عصب باصره

اطلاعات عمومی

عصب بینایی (Nervus opticus ، یونان باستان "متعلق به بینایی") عصب جمجمه دوم و قسمت اول مسیر بینایی است. در خدمت انتقال محرک های نوری از شبکیه به مغز. به همین دلیل متعلق به اعصاب از کیفیت حسی از lamina cribrosa به طرف دیگر راه می یابد عصب بینایی محل اتصال ، chiasma نوری ، و حدود 4.5 سانتی متر طول دارد.

تاریخ توسعه

عصب جمجمه ای دوم (عصب بینایی) و همچنین اولین عصب جمجمه ای (بلبوس و تراکتوس آلفاکتوریوس) از diencephalon سرچشمه می گیرند و بنابراین یک برجستگی مغز. از آنجا که همه جمجمه دیگر اعصاب از گانگلیون نخاعی تاج عصبی نشات می گیرد ، دو عصب جمجمه ای اول اغلب "اعصاب جمجمه جعلی" نامیده می شوند.

منشاء

آکسون های مختلف گانگلیون سلول های شبکیه متحد می شوند و یک عصب بزرگ را تشکیل می دهند ، عصب بینایی. به همین دلیل ، عصب بینایی دارای یک هسته اصلی نیست بلکه دارای سه نورون در شبکیه چشم است. رشته های عصبی منفرد بهم پیوسته اند. سلولهای میله و لایه مخروط (نورون اول) به سلولهای دو قطبی (نورون 1) و اینها به گانگلیون لایه سلول (نورون 3). سپس آکسون های گانگلیون با هم متحد می شوند و عصب بینایی بزرگی را تشکیل می دهند که از شبکیه چشم خارج می شود و به سمت آن حرکت می کند مغز.

دوره عصب بینایی

سیر عصب بینایی را می توان تقریباً به سه قسمت تقسیم کرد. این قسمت با یک قسمت داخل بولبر واقع در کره چشم شروع می شود ، سپس در داخل مدار (قسمت داخل لگن) اجرا می شود و در نهایت در جمجمه (قسمت داخل جمجمه). پس از آکسون اتحادیه در شبکیه ، عصب بینایی از شبکیه در عصب بینایی خارج می شود پاپیلا (discus nervi optici).

از آنجا که در این مرحله هیچ سلول حسی وجود ندارد ، به این نقطه a می گویند نقطه کور. به محض اینکه عصب از شبکیه چشم خارج شود ، توسط این سه محاصره می شود منینژ و غلافهای میلین الیگودندروسیتها. این غلاف میلین انتقال اطلاعات را به ویژه سریع امکان پذیر می کند.

با این حال ، اگر عصب بینایی آسیب دیده باشد ، آستروسیت ها (بافت همبند سلولها) از بازسازی عصب جلوگیری می کنند. سپس عصب بینایی همچنان از حدقه استخوانی استخوان عبور می کند. برای محافظت در چربی جاسازی شده و به شبکیه مرکزی اجازه می دهد شریان و شبکیه مرکزی رگ برای دسترسی به شبکیه چشم.

این دو عروق در وسط عصب بینایی اجرا شود و بنابراین می تواند از طریق عصب بینایی وارد شبکیه شود پاپیلا. هنگام خروج از مدار ، عصب بینایی توسط حلقه تاندون (anulus tendineus communis) عضلات چشم محاصره می شود. بعد از مدار ، عصب بینایی وارد کانال بینایی استخوان اسفنوئید می شود و در مسیر خود با چشم همراه می شود شریان.

در خود حفره جمجمه ، رشته های عصبی عصب بینایی در فضای زیر عنکبوتیه جریان دارند. در مقابل ساقه هیپوفیز ، در کیاسم بینایی ، از فیبرهای عصبی بینی هر دو بینایی عبور می شود اعصاب. اینگونه سیگنال ها از میدان دید چپ به نیمکره راست مغز و بالعکس می رسند.

الیاف نیمه متقاطع و نیمه شکسته نشده اکنون ناحیه بینایی را تشکیل می دهند. در Corpus geniculatum laterale ، رشته های عصبی مجرای بینایی به نورون چهارم منتقل می شوند. سپس این نورون از طریق تابش بینایی (Radiatio retinae) اطلاعات مربوط به استریاتای منطقه را با فیبرهای خود ارائه می دهد. این محل دید اولیه است (قشر بینایی اولیه ، ناحیه 17). در قسمت پشت قسمت واقع شده است سر (لوب پس سری) و اطلاعات را برای پردازش به ناحیه 18 ، قشر بینایی ثانویه و به قشر بینایی بالاتر منتقل می کند.