زانو زدن

مترادف

شکستگی کشکک ، شکستگی کشکک ، تاندون کشکک ، تاندون کشکک ، تاندون کشکک ، کندروپاتی کشکک ، آرتروز رتروپاتلار ، تجمع کشکک ، تجمع کشکک پزشکی: کشکک

• کشکک طبیعی
• کشکک دیسپلاستیک
• کشکک دیسپلاستیک با جانبی شدن
• آسیب غضروف Retropatellar

عملکرد

سر زانو نیروی جلو را منتقل می کند ران عضلات به سمت ران از طریق مفصل زانو. کشکک استخوان زانو به عنوان یک انحراف نیروی فیزیکی (هیپوموکلیون) عمل می کند. در طول حداکثر خمش و کشش ، کاسه زانو می تواند تقریباً بلغزد. 10 سانتی متر در شیار کشویی استخوان ران.

دررفتگی کشکک

در دررفتگی کشکک (تجمع کشکک) ، کشکک از مسیر از پیش تعیین شده خود خارج می شود ران. اگر کشکک به بیرون پریده باشد ، رباط های کپسول همیشه پاره می شوند. عوامل خطر دررفتگی کشکک زانو زدن ، دستگاه رباط شل (هایپرلاکس) و کشکک کشیده است. کشکک عملاً از نظر ظاهری همیشه از مسیر سر خوردن خود خارج است. نوک زانویی که یک بار دیگر به بیرون پریده است خطر پرش دوباره به بیرون را دارد.

بیماری های زانو

شایعترین بیماری کاسه زانو (کشکک) است آرتروز از کشککک (آرتروز رتروپاتلار) علل مختلفی برای کشککک وجود دارد آرتروز. دلایل احتمالی می تواند ضعیف باشد غضروف کیفیت به دلیل موقعیت مقعدی ، بدشکلی کشککک (هیپوپلازی وجهی ، زاویه نادرست خط الراس) ، زانو زدن ، پاهای آرشه ، جانبی کشکک (کشکک بیش از حد در شیار کشویی لغزیده و غیره)

) ، یا کشککک به درستی تراز نشده است. (chondromalacia طبق Outerbridge) از بالا به پایین:

• کندرومالاسی درجه 1
• کندرومالاسی درجه 2
• کندرومالاسی درجه 3
• کندرومالاسی درجه 4

کندروپاتیا کشکک یک بار اضافی بی ضرر اما غالباً دردناک در زانو در کودکان و نوجوانان است. اینها خود را به صورت آشکار می کنند درد هنگام بالا رفتن از پله ها و رفتن به عمق پشت پشت زانو چرت زدن.

در بیشتر موارد این درد تا سن 25 - 30 سالگی فروکش می کند. با این حال باید اطمینان حاصل شود که هیچ دلیل بیماری در پس این شکایات وجود ندارد. بیماری Osgood-Schlatter به عنوان تحریک دردناک نقطه وارد شدن تاندون کشکک (= تاندون کشکک) تعریف می شود.

نقطه اتصال در قسمت جلوی درشت نی قرار دارد. در نوجوانان استئوکندروز، یک خطر اضافی وجود دارد که ممکن است قطعات استخوان از استخوان درشت نی جدا شده و از بین بروند و دچار نکروز شوند. قسمت استخوان مرده به عنوان آسپتیک نیز شناخته می شود استئونکروز.

در این زمینه آسپتیک به این معنی است که به علت عفونت ایجاد نمی شود. بیماری Osgood-Schlatter در درجه اول افراد جوان ، اغلب بین سنین 10 تا 14 سال است. همچنین مشاهده شده است که پسران چهار برابر بیشتر از دختران به بیماری Osgood-Schlatter مبتلا می شوند.

این بیماری می تواند فقط یک زانو یا هر دو را تحت تأثیر قرار دهد. فرض بر این است که ورزش بیش از حد (به ویژه آهسته دویدن یا پریدن) باعث صدمات بسیار جزئی می شود که علت بیماری است. در طول جانبی کشکک کش ، زانوی زانو بیش از حد در شیار کشویی مچ دست اجرا می شود ران.

