بافت شناسی مطالعه بافت انسان است. این اصطلاح از دو اصطلاح از زبان های یونانی و لاتین تشکیل شده است. "Histos" در یونانی به معنی "بافت" و "logos" در لاتین به معنای "آموزش" است.
بافت شناسی چیست؟
بافت شناسی مطالعه بافت انسان است. که در تاریخ شناسی، متخصصان پزشکی از ابزارهای فنی مانند میکروسکوپ نوری برای دیدن ساختار ساختارهای مختلف استفاده می کنند. در بافت شناسی ، پزشکان از ابزارهای فنی مانند میکروسکوپ نوری برای تشخیص ساختار ساختارهای مختلف استفاده می کنند. آناتومی میکروسکوپی اندام ها را از نظر اجزای آنها تقسیم می کند ، که با انجام بررسی های عمیق تر در ساختارهای مختلف ، به تدریج کوچکتر می شوند. عمدتا زمینه های تشخیص به موقع ، آسیب شناسی ، آناتومی و زیست شناسی با این تخصص پزشکی سروکار دارند.
روشهای درمانی و درمانی
آناتومی میکروسکوپی اندام ها را از نظر اندازه و اجزا into به سه گروه تقسیم می کند. بافت شناسی ، به عنوان مطالعه بافت انسان ، یکی از اجزای اصلی زیست شناسی ، پزشکی ، آناتومی و آسیب شناسی است. سیتولوژی در حال حاضر به لایه های بافت انسانی عمیق تر می رود و با تئوری سلول و ترکیب عملکردی سروکار دارد. زیست شناسی مولکولی به کوچکترین اجزای سلولهای انسانی اختصاص یافته است مولکول ها، که ذرات نیز نامیده می شوند. وظیفه اصلی بافت شناسی تشخیص زود هنگام تومورها است. با استفاده از بهترین روش های معاینه ، پزشکان می فهمند که آیا این تغییرات پاتولوژیک هستند ، یعنی تومورهای بدخیم هستند یا اینکه بافت هنوز سالم است و تومورها خوش خیم هستند. علاوه بر این ، هیستولوژیست ها قادر به تشخیص بیماری های باکتریایی ، انگلی و التهابی و همچنین اختلالات متابولیکی هستند. تشخيص بافت نيز بر اساس يافته هاي بافت شناسي ، نقطه شروع رويكردهاي بعدي درماني را تشكيل مي دهد. بافت شناسان و آسیب شناسان از بافت شناسی استفاده می کنند تا "چیزهای کوچک را بزرگ یا قابل مشاهده کنند". بخشی از بافت بیمار با برداشتن نمونه از بیمار خارج می شود (بیوپسی) سپس یک آسیب شناس با ایجاد الگوهای مقطعی نازک میکرومتر ، این نمونه بافت را بررسی می کند. در مرحله بعدی ، این نمونه ها تحت میکروسکوپ نوری رنگ آمیزی و مشاهده می شوند. گاهی اوقات از میکروسکوپ الکترونی با وضوح بالا نیز استفاده می شود ، اما این عمدتا در تحقیقات استفاده می شود. Histotechnics به نحوه پردازش بافت قبل از معاینه می پردازد. یک دستیار فنی پزشکی (MTA) مسئول این مرحله است. او برای رسیدن به ثبات ، بافت را درست می کند. دستیار بافت بریده شده را به صورت ماکروسکوپی (با چشم) مشاهده می کند ، کم آب شده و آن را در مایع آغشته می کند نفت سفید. سپس نمونه بافت در آن مسدود می شود نفت سفید و مرحله بعدی ایجاد قطعه ای به قطر 2 تا 5 میکرومتر است. این به اسلاید شیشه ای متصل شده و رنگ آمیزی شده است. وضعیت معمول هنر ، تهیه یک آماده سازی FFBE ، یک "بافت غوطه ور شده با پارافین با فرمالین" است. نمونه بافت در هماتوکسیلین رنگ آمیزی می شود -ائوزین. این فرایند از مرحله اول تا آخرین مرحله یک تا دو روز طول می کشد. معاینه بافتی با زمانبر کمتر ، معاینه بخش منجمد است. این کار هر زمان که جراح در حین جراحی به اطلاعات به موقع در مورد بافت برداشته شده نیاز داشته باشد ، انجام می شود. به عنوان مثال ، اگر جراح تومور را از آن خارج کند کلیه، وی در حالی که هنوز در حال انجام است به اطلاعات در مورد ماهیت بافت نیاز دارد. وی باید بداند که آیا تومور قبلاً به طور کامل برداشته شده است یا اینکه بافت بدخیم در حاشیه تغییرات پاتولوژیک بیشتری را نشان می دهد. یافته های معاینه بخش منجمد روند بعدی این عمل را تعیین می کند. نمونه بافت در طی ده دقیقه منجمد و در -20 درجه سانتی گراد تثبیت می شود. با استفاده از میکروتوم ، یک قسمت 5 تا 10 میکرومتر ساخته می شود ، به عنوان لام میکروسکوپ بر روی یک صفحه شیشه ای سوار می شود و رنگ آمیزی می شود. یافته ها بلافاصله به اتاق عمل ارسال می شود تا جراح بتواند در مورد چگونگی ادامه عمل تصمیم گیری کند.
