دوره چیست
دوره اسکیزوفرنیا به منظور درک بهتر دوره ، به سه قسمت مختلف تقسیم شده است. با این حال ، این موارد می تواند برای هر بیمار بسیار منفرد باشد و با سرعت های مختلف رخ دهد. اولین علائمی که در طی اسکیزوفرنیا به اصطلاح مرحله مقدماتی اختصاص داده می شوند ، همچنین مرحله پیش تولید نامیده می شوند.
طیف علائم در این مرحله معمولاً شامل از دست دادن علاقه ، بی ثباتی عاطفی و تنش عمومی است. در بیشتر موارد ، شروع اولین توهمات با ترک اجتماعی از سوی افراد آسیب دیده به دنبال دارد. متعاقباً ، علائم معمولاً بیشتر افزایش می یابد و به مرحله اصطلاحاً مرحله حاد رسیده می شود.
در این مرحله علائم مثبتی مانند توهم، معمولاً کاملاً توسعه یافته اند. اغلب یک آزار و اذیت شیدایی همچنین بخشی از طیف علائم است. در این مرحله ، بیماری در بیشتر موارد تشخیص داده می شود.
در این مرحله ، بیماران به طور قابل توجهی خطر خودکشی را افزایش می دهند. مرحله حمله حاد ، همانطور که از نامش پیداست ، معمولاً نسبتاً کوتاه است. این امر با یکدست شدن جزئی علائم در مرحله انتقال به مرحله وقایع نویسی دنبال می شود.
با این حال ، حتی پس از حمله حاد ، بیماری ممکن است تقریباً به طور کامل فروکش کند. این مورد در حدود 25٪ از افراد مبتلا وجود دارد. وقایع نویسی معمولاً نه تنها در مراحل حاد بلکه در علائم منفی مانند از دست دادن علاقه ، خستگی ، کمبود احساسات و عدم رانندگی متمرکز است.
حدود 25-30٪ از کل بیماران از علائم بیماری رنج می برند اسکیزوفرنیا تا آخر عمر باید تأکید کرد که فازهای مختلف می توانند از نظر طول و شدت متفاوت در هر بیمار باشند. همچنین ممکن است در یک مرحله باقی بمانید.
پیش آگهی طولانی مدت چیست؟
پیش آگهی طولانی مدت اسکیزوفرنی به طور کلی متفاوت در نظر گرفته می شود. اگرچه تا یک سوم از کل بیماران می توانند از بین بروند علائم اسکیزوفرنی، حتی این بیماران هنوز هم می توانند اثرات بیماری را سالها بعد احساس کنند. اینها شامل ظرفیت درآمد بسیار کم ، محدودیت حافظه عملکردها و مهارت های اجتماعی در نتیجه بیماری. علاوه بر این ، همیشه خطر عود وجود دارد.
با این حال ، تداوم مداوم یک دارو درمانی می تواند خطر را از 85٪ به 15٪ کاهش دهد. عامل پیش آگهی دیگر ، شکل دقیق اسکیزوفرنی است. بنابراین ، بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی پارانوئید با توهم آزار دهنده بهترین پیش آگهی را در بین بیماران اسکیزوفرنی دارند. با این حال ، اگر جنون برای مدت طولانی درمان نشده است ، می توان پیشرفت قابل ملاحظه ای بدتر را نیز در نظر گرفت. این شامل انزوای اجتماعی ، شانس کمتر بهبودی و خطر بالاتر ابتلا به اعتیاد است.
