عواقب احتمالی اختلاف طول پا
لگن نقطه اصلی تمام حرکات مربوط به راه رفتن و ایستادن است. پاها را به تنه لنگر می اندازد و محکم به ستون فقرات کمری و خاجی متصل است و ثبات را در وسط بدن ایجاد می کند. اگر یک پا طولانی تر از دیگری است و کج شدن لگن به طور دائمی اتفاق می افتد ، این در وضعیت طبیعی تأثیر دارد.
با تلاش برای جبران اختلاف از طریق عضلات ، در ستون فقرات گردنی یا کمر کششی ایجاد می شود که حتی می تواند منجر به سردرد یا درد شکم. وضعیت نادرست ستون فقرات منجر به درد و همچنین سایش سریعتر مهره مفاصل و دیسک های بین مهره ای. در بدترین حالت ، انحنای ستون فقرات می تواند تا حدی پیشرفت کند اسکولیوز.
غالباً ، افراد مبتلا ناخودآگاه غرامت را جبران می کنند. در الگوی راه رفتن ، بار بیشتری روی انگشتان پا قرار می گیرد پا سپس می توان مشاهده کرد اختلاف بیشتر در پا طول همچنان ادامه دارد ، بیشتر محدودیت عملکردی در تحرک پا و ران می تواند مشاهده شود.
از آنجا که غضروف های مفاصل همچنین به دلیل بار متفاوت ، ساییدگی و پارگی نابرابر ، متفاوت بارگیری می شوند غضروف رخ می دهد به عنوان یک نتیجه طولانی مدت ، آرتروز ممکن است ممکن باشد. در مفصل رانبسته به اختلاف طول پا، نابرابری در استخوان ران سر نتایج سایبان
در کنار پای کوتاهتر ، ران ران سر با شدت بیشتری توسط استابولوم پوشانده می شود ، که منجر به افزایش زاویه بین شاخه ران و استخوان ران می شود گردن استخوان ران این را می توان هنگام اندازه گیری قابل مشاهده است اختلاف طول پا. این کار مفصل ران را از این طرف راحت می کند.
تسکین اضافی مفصل ران در کنار پای کوتاهتر این واقعیت حاصل می شود که وقتی لنگ کوتاه می شود ، قسمت بالاتنه بیشتر به کنار پای کوتاهتر منتقل می شود ، بنابراین بازوی اهرم مرکز ثقل بدن یا بازوی بار کوتاه می شود. در طرف طولانی تر ، یک تغییر عملکردی در زاویه زاویه مفصل ران (coxa valga) به دلیل کاهش زاویه بین شافت استخوان ران و گردن از استخوان ران ، با افزایش بار و افزایش خطر ابتلا به آرتروز. به دلیل افزایش فاصله بین مبدا و قرار دادن عضلات ، باید عضلات بیشتری کار عضلات را انجام دهند.
این می تواند منجر به مزمن شود بورسیت (بورسیت) ، به عنوان صفحه تاندون تیبیال لگن (tractus iliotibialis) بیشتر به ماژور تروکانتر بزرگتر فشار می آورد. عضله تحت تأثیر تفاوت در طول پا است. الکترومیوگرافی (الکترومیوگرافی) اندازه گیری ها نشان می دهد که حتی تفاوت اندکی در طول پا از یک تا دو سانتی متر منجر به افزایش فعالیت عضله نامتقارن در گروه های مختلف عضلانی در تنه و اندام تحتانی می شود.
از نظر ذهنی ، خستگی عضلات درد احساس می شود تفاوت اندکی در طول پا به ندرت ایجاد می کند درد، همانطور که به خوبی جبران می شود. اندکی انحراف لگن معمولاً به سختی قابل توجه است.
با این حال ، همچنین می تواند باعث لنگی کوتاه شده و انحنای متعادل کننده ستون فقرات (اسکولوز) شود. نصب کفی فردی توصیه می شود. تقریباً 66٪ از جمعیت کشور دارای یک اختلاف طول پا کمتر از یک سانتی متر
اختلاف بیشتر طول پا می تواند عواقب جدی برای سیستم عضلانی و اسکلتی داشته باشد. این به دنبال دارد انحراف لگن و انحنای ستون فقرات کمر (کمر) اسکولیوز) برای جبران. این می تواند در مراحل بعدی با خمیدگی ضد نخاع قفسه سینه و گردن رحم دنبال شود (cervicothoracic اسکولیوز).
در 90٪ کل موارد ، این انحناهای کاذب ستون فقرات (اسکولیوز) ثابت شده و در جای خود باقی می مانند. برای جبران اختلاف طول پا ، یک حالت قوس دار پا در طرف کوتاهتر ایجاد می شود و زانو در طرف بلندتر خم می شود. عواقب اختلاف طول پا بارگذاری نادرست ستون فقرات و مفصل ران است. به خصوص در ستون فقرات کمر ، سایش و پارگی دیسک های بین مهره ای ، افزایش تشکیل توده استخوان (تشکیل استئوفت) و آرتروز از مهره های کوچک مفاصل (اسپوندیلارتروز).
تمام مقالات این مجموعه:
