بز آنفولانزا یکی از بیماری های مشترک بین انسان و دام است. این بیماری که از حیوانات به انسان منتقل می شود Q نیز نامیده می شود تب. بز آنفولانزا یک بیماری قابل تشخیص است که به جز در نیوزیلند و قطب جنوب در سراسر جهان رخ می دهد. بز آنفولانزا نباید با کودکی بیماری بز پتر
آنفلوانزای بز چیست؟
علیرغم اینکه آنفلوانزا خوانده می شود ، اما آنفلوانزای بز ایجاد نمی شود ویروس ها. بلکه اینگونه است باکتری Coxiella burnettii نامیده می شود ، که به همان ترتیب پاتوژن ها که باعث بیماری لژیونر می شوند. بعد از یک دوره جوجه کشی حداکثر 40 روز ، افراد مبتلا به Q تب علائم شبیه آنفولانزا را با تب بالا نشان دهید ، لرز, سردرد و ضعف عمومی انتقال بیماری از طریق تماس با حیوانات آلوده رخ می دهد که اغلب بدون علامت هستند. به خصوص، استنشاق ذرات یونجه و کاه آلوده به باکتری منجر به عفونت با آنفولانزای بز می شود. فقط حدود نیمی از افراد آلوده علائمی را نشان می دهند که پس از حضور بیماری تا دو هفته کاهش می یابد. هنگامی که علائم آنفلوانزای بز ظاهر می شود ، توسعه ذات الریه یکی از خطرات اصلی Q است تب، اگرچه میزان مرگ و میر در 1 تا 2 درصد پایین در نظر گرفته می شود.
علل
عفونت با آنفولانزای بز عمدتا از طریق تماس با حیوانات آلوده یا مواد آلوده به این حیوانات است. ناقلین اصلی حیوانات مزرعه یا لبنیات آلوده به آنها هستند. با این حال ، ناقلان احتمالی عفونت می توانند حیوانات اهلی مانند سگ یا گربه نیز باشند که بیشتر از طریق گزش کنه های آلوده به ناقل تب Q تبدیل می شوند. باکتری اغلب در حین فرآیند تولد بدن میزبان را ترک می کنند و با زایمان یا دفع می شوند کیسه آمنیوتیک. بنابراین ، دامپزشکان ، دامداران و سایر اشخاصی مانند پرسنل کشتارگاه که با حیوانات یا در منطقه اصطبل های آلوده وقت می گذرانند در گروه افراد در معرض خطر قرار دارند. عمر طولانی پاتوژن ها آنفلوانزای بز از طریق تنفس جذب می شود. هنگامی که در بدن قرار می گیرند ، به سرعت و ترجیحاً در بدن تکثیر می شوند دستگاه تنفسی. ذات الریه آنفولانزای بز همراه غیر معمول نیست.
علائم و نشانه های معمولی
تشخیص و دوره
آنفلوانزای بز اغلب به دلیل شباهت علائم به آنفولانزای معمولی تشخیص داده نمی شود. در موارد مشکوک به دلیل محیط کار در نزدیکی حیوانات ، آزمایش سرولوژی برای تشخیص وجود وجود دارد آنتی بادی در پاسخ به آنفولانزای بز. بدون بروز علائم جدی ، مانند ذات الریه یا درگیری اندام های دیگر مانند کبد و قلب، آنفولانزای بز در واقع شبیه یک تاثیر عفونت تب Q پس از دوره جوجه کشی با افزایش تب شروع می شود ، به زودی علائم بیماری معمولی آنفولانزا مانند آن دنبال می شود سردرد, لرز و بیماری کلی ، از جمله درد عضلانی. شکل شدید آنفولانزای بز همراه با ذات الریه اضافه شده در روزهای اول خود را نشان می دهد. اگر این اتفاق نیفتد ، علائم آنفلوانزای بز بعد از هفت تا ده روز فروکش می کند.
