پاروتیت اپیدمیکا - به طور عامیانه نامیده می شود اوریون یا اوریون بز - (مترادف: پاروتیت اپیدمیکا (اوریون) ؛ بزاق اپیدمیک ؛ ICD-10 B26.-: اوریون) یک عفونت ویروسی حاد (شروع ناگهانی) و عمومی است. ویروس paramyxovirus (RNA ویروس) متعلق به جنس Rubulavirus ، از خانواده ویروس های paramyxovirus است.
انسان ها در حال حاضر تنها مخزن مربوط به عوامل بیماری زا را نشان می دهند.
وقوع: عفونت در سراسر جهان اتفاق می افتد.
برای تعیین کمیت از نظر ریاضی ، به اصطلاح شاخص آلودگی (مترادف: شاخص آلودگی ؛ شاخص عفونت) معرفی شد. این احتمال را نشان می دهد که یک فرد غیر ایمنی پس از تماس با یک عامل بیماری زا آلوده می شود. شاخص مسری بودن پاروتیت اپیدمیکا 0.40/40 است ، به این معنی که 100 نفر از XNUMX فرد واکسینه نشده پس از تماس با اوریون- فرد آلوده. شاخص تظاهرات: تقریباً 50٪ افراد آلوده به اوریون به طور قابل تشخیصی به بیماری اوریون مبتلا می شوند.
اوریون در اپیدمی ها اتفاق می افتد ، یعنی به صورت محلی و زمانی بسیار خوشه ای.
تجمع فصلی این بیماری: اوریون بیشتر در سینه رخ می دهد سرد فصل.
انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) در درجه اول از طریق قطره هایی اتفاق می افتد که هنگام سرفه و عطسه تولید می شوند و توسط فرد دیگر از طریق غشاهای مخاطی جذب می شوند بینی, دهان و احتمالاً چشم (عفونت قطره) یا از نظر هوازی (از طریق هسته قطرات حاوی پاتوژن (آئروسل) در هوای بازدم). علاوه بر این ، عفونت می تواند از طریق عفونت اسمیر (مثلاً مستقیم) رخ دهد بزاق مخاطب).
انتقال از انسان به انسان: بله.
دوره کمون (مدت زمان عفونت تا شروع بیماری) معمولاً 16-18 روز است (12-25 روز امکان پذیر است).
نسبت جنسیت: پسران دو برابر دختران تحت تأثیر قرار می گیرند.
اوج بروز: این بیماری عمدتا در سنین 4 تا 15 سال رخ می دهد ، بلکه در بزرگسالی نیز رخ می دهد - سپس با عوارض مکرر.
شیوع سرمی (تعداد (در درصد) از پارامترهای مثبت سرولوژی آزمایش شده): در زنان در سنین باروری شیوع آنتی بادی ویروس اوریون IgG (ایمونوگلوبولین G) 60-70٪ است.
بروز (فراوانی موارد جدید) تقریباً 0.7 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است.
مدت زمان ابتلا (سرایت) از روز 7 قبل از تورم پاروتید (تورم) است غدد بزاقی) تا زمان حل کامل (تقریباً 9 روز پس از آن) ؛ بیشترین 2 روز قبل تا 4 روز پس از شروع بیماری است. از نظر بالینی عفونت های غیرمعمول ("غیر ظاهر") نیز مسری هستند.
این بیماری مصونیت مادام العمر را به جا می گذارد. با این وجود ، عفونت مجدد امکان پذیر است (به دلیل خنثی سازی متقابل ناقص ژنوتیپ های مختلف ویروس اوریون ؛ کاهش حفاظت).
روند و پیش آگهی: در حدود یک سوم از افراد آلوده ، عفونت خفیف یا بدون علامت است (بدون علائم قابل توجه). به عنوان یک قاعده ، پیش آگهی خوب است. به ندرت ، عوارضی مانند میوکاردیت (التهاب قلب عضله) یا آنسفالیت (التهاب مغز) روی دادن. افزایش نرخ سقط جنین و تولد زودرس پس از عفونت اوریون فرض نمی شود.
کشنده (مرگ و میر مربوط به تعداد کل افراد آلوده به این بیماری): 1 ‰ از افراد آلوده.
واکسیناسیون: واکسیناسیون محافظ در برابر اوریون در دسترس است.
در آلمان ، اگر شواهد نشان دهنده عفونت حاد باشد ، تشخیص مستقیم یا غیرمستقیم عامل بیماری زا طبق قانون حفاظت از عفونت (IfSG) قابل گزارش است.
