گروه متخصص انگلستان در ویتامین ها و مواد معدنی (EVM) آخرین ارزیابی شده است ویتامین ها و مواد معدنی برای ایمنی در سال 2003 و برای هر ریز مغذی به اصطلاح سطح بالایی ایمن (SUL) یا سطح راهنما را تعیین کردند ، به شرطی که اطلاعات کافی در دسترس باشد. این سطح SUL یا راهنما نشان دهنده حداکثر میزان ایمن ریز مغذی است که در صورت مصرف روزانه از تمام منابع برای یک عمر ، هیچ عارضه جانبی ایجاد نخواهد کرد.
| حداکثر مصرف روزانه ایمن برای منگنز 12.2 میلی گرم است حداکثر مصرف روزانه ایمن برای منگنز 6 برابر میزان مصرف روزانه اتحادیه اروپا است (مقدار مرجع مواد مغذی ، NRV). |
مصرف روزانه بی خطر فوق الذکر از یک مصرف فرض 8.2 میلی گرم از حد معمول تشکیل شده است رژیم غذایی و مصرف اضافی 4 میلی گرم منگنز از رژیم غذایی مکمل که ایمن در نظر گرفته می شود. این مربوط به افراد مسن 50 سال به بالا نیست. به دلیل حساسیت بیشتر به اختلالات عصبی ، مصرف منگنز روزانه فقط 8.7 میلی گرم برای افراد مسن 50 سال به بالا ایمن در نظر گرفته می شود.
یک منگنز غلظت 0.75 میلی گرم در هر لیتر نوشیدنی آب نتیجه ای در بر نداشت عوارض جانبی وقتی علاوه بر حد معمول با دوام پایدار 2 لیتر در روز مصرف شود رژیم غذایی. مقدار 0.6 تا 4.3 میلی گرم منگنز از نوشیدن آب در روز علاوه بر معمول رژیم غذایی، بیش از 10 تا 40 سال بلعیده شده ، بدون آن نیز باقی مانده است عوارض جانبی.
NOAEL (بدون مشاهده میزان تأثیر منفی) - بالاترین مقدار از ماده ای است که قابل تشخیص و اندازه گیری نیست عوارض جانبی حتی با مصرف مداوم - توسط EVM در 4 میلی گرم منگنز روزانه از رژیم غذایی تعیین شد مکمل، علاوه بر رژیم غذایی معمولی.
اثرات سو Ad مصرف بیش از حد منگنز در درجه اول اختلالات عصبی است که در اثر قرار گرفتن در معرض گرد و غبار حاوی منگنز در محل کار و در اثر مصرف نوشیدنی های آلوده ایجاد می شود. آب.
قرار گرفتن در معرض شغل در برابر گرد و غبار محل کار حاوی منگنز ، پس از مدت زمان طولانی استنشاق، منجر به میالژی (عضله) شد درد) ، ضعف عمومی ، حرکت آهسته ، از دست دادن اشتهاو اختلالات گفتاری، و حتی "منگانیسم" ، یک اختلال عصبی شبیه به فلج مرتعش. WHO (جهان) سلامتی سازمان) آستانه را فرض می کند مقدار برای اثرات عصبی بین 0.1 میلی گرم منگنز در متر مکعب و 1 میلی گرم منگنز در متر مکعب هوا است. با این حال ، مسیر از استنشاق در ارزیابی ایمنی منگنز از مواد غذایی ثانویه است.
مصرف مداوم آب آشامیدنی حاوی منگنز همچنین منجر به اختلالات عصبی مانند میالژی (عضله) می شود درد)، ضعف عمومی، لرزش (تکان دادن) ، حافظه نقصان ، و ضعیف واکنش. در ژاپن ، آب آشامیدنی آلوده حاوی 14 میلی گرم منگنز در لیتر منجر به علائم مسمومیت شدید مانند لرزش و اختلالات روانی و در دو مورد مرگ شد. مطالعه دیگری همچنین اختلالات عصبی را بعد از مصرف حداقل 28 میلی گرم منگنز از آب آشامیدنی علاوه بر رژیم معمولی مشاهده کرد.
در مطالعه روی افراد مسن 50 سال به بالا ، عوارض جانبی نامطلوبی مانند افسردگی, خستگی, توهم، لرزش و ضعف واکنش علاوه بر رژیم غذایی معمولی ، در مقدار منفی 3.6 تا 4.6 میلی گرم در روز منگنز از آب آشامیدنی نیز مشاهده می شود. با این حال ، میزان مصرف منگنز در رژیم غذایی مشخص نشده و باعث می شود کل منگنز مصرف نشود. بنابراین ، برای افراد مسن 50 سال به بالا ، محدودیت مصرف روزانه ایمن بالا 8.7 میلی گرم منگنز از همه منابع تعیین شده است.