این امر منجر به بار نامتقارن کشککک (خارج تحت فشار بیشتری قرار می گیرد) می شود. این امر معمولاً به دلیل عدم انطباق ناحیه کشکک و یا یاتاقان کشویی در ترکیب با ضعف عضلات داخلی ران جلویی (Musculus vastus medialis) است. برای لغزیدن کشکک کش سطحهای بزرگ کشویی لازم است.

دو وجود دارد کیسه های بورسا در مفصل زانو که این کشویی را فعال می کند. مستقیم در جلوی زانو قرار دارد که اصطلاحاً bursa praepatellaris است ، که در صورت صدمات جزئی پوستی ، گاهی بدون هیچ دلیل مشخصی ممکن است ملتهب شود. التهاب این بورسا (بورسیت praepatellaris) می تواند عواقب گسترده ای داشته باشد.

التهاب آشکار می تواند منجر به عفونت زانو شود (مفصل زانو آمیما) و یا خون مسمومیت به همین دلیل ، اگر عفونت شدید باشد ، بورس باید برداشته شود. بیماری Sindling-Larsen یک بیماری نادر در سن رشد (معمولاً 10 تا 14 سال) است.

این یک اختلال گردش خون در قطب پایین کشکک است. در بیشتر موارد ، این بیماری بدون عواقب با مرخصی ورزشی بدون عواقب بهبود می یابد. در بعضی موارد ، کشکک زانو دو برابر می شود یا جوش خوردگی هسته های مختلف استخوان وجود ندارد. در بیشتر موارد استخوان اضافی وجود دارد (کشکک دوتایی) در ربع فوقانی کشککک ، که به خودی خود هیچ ارزش بیماری ندارد.

در کل تا شش استخوان ها را می توان یافت. با این حال ، با افزایش تعداد قطعات ، خطر زودرس نیز وجود دارد غضروف سایش پشت کشکک افزایش می یابد. ورزشکاران اغلب از این بیماری رنج می برند سندرم نوک کشکک.

این یک بیماری اضافه بار مزمن ، دردناک و تحلیل برنده دستگاه کششی کشکک در محل اتصال استخوان - تاندون نوک کشکک است. هنگامی که کشکک از وضعیت طبیعی خود خارج شد ، به آن دررفتگی کشکک نیز می گویند. برخی از عوامل خطر می توانند باعث دررفتگی کشکک شوند.

اینها بیش از هر چیز شامل کشکک توسعه نیافته ، اصطلاحاً دیسپلازی کشکک است. در این حالت ، کشکک زانو اغلب خیلی کوچک است و توسط دستگاه رباطی زانو به اندازه کافی ثابت نیست. این اجازه می دهد تا به سرعت از پشتیبانی خود خارج شود.

با این حال ، چنین دیسپلازی کشککی معمولاً اولین بار قبل از 20 سالگی به دلیل دررفتگی مشاهده می شود و دررفتگی ها بارها و بارها اتفاق می افتد. از دیگر عواملی که این نوع دررفتگی را ترجیح می دهد ، رشد نادرست دستگاه رباطی زانو ، زانو زدن (genu valgum) ، ضعف بافت همبندو عدم تعادل عضلانی بین بالا و پایین پا. همه این عوامل می توانند باعث کاهش ثابت شدن مفصل زانو شوند تا بتواند جا به جا شود.

یکی دیگر از دلایل تجمع کشکک ، تصادفات است. در بیشتر موارد ، پیچ خوردگی زانو به عنوان بخشی از آسیب دیدگی ورزشی است. کشکک معمولاً به سمت خارج از زانو سر می خورد.

زنان اندکی بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند. به طور کلی ، لیز خوردن کاسه زانو بسیار دردناک است. به طور تشخیصی ، حالت کشکک کشککک در نگاه اول معمولاً از خارج قابل مشاهده است.

علاوه بر این ، اغلب یک فیوژن مفصل وجود دارد که می تواند خونین باشد. در بیشتر موارد ، کشکک کش به خودی خود به حالت اولیه خود برمی گردد (کاهش). با این وجود ، دررفتگی ممکن است رباط یا غضروف خسارتی که نیاز به توضیح پزشکی دارد.

