چگونه می توانم این را خودم تشخیص دهم؟
La انحراف لگن اغلب یک یافته تصادفی است و بنابراین همیشه واضح نیست. در بیشتر موارد ، این تنها در هنگام مراجعه به پزشک قابل توجه است. همچنین بیمارانی هستند که هنگام ایستادن یا راه رفتن احساس عدم تعادل خاصی می کنند.
برای بررسی آسان و سریع این امر ، می توانید با شخص دوم مشورت کنید. آزمون اول برای اولین آزمایش ، پشت خود را به طرف مقابل بایستید. در حال حاضر نفر دوم باید هر دو تاج ساق را احساس کند.
در حالی که ایستاده اید ، نفر دوم پشت سر شما زانو می زند. منظره باید در ارتفاع ستون فقرات کمری باشد. سپس هر دو کف دست را به طور صاف در کناره های کمرتان قرار دهید.
پس از انجام این کار ، کف دستان شما به آرامی به سمت پایین حرکت می کند. درست زیر کمر یک ساختار محکم و استخوانی باید لمس شود. این سازه که از پشت به جلو دیده می شود ، مانند طاق گسترده ای اجرا می شود.
حالا هر دو طرف با هم مقایسه شده اند. انگشتان به عنوان نقاط جهت گیری گرفته شده و با یکدیگر مقایسه می شوند. انگشت شست برای این کار مناسب است.
هنگامی که کف دست ها پایین است ، دو قله ایلیاک با کف دست گرفته می شوند. فقط انگشت شست بالای لبه باقی می ماند. هر دو شست مقایسه می شوند و قضاوت می شود که آیا هر دو در یک ارتفاع هستند یا خیر.
تاج های ایلیاک تقریباً در سطح وسط ستون فقرات کمری قرار دارند. از آنجا که تناسب بدن هر فرد متفاوت است ، این روش تقریباً بر این اساس استوار است. در حالت ایده آل ، هر دو تاج ایلیاک در یک ارتفاع هستند.
انجام این آزمایش همیشه آسان نیست ، زیرا آگاهی خاصی از بدن مورد نیاز است. آزمایش دوم آزمایش دیگری وجود دارد که مستقیماً روی لگن آزمایش نمی شود ، اما ممکن است نشان دهنده a باشد انحراف لگن. در اینجا هر دو پا با یکدیگر مقایسه می شوند.
در مورد a انحراف لگن، ممکن است در پا طول که به نوبه خود ممکن است منجر به انسداد ISG شود. در اینجا هر دو پا در یک ارتفاع به پایان نمی رسند. از آنجا که پا مستقیماً توسط لگن متصل می شود مفصل ران، یک اختلاف طول پا میتواند نتیجه دهد.
شخص دوم نیز در این پرونده دخیل است. به پشت دراز بکشید و مطمئن شوید که مستقیم دراز کشیده اید. پاهای خود را خم کرده و پایین را بالا بیاورید. به این ترتیب می توانید اطمینان حاصل کنید که لگن و پاها در حالت معمول خود قرار دارند.
پایین را دوباره پایین بیاورید و سپس پاها را شل کنید. سپس اینها توسط شخص دوم کنار هم نگه داشته می شوند. با توجه به مچ پاهای داخلی هر دو پا جهت گیری خواهد شد.
اگر مچ پای داخلی در یک ارتفاع باشد ، هر دو پا نیز در یک ارتفاع به پایان می رسند. اگر اینگونه نباشد ، ممکن است اختلاف در وجود داشته باشد پا طول اختلاف چند سانتی متری می تواند در بسیاری از افراد بدون ایجاد مشکل وجود داشته باشد. اگر هر دو آزمایش غیر طبیعی باشند ، مراجعه به پزشک مرحله بعدی است. اگرچه این آزمایشات برای تشخیص خود مناسب هستند ، اما هنوز هم بسیار عینی هستند و جایگزین مراجعه به پزشک نمی شوند.
