مایع سینوویال

تعریف

مایع سینوویال ، در سینووی پزشکی و در گفتار محاوره ای "مایع مفصلی" نامیده می شود ، مایعی چسبناک و شفاف است که در حفره های مفصل وجود دارد. توسط تشکیل شده است مخاط از کپسول مفصلی و در خدمت کاهش اصطکاک در حین حرکت مفصل و تأمین مفصل است غضروف با مواد مغذی علاوه بر این ، سینوویا در غلافهای بورس و تاندون نیز دیده می شود.

تشکیل مایع ژل

مایع مفصلی (سینوویا) توسط اصطلاحاً سینوویوسیت تشکیل می شود. آنها همچنین سلولهای سینوویال نامیده می شوند و غشای سینوویال را پوشانده و غشای سینوویال یا سینوویال نیز نامیده می شوند. سینوسیوس از نظر ظاهری تفاوت زیادی دارند و اساساً دو نوع وجود دارد: نوع A و نوع B.

سلولهای نوع A با جذب و حل شدن بقایای سلول و سایر باقی مانده ها عملکرد تجزیه بیشتری دارند. آنهایی که از نوع B هستند ، سینوسیوس های واقعی و تولید کننده هستند. آنها مخلوطی از تولید می کنند اسید هیالورونیک, کلاژن و فیبرونکتین ، دو مورد اخیر از اجزای مهم خود غشای سینوویال هستند. اسید هیالورونیک، هیالورونان نیز نامیده می شود ، همراه با آب و سایر محصولات سازنده مخاط در سینوسیوس ، جز main اصلی مایع سینوویال است و ویسکوزیته آن را تضمین می کند. علاوه بر این ، سینوویا نیز حاوی است الکترولیت ها و آنزیم ها که همراه با آب از خون پلاسما

عملکرد مایع سینوویال

همانطور که قبلاً ذکر شد ، مایع سینوویال دو عملکرد مهم دارد. از یک طرف ، باعث کاهش اصطکاک در هنگام استرس مفصل می شود و علاوه بر این ، مفصل را نیز تأمین می کند غضروف با مواد مغذی و اکسیژن. هیالورونان در وهله اول مسئول ویسکوزیته مایعات است.

آب را متصل می کند و آن را به یک توده چسبناک تر تبدیل می کند که تحت فشار فقط از فضای مفصل خارج نمی شود بلکه در آنجا باقی می ماند. این امر تا حد زیادی از تماس مستقیم بین دو سطح مفصل جلوگیری می کند. جالب اینجاست که سینوویا همچنین دارای این خاصیت است که ویسکوزیته آن در حین حرکات برشی کاهش می یابد ، به طوری که می تواند به عنوان روان کننده عمل کند ، به عنوان مثال در حین حرکت های سریع که باعث برش زیاد می شوند.

دومین عملکرد مهم آن تغذیه مفصل است غضروف. غضروف مفصلی توسط نفوذ نمی کند عروق و بنابراین با آن عرضه نمی شود خون. بنابراین ، هم مواد مغذی و هم اکسیژن تنها با انتشار از مایع مفصل می توانند به غضروف برسند. این فقط به این دلیل امکان پذیر است که بافت هایی مانند غضروف یا رباط ها متابولیسم بسیار کندی دارند و بنابراین تقاضای زیادی برای این مواد ندارند. خاصیت متابولیسم آهسته به عنوان برادی تروفیک نیز شناخته می شود.