عوارض
آنفلوانزای بز تأثیر بسیار منفی بر کیفیت زندگی فرد مبتلا دارد و می تواند رهبری به تعدادی از شکایات مختلف از آنجا که شکایات در این مورد مشخص نیست و بلافاصله بیماری را نشان نمی دهد ، در بسیاری از موارد نیز تاخیر در درمان وجود دارد. بیماران خود از تب بالا و همچنین از ضعف عمومی هنگام آنفولانزای بز رنج می برند. دائمی وجود دارد خستگی و خستگی و افراد آسیب دیده دیگر به طور فعال در زندگی روزمره شرکت نمی کنند. شدید سردرد و اندام های دردناک نیز ممکن است رخ دهد و به طور قابل توجهی زندگی روزمره فرد مبتلا را تحت تأثیر قرار دهد. اکثر بیماران به ذات الریه مبتلا می شوند که در بدترین حالت می تواند کشنده باشد. به عنوان یک قاعده ، درمان آنفولانزای بز چنین نیست رهبری به هر عارضه خاص یا هر دوره جدی دیگر. علائم با کمک کاهش می یابد آنتی بیوتیک ها و بیماری معمولاً به سرعت پیشرفت می کند. اگر آنفولانزا درمان نشود ، همچنین می تواند رهبری به التهاب از پیراشامه، که می تواند کشنده باشد. در بیشتر موارد ، امید به زندگی بیمار تحت تأثیر منفی این بیماری قرار نمی گیرد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
تب بالا نشانه a است سلامت شرط. قبل از بروز عوارض جدی یا عوارض جدی باید با پزشک مشورت شود. کاهش عملکرد بدنی ، ضعف عمومی ، خشکی داخلی و لرز باید بررسی و درمان شود. دردهای منتشر در ارگانیسم ، اختلالات سیستم عضلانی و همچنین بی نظمی اندام ها و مفاصل باید به پزشک ارائه شود در صورت تداوم یا افزایش شدت علائم ، مراجعه سریع به پزشک ضروری است. در طی آنفلوانزای بز ، پاتوژن ها در مدت کوتاهی در بدن انسان تکثیر شود. بنابراین ، ممکن است یک توسعه سریع وجود داشته باشد سلامت تغییر می کند اقدام در صورت نیاز است سردرد، آشفتگی در غلظت و همچنین افزایش یافته است خستگی. اگر فرد مبتلا از عمومی شکایت کند اختلالات عملکردی، این باید به عنوان یک هشدار دهنده از ارگانیسم در نظر گرفته شود. در صورت عدم تناسب تنفسی یا تنفس سر و صدا ، باید فورا با یک پزشک مشورت شود در صورت عدم درمان ، بیماری قابل اطلاع می تواند روند جدی را طی کند. در بدترین حالت ، مرگ زودرس قریب الوقوع است. علاوه بر این ، خطر ابتلا به عفونت برای افراد در مجاورت فوری بسیار زیاد است. به دلایل ذکر شده ، پزشک باید در اولین علائم a از مشاهدات مطلع شود سلامت تغییر دادن. تشخیص لازم است تا بلافاصله مراقبت های پزشکی آغاز شود.
درمان و درمان
درمان آنفلوانزای بز بستگی به شناخت علائم به عنوان عفونت باکتریایی دارد تا عفونت ویروسی. به محض تشخیص دقیق ، آنتی بیوتیک ها هستند داروهای انتخاب. آنها با باکتری ها مبارزه می کنند و به سرعت باعث تضعیف علائم می شوند. برای تسکین ، به بیماران داده می شود تب بر و داروهای ضد درد، همانطور که آنفولانزای بز همراه است درد عضلانی و سردرد. به دلیل تب مداوم ، بیماران برای جبران از دست دادن مایعات نیاز به نوشیدن زیاد دارند. اگر بیماری با شدت بیشتری پیشرفت کند ، مانند پریکاردیت یا ذات الریه ، درمان بستری توصیه می شود. در صورت دوره مزمن آنفلوانزای بز ، طولانی مدت درمان از ترکیبی از انجام می شود آنتی بیوتیک ها. علاوه بر این ، به عنوان یک درمان موثر در برابر آنفلوانزای بز ، مالاریا داروهای، برخی از آنها در بیماری های روماتیسمی نیز با موفقیت استفاده می شود.
