم گیری در مورد نصب مصنوعی مفصل زانو آسان تر ، علائم مشخص شده در مورد زمان نصب یک وجود دارد مفصل مصنوعی زانو توصیه می شود در اصل ، درمان محافظه کارانه با داروهای ضد درد و فیزیوتراپی باید برای یک بیمار شروع شود مفصل زانو. با این حال ، اگر این گزینه های درمانی تمام شده و تأثیری نداشته باشند ، پزشک می تواند نشانه ای برای نصب یک مصنوعی ایجاد کند مفصل زانو.
شایعترین علائم آرتروز است درد در حین حرکت ، اما درد در حالت استراحت نیز در مرحله پیشرفته امکان پذیر است. این دردهای استراحت بخصوص در طول شب اتفاق می افتد. بیماران همچنین ممکن است متوجه سفتی خاصی در مفصل شوند.
به طور کلی ، کیفیت زندگی بیماران مبتلا به طور قابل توجهی کاهش می یابد. متداول ترین نشانه برای مفصل مصنوعی زانو به اصطلاح سایش تحلیل برنده مفصل است. سطوح استخوانی یک مفصل با یک لایه محافظ پوشانده شده است.
این لایه محافظ از تشکیل شده است غضروف بافت. این لایه تضمین می کند که مفصل می تواند بدون مشکل حرکت کند درد. اگر این لایه از غضروف با افزایش سن به تدریج فرسوده می شود و در نهایت کاملاً غایب می شود ، استخوان در تماس دائمی با استخوان قرار می گیرد و باعث ایجاد شدت می شود درد در زانو
در عین حال، آرتروز دیگر فقط مسئله پیری نیست. جوانان بیشتر و بیشتر نیز تحت تأثیر قرار می گیرند. از طریق تصادف یا آسیب دیدگی ورزشی باشد.
مفصل زانو آرتروز همچنین می تواند ناشی از بد قرار دادن پا یا پاها ، اضافه بار ، عمل های قبلی یا مزمن باشد اضافه وزن. زانوی مصنوعی انواع مختلفی دارد مفاصل. بسته به میزان آسیب به مفصل زانو ، انواع مختلف مفصل مصنوعی زانو استفاده می شود.
اگر فقط یک طرف خاص فرسوده یا از بین رفته باشد ، فقط این طرف باید با مواد مصنوعی جایگزین شود. برای این منظور از پروتزهای به اصطلاح جزئی استفاده می شود. به این پروتزهای سورتمه ای نیز گفته می شود ، زیرا مانند دونده سورتمه به نظر می رسد.
اگر غضروف و بافت استخوان نه تنها در یک مکان بلکه در چندین مکان معیوب است ، سپس از یک نوع متفاوت از مفصل مصنوعی زانو استفاده می شود. به این نوع پروتز اصطلاحاً پروتز کامل یا پروتز کامل گفته می شود. از آنجا که ساختارهای رباط نیز در پایداری مفصل زانو نقش دارند ، در انتخاب مفصل مصنوعی زانو نیز نقش دارند. اگر دستگاه رباط سالم باشد و در نتیجه آسیب نبیند ، می توان از پروتزهای جفت نشده استفاده کرد.
حتی در انسان ، بالا و پایین پا ارتباط محکم و راهنمایی با یکدیگر نداشته باشند. اگر دستگاه رباطی تا حدودی آسیب دیده باشد ، برای جبران از دست دادن ثبات از پروتزهای به اصطلاح جفت شده استفاده می شود. در برخی موارد ، دستگاه رباطی چنان آسیب دیده است که دیگر نمی تواند عملکرد تثبیت کننده مفصل زانو را انجام دهد.
در این موارد ، از انواع کاملاً مشترک مفصل مصنوعی زانو استفاده می شود. برای درک بیشتر انواع مختلف مفصل مصنوعی زانو ، لازم است ساختار مفصل زانو را در نظر بگیرید. مفصل زانو توسط تشکیل می شود ران، پایین تر پا و زانو زدن.
بخشی از ران که در مفصل زانو نقش دارد توسط دو غلتک کشویی تشکیل می شود ، همچنین کندیل نامیده می شود. غلتک داخلی و بیرونی وجود دارد. کمتر پا یک فلات برای این غلتک ها به عنوان همتای خود تشکیل می دهد.
دو منیسک دیسک شکل به عنوان یاتاقان و بافر کشویی عمل می کنند. پشت کشکک فقط در تماس است ران، اما نه با ساق پا. با پروتز به اصطلاح سورتمه ، معمولاً فقط یک نقش ران تعویض می شود ، یعنی فقط یک کندیل.
سپس نوع پروتز را دوچرخه یونی کندیلار می نامند. در صورت تعویض هر دو غلتک ، به نوع مفصل مصنوعی زانو پروتز سورتمه دوقطبی گفته می شود. پروتزهای سورتمه یک طرفه معمولاً هدایت نمی شوند.
این بدان معناست که این پروتزها دقیقاً در نقطه معیوب قرار می گیرند. بنابراین فقط یک ساختار را جایگزین می کنند. برای انواع هدایت نشده پروتز سورتمه ، رباط های مفصل زانو باید سالم باشند تا بتوانند به هدایت مفصل ادامه دهند.
بنابراین اگر رباط ها علاوه بر مفصل دست نخورده باشند ، پروتز باید حداقل به طور جزئی یا حتی کاملاً بهم پیوسته باشد. در این حالت ، پروتز نه تنها ساختار سطح معیوب را جایگزین می کند ، بلکه باید عملکرد رباط ها را نیز به عهده بگیرد. پروتزهای کاملاً کوپل شده محور هستند و اگر هم ران و هم پروتز کامل استفاده شوند ساق پا نیاز به درمان نیز وجود دارد ، زیرا تمام ساختارها آسیب دیده اند.