اگر کشکک به خودی خود به وضعیت طبیعی خود بازنگشته است ، باید توسط پزشک جابجا شود. زانو به آرامی کشیده شده و کاسه زانو با یک دست محکم گرفته می شود تا خیلی ناگهانی به عقب برگردد. سپس می توان آن را به آرامی به حالت طبیعی خود بازگرداند.

به این ترتیب از آسیب دیدگی رباط و غضروف جلوگیری می شود. یک اشعه ایکس سپس باید از زانو برای بررسی وضعیت کشکک استفاده شود. علاوه بر این ، هر گونه آسیب استخوانی را می توان در شناسایی کرد اشعه ایکس تصویر

اگر کشکک به طور مکرر از موقعیت خود خارج شود ، به عنوان مثال به دلیل دیسپلازی مادرزادی کشکک ، ممکن است درمان جراحی برای جلوگیری از دررفتگی های مکرر در آینده نشان داده شود. اگر کشکک شل است و مرتباً از موقعیت خود خارج می شود (دررفتگی کشکک) ، این معمولاً به دلیل ضعف دیسک بین مهره ای، بدشکلی در خود کشکک (دیسپلازی کشکک) یا ناهنجاری تحمل کشویی کشکک (تروکلادیسپلازی). کشکک توسط تاندون استخوان کشکک در جای خود ثابت می شود چهار سر ران عضله در جلوی ران ، که به منظور کشش قسمت تحتانی است پا.

همچنین با باقی مانده ساختارهای رباطی مفصل زانو تثبیت می شود. این اجازه می دهد تا آن را بر روی سطح غضروفی استخوان حفره ، که توسط انتهای ران و پایین ایجاد می شود ، بلغزاند. پا استخوان ها. اگر شکل مچ دست کاملاً با یاتاقان کشویی آن سازگار نباشد ، عدم تعادل ایجاد می شود که منجر به شل شدن مچ دست در تکیه گاه آن می شود.

این باعث می شود در موقعیت خود انعطاف پذیرتر شود. همین امر در مورد دستگاه رباط ناپایدار ، که به اندازه کافی کشکک را ثابت نمی کند ، اعمال می شود. این امر همچنین منجر به تحرک بیش از حد کشکک می شود.

در صورت عدم تعادل عضلانی ، این احتمال نیز وجود دارد که کشکک کش در تحمل اسلاید خود به طور مطلوب ثابت نباشد. بدشکلی در زانو ، به عنوان مثال وضعیت ضربه به زانو ، نیز می تواند تأثیر مفیدی داشته باشد. دختران جوان به ویژه تحت تأثیر لک زانو قرار می گیرند.

کوفتگی مچ پا را کوفتگی زانو می نامند و معمولاً در اثر یک حادثه ورزشی یا زمین خوردن ایجاد می شود. این باعث می شود که یک نیروی قوی بر روی زانو قرار گیرد ، که به طور خلاصه به شدت با بافت اطراف فشرده می شود. آسیب جدی به پوست وارد نمی شود ، اما خون و لنف عروق در ناحیه کشکک ممکن است آسیب دیده و کشکک نیز آسیب ببیند. در نتیجه آسیب عروقی ، خونریزی در بافت وجود دارد.

از بیرون ، کبودی به عنوان تغییر رنگ قرمز و آبی پوست و تورم بافت نرم قابل مشاهده است. علاوه بر این ، ناحیه مفصل معمولاً بیش از حد گرم و قرمز می شود. افیوژن می تواند شدید ایجاد کند درد و اختلال عملکرد مفصل زانو.

به خصوص خم شدن زانو (به عنوان مثال هنگام بالا رفتن از پله ها) دردناک تلقی می شود. به عنوان یک اقدام فوری ، توصیه می شود هرگونه فشار روحی روی زانوی آسیب دیده را فوراً متوقف کنید تا باعث افزایش ناراحتی نشود. پا نیز باید تا آنجا که ممکن است بالا باشد ، زیرا تورم می تواند با فشار هیدرواستاتیک هنگام ایستادن تشدید شود.