روشهای تشخیص و معاینه
اصلی ترین ابزار فنی بافت شناسی ، روش های مختلف رنگ آمیزی است. بافت شناسی ساختارهای سلولی را با توجه به پاسخ رنگ آنها به رنگ مورد استفاده طبقه بندی می کند. اینها روشهای رنگ آمیزی بیولوژیکی هستند. ساختارهای سلولهای نوتروفیل توسط اسید یا بازیک آغشته نمی شوند رنگ می کند. اجزای آن چربی دوست هستند. ساختارهای سلول بازوفیل با پایه کار می کنند رنگ می کند مانند هماتوکسیلین. ساختارهای سلول اسیدوفیل توسط پایه و اسیدی لکه دار می شوند رنگ می کند مانند ائوزین، اسید فوکسین و اسید پیکریک. ساختارهای سلولی دیگر نوکلئوفیلیک و آرگروفیلیک هستند. ساختارهای سلول آرگروفیلی به هم متصل می شوند نقره یونها ، رنگهای بنیادی اتصال دهنده DNA به هسته هسته ای. هماتوکسیلین-ائوزین رنگ آمیزی (رنگ آمیزی HE) معمولاً به عنوان رنگ آمیزی معمول و پیمایشی توسط دستگاه های رنگ آمیزی اتوماتیک کنترل شده توسط رایانه استفاده می شود. به موازات آن ، از لکه های مخصوص دستی برای س individualالات فردی استفاده می شود. مطالعات هیستوشیمی یک تصویر پیچیده از فرآیندهای شیمیایی-فیزیکی با توجه به جذب الکتریکی ، انتشار (توزیع) و جذب سطحی در ارتباط با توزیع بار در داخل رنگ مولکول ها. پیوند یونی با اتصال رنگهای اسیدی به پایه ، نیروی اصلی اتصال را ایجاد می کند پروتئین ها. در فرآیندهای هیستوشیمیایی ، یک ماده رنگی به یک ماده تشکیل دهنده بافت واکنش می دهد. روشهای هیستوشیمیایی آنزیم باعث ایجاد رنگ از طریق فعالیت سلولار می شود آنزیم ها. از دهه 1980 ، هیستوشیمی کلاسیک توسط شیمی ایمونوهیستوشیمی تکمیل شده است. این ویژگی های سلول را بر اساس واکنش آنتی ژن - آنتی بادی تشخیص می دهد. این کار با یک تکنیک چند تکه ای بر اساس واکنش رنگ در محل آنتی ژن (پروتئین) قابل مشاهده است. یک دهه بعد ، ترکیبی درجا اختراع شد. توالی های نوکلئوتیدی خاص با همجوشی DNA دو رشته ای و اتصال خود به خودی رشته های تک با استفاده از RNA یا DNA شناسایی می شوند. توالی های اسید نوکلئیک با استفاده از کاوشگرهایی با برچسب گذاری فلوروکروم تجسم می شوند. این روش نامیده می شود فلورسانس در هیبریداسیون درجا (ماهی). روش های مهم رنگ آمیزی شامل رنگ آمیزی آزان ، واکنش آبی برلینر ، رنگ آمیزی گلژی ، رنگ آمیزی گرم و رنگ آمیزی Giemsa است. این روش های رنگ آمیزی با هسته سلول های قرمز ، سیتوپلاسم قرمز ، الیاف شبکه ای کلاژن و کلاژن ها ، فیبرهای عضلانی قرمز ، تشخیص "سه ظرفیتی اهن یونها "، نقره زدن یونهای منفرد ، تمایز باکتریها و تمایز دادن خون رنگ آمیزی سلول
