اختلاف طول پا

مترادف به معنای گسترده تر

اختلاف طول پا ، انحراف لگن بررسی تفاوت طول پا در انگلیسی فرانکفورت: طول های مختلف پا

تعریف

A پا تفاوت طول درک می شود تفاوت در طول پاها است. این پدیده تقریباً یک سوم جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند تا یک عمر بدون شناسایی باقی بماند. با این حال ، اگر اختلافات زیادی وجود داشته باشد ، ممکن است فرد مبتلا مشکلاتی را تجربه کند.

در پزشکی ، الف پا اختلاف طول تفاوت طول اندام تحتانی از ران تا پا است. بین واقعی تمایز قایل می شود پا اختلاف طول یا اختلاف طول آناتومیک پا. در اینجا ، می توان اختلاف در طول استخوان را تعیین کرد.

علاوه بر این تفاوت طول عملکرد عملکرد پا وجود دارد. این امر به دلیل انقباض (از دست دادن طول) عضلات و دستگاه کپسول رباط یا بدرفتاری فرد ایجاد می شود. مفاصل. روشهای درمانی برای تفاوتهای آناتومیکی و عملکردی پا متفاوت است.

اختلاف طول پا عملکردی با افزایش اندام جراحی درمان نمی شود. علاوه بر یک درمان فشرده با بافت نرم ، یک مداخله در عمل جراحی بافت نرم ممکن است لازم باشد. اختلاف طول آناتومیک پا می تواند به دلیل از دست دادن ، تأخیر یا تسریع رشد ایجاد شود. علاوه بر این ، اختلاف طول پا موجود را می توان با کفی های ارتوپدی به طور محافظه کارانه اصلاح کرد. آ تشخیص های افتراقی با استفاده از تجزیه و تحلیل تردمیل توصیه می شود

علت

در ابتدا ناهنجاری های مادرزادی / مادرزادی علت اختلاف طول آناتومیک پا در نظر گرفته می شود. به اختلالات رشد مادرزادی ، استئوكوندرودیسپلازی گفته می شود. اختلال در این گروه از بیماری ها می تواند در اپی فیزها ، متافیزها ، پریوستال یا اندوستال واقع شود.

این منجر به کاهش یا افزایش رشد استخوان می شود. بیماری های توموری یا تومور مانند اندام تحتانی نیز می تواند منجر به اختلاف آناتومیکی در طول پا شود. التهاب باکتریایی و غیر باکتریایی می تواند باعث کاهش توده استخوان شود و در نتیجه دلیل نیز باشد.

بیماری های نورو ارتوپدی همراه با فلج می توانند بر تأمین استخوان و در نتیجه رشد آن تأثیر بگذارند. شایعترین علت تفاوت آناتومیکی در طول پا آسیب (ضربه) اندام تحتانی است. این موارد شامل شکستگی استخوان (شکستگی) و آسیب به صفحه رشد (اپی فیز) است. دلایل دیگر می تواند بیماری های سیستمیک باشد ، جایی که فرآیندهای متابولیکی تغییر می کنند و تشعشع پس از آن سرطان.

نشانه ها

اگر در طول پا بیش از 6-10 میلی متر اختلاف وجود داشته باشد ، اولین علائم در فرد مبتلا ظاهر می شود. از آنجا که یک پا بلندتر از پای دیگر است ، ران با پای کوتاهتر به طرف دیگر متمایل می شود و یک محور مفصلی مفصل ران ایجاد می شود. این می تواند منجر به مشکلات و درد هنگام ایستادن و راه رفتن و همچنین می تواند بر ستون فقرات تأثیر بگذارد.

فرد مبتلا تفاوت را با انحنای ستون فقرات کمر جبران می کند ، که در طولانی مدت خود را نشان می دهد درد و باعث لنگی در الگوی راه رفتن می شود. هنگام ایستادن راست ، محور مورب مفصل ران نیز بر روی شانه ها تأثیر می گذارد ، که همچنین تمایل به کنار پای کوتاه تر را نشان می دهد. به منظور جبران شانه های شیب دار ، این امر اغلب منجر به یک شیب جانبی همزمان می شود سر. با وجود کودکانی که در مرحله رشد هستند ، بروز اختلاف طول پا چیز عجیبی نیست و باید قبل از هر چیز مهمتر مشاهده شود.