بهتر است زانو را با یخ خنک کنید ، زیرا این امر باعث انقباض آن می شود خون عروق و خونریزی را سریعتر متوقف می کند. از این طریق می توان درد را نیز تسکین داد. سرانجام ، یک فشار سبک از خارج می تواند تورم را کاهش دهد (به عنوان مثال با استفاده از باند).

مهم است که اطمینان حاصل کنید که باند خیلی محکم نیست تا خون رسانی قطع نشود. اگر درد بسیار شدید است ، می توان از پمادهای تسکین دهنده درد یا دارو نیز استفاده کرد. اگر افیوژن مفصلی بسیار شدید باشد ، پنچر شدن و مکش مایعات می تواند باعث تسکین شود.

در صورت کبودی کشکک ، همیشه توصیه می شود با یک پزشک مشورت کنید. با معاینه دقیق زانو ، پزشک می تواند روشن کند که آیا ساختارهای مهم زانو (رباط ها) یا خود مچ دست آسیب دیده است. در صورت لغزش پشت زانو ، این امر اغلب به دلیل استعداد مادرزادی به صورت دیسپلازی کشکک ایجاد می شود.

در این حالت کشکک بد شکل است. بنابراین یا خیلی کوچک است و یا شکلی دارد که با تحمل کشویی آن سازگار نیست. در نتیجه ، هدایت آن در مفصل زانو کاهش یافته و می تواند با سرعت بیشتری لغزش کند.

حرکاتی که مستعد این امر هستند بخصوص حرکات چرخشی سریع در زانو هستند. بر این اساس ، کاسه زانو اغلب در زمینه آسیب دیدگی ورزشی می لغزد. رباط های شل شده در ناحیه زانو همچنین خطر لیز خوردن مچ پا از وضعیت خود را افزایش می دهد.

به طور معمول ، توسط دستگاه رباطی کششی متشکل از رباط های داخلی و خارجی و تاندون چهار سر ران ماهیچه. اگر اینگونه نباشد ، می تواند بلغزد. بی ثباتی همچنین می تواند منجر شود آسیب غضروف در مفصل زانو ، که معمولاً خود را به صورت درد در ناحیه قدامی زانو نشان می دهد.

از نظر درمانی ، به طور خاص با بازسازی دستگاه رباطی ، بی ثباتی درمان می شود تا کاسه زانو بهتر ثابت شود. در برخی موارد اقدامات تثبیت کننده بیشتری لازم است. اگر ثبات کشکک فقط در حین رشد رخ دهد ، اغلب می توان صبر کرد تا مشکل در پایان مرحله رشد خود حل شود.

در غیر این صورت ، در اینجا نیز می توان یک روش درمانی جراحی در نظر گرفت. اگر کاسه زانو به طور انعطاف پذیر روی مفصل زانو قرار گیرد ، می توان با اعمال فشار به سمت پایین حرکت داده و سپس دوباره به سمت بالا پرش کرد ، پدیده "کشکک رقص" وجود دارد. این نشانه مطمئنی از فیوژن مفصل در نظر گرفته می شود و به محض مشکوک شدن به فیوژن مفصل زانو توسط پزشکان آزمایش می شود.

برای این منظور ، ساق پا کشیده شده و فرورفتگی مستقیم بالای مفصل زانو با یک دست به سمت پایین نوازش می شود. از آنجا که آنجا بورسی وجود دارد که می تواند مقادیر مربوط به مایعات را جذب کند ، باید به این روش بیان شود. سپس مایع در زیر سر زانو جمع می شود.

پس از آن - در حالی که فشار خود را بر روی شکاف ادامه می دهید - به کشکک فشار وارد می شود. در صورت افشای مفصل ، هم اکنون می توان کشکک را با انعطاف پذیری به سمت مفصل زانو فشار داد و هنگام آزاد شدن مجدداً به سمت بالا می پرد ، زیرا از سطح مایع جوش می خورد. به این پرش از روی زانو ، کشکک زانو می گویند.

