جدا از نام آنها "آب مروارید"، این دو تصویر بالینی هیچ چیز مشترکی ندارند. در مورد آب مروارید ، کدر شدن عدسی چشم معمولاً با افزایش سن به آرامی پیشرفت می کند تا کوری رخ می دهد. گلوکوماز طرف دیگر ، نام جمعی برای تعدادی از بیماری های مشابه چشم با آسیب به عصب باصره و میدان دید.
تشخیص: آب سیاه و آب مروارید
آب مروارید را می توان با افزایش تیرگی در شاگرد سطح. چشم پزشک حدت بینایی باقی مانده را تعیین می کند و بررسی می کند که آیا کدر شدن بر مرکز نوری لنز تأثیر بگذارد یا خیر. در طول به اصطلاح لامپ شکاف و متعاقب آن معاینه فوندوس چشم، قرنیه و به ویژه شبکیه نیز ارزیابی می شود.
گلوکوم معمولاً در هنگام معاینه گلوکوم (از سن 40 سالگی هر دو سال یکبار) تشخیص داده می شود. چشم پزشک معیارهای فشار داخل چشم ، دیسک بینایی یا فوندوس را نگاه می کند و در صورت لزوم میدان بینایی را بررسی می کند.
تشخیص بیماری های چشم: این تصاویر کمک خواهد کرد!
علائم ، نشانه ها ، شکایات
در آب مروارید ، تصویر درک شده به تدریج تار ، کسل کننده و کمی مبهم می شود. رنگها کمرنگ و زرد می شوند و دید دوتایی ممکن است در یک چشم ایجاد شود. علائم دیگر عبارتند از:
- افزایش حساسیت به تابش خیره کننده ، به ویژه در زیر نور شدید خورشید ، هنگام رانندگی در شب و در جاده های مرطوب
- تغییر مکرر در قدرت عینک
گلوکوم، از طرف دیگر ، باعث می شود مقادیر فشار داخل چشم کمی تا حد متوسط افزایش یابد اما هنوز علائم قابل توجهی وجود ندارد (استثنا: حمله گلوکوم). فقط با فشار داخل چشم بالا ممکن است حلقه های رنگی یا هاله در اطراف منابع نوری ظاهر شود. اگر درمان نشود ، از دست دادن میدان بینایی پیشرفت می کند کوری.
علل و عوامل خطر
آب مروارید در نتیجه افزایش سن رخ می دهد. عواملی که ممکن است باعث بروز کدورت لنز شوند شامل موارد زیر است:
- قرار گرفتن در معرض نور
- اختلال در تغذیه لنز
- بیماری های عمومی مانند دیابت شیرین و نورودرماتیت
- سالها مصرف کورتیزون
- التهاب داخل چشم
- آسیب دیدگی چشم
- گلوکوم
- جراحی چشم
در گلوکوم ، عوامل خطر زیر وجود دارد:
- افزایش فشار داخل چشم
- عصر زندگی
- بار ژنتیکی خانوادگی
- نزدیک بینی از منهای پنج دیوپتر
- آینده نگری قوی
- فشار خون پایین
- استفاده از داروهای کورتیزون
در برخی از بیماران گلوکوم ، عصب باصره در حال حاضر نسبت به مقادیر فشار داخل چشم کاملاً طبیعی (16 میلی متر جیوه و 21 میلی متر جیوه) بسیار حساس است.
آب مروارید و گلوکوم: درمان و دوره.
در حال حاضر آب مروارید فقط با جراحی قابل درمان است. در حدود 95 درصد از افرادی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند ، بینایی به طور کامل و در پنج درصد باقیمانده ، حداقل تا حدی بهبود می یابد. طی عمل تقریباً 20 دقیقه ای ، عدسی ابری خود بیمار با یک عدسی مصنوعی (لنز داخل چشمی) جایگزین می شود. به عنوان مثال از لنزهای داخل چشمی می توان به لنزهای تک کانونی (اجازه دید تیز از نزدیک یا فاصله) ، لنزهای چند کانونی (دید نسبتاً تیز در تمام فواصل ، اما تا حدودی کاهش دید کنتراست) و لنزهای ویژه اشاره کرد. هفته ها به ماه ها ، گاهی اوقات سال ها پس از موفقیت آب مروارید جراحی ، ممکن است پس از آب مروارید به راحتی قابل جابجایی باشد.
در مورد گلوکوم ، باید فشار داخل چشم کاهش یابد (گاهی اوقات زیر مقادیر طبیعی است) تا از بینایی بیشتر جلوگیری شود آسیب عصبی: در بیشتر موارد ، فشار با کاهش می یابد قطره چشم که بطور مداوم در طول زندگی برای کاهش تولید شوخ طبعی استفاده می شود. احتیاط: آلرژی و عدم تحمل می تواند رخ دهد. تقریباً در سه تا پنج درصد از مبتلایان ، خروج طنز آبی باید با جراحی یا لیزر تسهیل شود.
