غضروف

مترادف به معنای گسترده تر

• سلول غضروفی
• کندروسیت
• آرتروز

تعریف

غضروف شکل خاصی از بافت همبند. بین اشکال مختلف غضروف ، که با عملکرد مربوطه سازگار است ، تمایز قائل می شود. مهمترین عملکرد غضروف به عنوان سطح مفصلی در مفصل و مفصل است دیسک بین مهره ای.

معرفی

غضروف ها به طور عمده در اسکلت یافت می شوند و دستگاه تنفسی. به دلیل ساختار و خواص فیزیکی و شیمیایی آن ، یک موقعیت متوسط ​​بین بافت پیوندی و استخوانی را اشغال می کند. از مقاومت فشاری بالایی برخوردار است ، از نظر ویسکولاستیک تغییر شکل می یابد و مقاومت بالایی در برابر نیروهای برشی دارد.

از ویژگی های بافت غضروف سلول های غضروف (غضروف های غضروفی و ​​غده های غضروفی) است. اینها کم و بیش گرد هستند و در گروههای کوچک (کندرون) مستقیماً در غضروف قرار دارند (در یک ماتریس به اصطلاح خارج سلولی) به طوری که هیچ ارتباطی با یکدیگر ندارند. سلولهای غضروفی به اندامکهای سلول معمول مجهز هستند.

در اینجا قابل توجه است که بسیاری از ذرات گلیکوژن برای تولید انرژی بی هوازی (یعنی تولید انرژی بدون اکسیژن) و گاهاً قطرات چربی بزرگ جداگانه وجود دارد. این مهم است زیرا غضروف معمولاً تأمین نمی شود خون و بنابراین اکسیژن کمی در دسترس است. مهمترین اجزای ماده غضروفی واقعی که سلولهای غضروفی در آن قرار دارند - ماتریس خارج سلولی - پروتئوگلیکانها و کلاژن فیبریل

هر دو ماده مواد خاصی هستند که فقط به این شکل در غضروف وجود دارند. کشش فشاری بافت غضروف از اثر متقابل پروتئوگلیکان ها و کلاژن الیاف در بزرگسالان ، غضروف آزاد است خون عروق. تأمین مواد مغذی لازم بطور انحصاری از طریق انتشار یا از طریق پوست غضروف عروقی (پریکوندریوم) یا مستقیماً از طریق مایع سینوویال (سینوویا)

رشد غضروف

تشکیل یک ساختار غضروفی از زمانی شروع می شود بافت همبند سلولها (سلولهای مزانشیمی) کاملاً در کنار هم قرار گرفته و به سلولهای غضروفی (کندروبلاست ها) متمایز می شوند. سپس ماتریس غضروف تولید می کنند و بنابراین به غضروف تبدیل می شوند. با افزایش ماتریس غضروف ، سلول ها از هم جدا شده و تشکیل می شوند کلاژن فیبریل

این روند رشد میان بافتی نامیده می شود. این منجر به بزرگ شدن سریع ساختار غضروفی می شود و عمدتا در فاز اولیه رخ می دهد تشکیل غضروف و در صفحه رشد پس از کامل شدن رشد بینابینی ، غدد لخته های حاصل از آخرین تقسیمات سلولی به صورت گروهی با هم باقی می مانند.

آنها فقط با پوسته های نازک ماتریس از یکدیگر جدا می شوند. کندروسیت های بافت غضروف دیگر تقسیم نمی شوند. در قسمت بیرونی سیستم غضروفی ، سلولهای مزانشیمی تشکیل می شوند بافت همبند سلولها (فیبروبلاستها) و یک کپسول بافت همبند (پریکندریوم) را تشکیل می دهند.

سلولهای تمایز نیافته بر روی لایه داخلی این کپسول باقی می مانند که کندروبلاست از آن می تواند ایجاد شود و با اتصال غضروف جدید رشد را تضمین می کند. به پیوستگی از خارج ، رشد موقعیتی گفته می شود. لایه غضروف سطحی لایه غضروف میانی

• لایه غضروف سطحی
• لایه غضروف میانی
• لایه غضروف در حال محاسبه
• استخوان