اگر کشکک در هنگام ورزش از وضعیت آناتومیکی صحیح خود خارج شود ، به عنوان مثال ، بدون وجود مفصل مفصل ، این دررفتگی کشکک است ، که معمولاً یا در اثر بدشکلی کشکک ، دستگاه رباطی که بسیار ضعیف است ، ایجاد می شود یا عدم تعادل عضلانی. در صورت شکستن زانو ، از نظر پزشکی از آن به عنوان a یاد می شود شکستگی کشککاین معمولاً در شرایط سقوط یا برخورد مستقیم با زانو اتفاق می افتد. علائم معمولی a شکستگی کشکک زانویی است که دیگر قابل کشش نیست و دیگر تحمل وزن ندارد و همچنین تورم قابل توجه ، گرم شدن بیش از حد و کبودی در ناحیه زانو وجود دارد.

ساق پا دیگر نمی تواند خم شود زیرا مچ دست زانو به عنوان یک پایه برای تاندون استخوان عمل می کند چهار سر ران عضله و نیرو را از بالا به سمت دیگر منتقل می کند ساق پا. در مورد a شکستگی، انتقال نیرو قطع می شود. بر این اساس ، معمولاً درد شدیدی و احساس بی ثباتی کامل در مفصل زانو وجود دارد.

به ندرت تر ، شکستگی هایی مشاهده می شود که در آن کل بافت نرم از هم پاشیده شده باشد (باز شود) شکستگی) به منظور تایید تشخیص ، علاوه بر معاینه منظم مفصل زانو ، یک اشعه ایکس گرفته شده است ، که در آن قطعات به وضوح قابل مشاهده است. به این ترتیب ، پزشک معالج می تواند از قبل درباره درمان نشان داده شده تصمیم بگیرد.

از آنجا که کاسه زانو به عضلات قوی متصل می شود ، شکستگی قطعات معمولاً از هم جدا می شوند تا در کنار یکدیگر قرار نگیرند ، بلکه در ناحیه مفصل زانو جابجا می شوند. بر این اساس ، شکستگی پشت زانو معمولاً به صورت محافظه کارانه قابل درمان نیست ، اما به یک روش جراحی نیاز دارد. درمان کافی با ترمیم صحیح شرایط آناتومیکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا در غیر این صورت ممکن است محدودیت های عملکردی دائمی مفصل زانو رخ دهد.

موقعیت نادرست قطعات کشکک می تواند باعث آسیب دیدگی بیشتر در مفصل زانو شود و منجر به بدشکلی با بدخیمی ثانویه بدن و در نتیجه آسیب به پا و لگن شود. درمان محافظه کارانه به صورت بی حرکتی در a گچ گچ تنها در صورت امکان جابجایی شکستگی امکان پذیر نیست ، یعنی ترکش ها در موقعیت صحیح خود باقی می مانند. گچ در نظر گرفته شده است تا از جابجایی بعدی جلوگیری کند تا کشکک بتواند دوباره به طور طبیعی بهبود یابد.

در صورت لزوم درمان جراحی ، قطعات با هم فیکس شده و دستگاه رباطی که گاهی آسیب دیده است ترمیم می شود. علاوه بر این ، کشکک کش از طریق عمل جراحی با اشعه ایکس انجام می شود تا بررسی شود که آیا به درستی مونتاژ شده است. بعداً حتی ناهنجاری های یک میلی متری نیز می توانند منجر به محدودیت های مربوط به عملکرد مفصل زانو شوند.

از اهمیت ویژه ای برخوردار است که ثابت شدن قطعات بسیار پایدار است ، در غیر این صورت می توان آنها را با کشش شدید عضلات ران از هم جدا کرد. اگر سطح اتصال به درستی ترمیم نشود ، آرتروز می تواند به راحتی در نتیجه ایجاد شود ، همراه با درد و تحرک محدود. به منظور جلوگیری از شکستگی کشکک از همان ابتدا باید پد های زانو استفاده شود ، مخصوصاً برای ورزشهایی که خطر بیشتری دارند (اسکیت روی خط ، اسکیت روی یخ ، اسکیت بورد ، دوچرخه سواری).

در صورت سقوط ، اینها منجر به این می شوند که نیرو مستقیماً به کشکک ضربه وارد نکند ، بلکه جذب شده و بهتر توزیع شود. در نتیجه ، معمولاً می توان از شکستگی جلوگیری کرد.