پیشگیری
واکسن آنفلوانزای بز وجود دارد اما در آلمان مجوز ندارد. این فقط در ایالات متحده با مجوز صریح وزارت دفاع در گروه های آسیب پذیر از مردم استفاده می شود ، زیرا آنفلوانزای بز بخصوص بعنوان یک اسلحه زیستی احتمالی مشاهده می شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، تنها گزینه باقیمانده برخورد صحیح با دام است. به عنوان مثال ، لباس محافظ باید در موارد مشکوک به تب Q در دامها پوشیده شود.
پیگیری
آنفولانزای بز معمولاً به مراقبت ویژه پیگیری نیاز ندارد. پس از بیماری ، عوارض یا بازگشت تب Q بعید است. مراقبت های پیگیری در درجه اول معلومات عمومی بیمار است شرط و اطمینان از بهبودی کامل بیماری در صورت مناسب بودن ، آموزش در مورد علل آنفلوانزای بز در محیط کار انجام می شود. برای جلوگیری از عفونت مجدد با ویروس ، عوامل محرک باید به سرعت حل شوند. در یک دوره شدید ، شکایات بهداشتی مانند التهاب از ریه ها یا قلب ممکن است رخ دهد و باید برای مدت زمان طولانی کنترل شود. بیماران باید اطمینان حاصل کنند که بیماری به همین ترتیب و به سرعت بهبود می یابد. مراقبت های بعدی توسط متخصص پزشکی مناسب انجام می شود. از آنجا که تب Q اغلب به هیچ وجه تشخیص داده نمی شود ، درمان و پیگیری آن معمولاً توسط پزشک عمومی انجام می شود. مراقبت های بعدی بلافاصله پس از بهبودی صورت می گیرد. اگر دوره دشوار است ، قرار ملاقات های بعدی برای پیگیری باید در فواصل کوتاه انجام شود. اگر علائم شدید باشد ، درمان بستری در بیمارستان ضروری است. پس از آن متخصصان دیگر باید در معالجه شرکت کنند تا روشن شود ریه, قلب، یا سیستم ایمنی بدن درگیری.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
به موازات درمان با استفاده از آنتی بیوتیک ، بیماران می توانند از روند بهبودی به خوبی پشتیبانی کنند داروهای خانگیمانند هر بیماری شبیه آنفولانزا. در اینجا به خصوص مهم استراحت دقیق در رختخواب و خواب کافی برای صرفه جویی در متابولیسم ، که توسط عفونت تحت فشار قرار گرفته است ، و فعال کردن خود ترمیم. مسکن ها، که همچنین دارای اثر کاهش تب هستند ، به ویژه در برابر آن مفید هستند سردرد و اندام های دردناک که اغلب همراه بیماری هستند. اینها ، بیش از همه ، شامل آماده سازی با مواد فعال است پاراستامول or استیل سالیسیلیک اسید. سرد کمپرس روی گوساله ها و پیشانی همچنین به کاهش درجه حرارت بدن و بیش از همه به تسکین سردردهای دردناک کمک می کند. از آنجا که مبتلایان به آنفلوانزای بز به دلیل تب شدید اغلب عرق می کنند ، بنابراین باید اطمینان حاصل شود که مایعات کافی مصرف می شود. خنک ، اما نه یخسرد، غیر گازدار آب و همچنین آب میوه های رقیق شده و شیرین نشده چای گیاهی برای این منظور مناسب ترین هستند. چای ساخته شده از اقطی گفته می شود که یا شکوفه آهک دارای یک اثر قرق دار و در نتیجه بازدارنده عفونت است. بیماران ترجیح می دهند وعده های غذایی سبک مانند سبزیجات پخته شده و سوپ های شفاف بخورند تا متابولیسم بدن را تسکین دهند و هنوز مواد مغذی لازم را تأمین کنند. به خصوص آب مرغ ، در هنگام بیماری آنفلوانزا ، اثر ضد تب اضافی دارد و باعث تقویت آن می شود سیستم ایمنی بدن.
