نفوذ چیست؟
اینفیلتراسیون (درمان ارتشاح) برای درمان کمردرد استفاده می شود. این اغلب به دلیل افزایش سایش و پارگی دیسک های بین مهره ای و مفاصل در ستون فقرات ایجاد می شود. این باعث فشار روی اعصاب و ریشه های عصبی می شود که می تواند منجر به التهاب و تورم اعصاب و بافت اطراف شود. هدف از نفوذ شکستن این دور باطل است.
بسته به محل، انواع مختلفی از نفوذ قابل تشخیص است.
انفیلتراسیون فاست (نفوذ مفصل فاست)
در انفیلتراسیون فاست، پزشک مخلوط ماده فعال را به مفاصل کوچکی که فرآیندهای استخوانی قوس های مهره ای روی هم قرار دارند (مفاصل فاست) تزریق می کند. همانطور که "اثر جذب شوک" دیسک های بین مهره ای با افزایش سن کاهش می یابد، شکاف های طبیعی بین مفاصل مهره ها کوچکتر می شوند. این امر منجر به افزایش ساییدگی مفاصل فاست و در نهایت به کمردرد می شود.
نفوذ اپیدورال
نفوذ دور چشم
در انفیلتراسیون پری رادیکولار، پزشک به طور خاص اعصاب را با تزریق مستقیم به اطراف ریشه‌های آن‌ها بی‌حس می‌کند.
نفوذ ISG
مفصل ساکروایلیاک (SIJ) - اتصال بین استخوان خاجی (os sacrum) و ایلیوم (os ilium) - همچنین می تواند مسئول کمردرد باشد. انسداد یا التهاب معمولاً علت به اصطلاح سندرم SIJ است. در طول انفیلتراسیون SIJ، مخلوط ضد التهابی و تسکین دهنده مواد فعال به دستگاه لیگامانی یا مستقیماً به فضای مفصل تزریق می شود.
چه زمانی نفوذ انجام می شود؟
شایع ترین نشانه های نفوذ به ستون فقرات عبارتند از
- درد پشت
- فتق دیسک (پرولپس) یا برآمدگی دیسک (برآمدگی)
- سندرم چهره
- لومبوشیکالژی
- تنگی کانال نخاعی
- انسداد ISG
درمان ارتشاحی نیز برای اهداف تشخیصی استفاده می شود: اگر بتوان با انفیلتراسیون درد را به میزان قابل توجهی کاهش داد، منبع درد پیدا شده است. اگر جواب نداد، باید به دنبال علل دیگر بود.
در هنگام نفوذ چه کاری انجام می شود؟
بسته به محل انفیلتراسیون، به پشت یا شکم دراز می‌کشید یا در حالی که بالاتنه‌تان به جلو خم شده، جلوی پزشک می‌نشینید. برای اینکه تزریق تا حد امکان بدون درد باشد، پزشک ابتدا پوست را روی محل نفوذ برنامه ریزی شده بیهوش می کند. انفیلتراسیون در نواحی آناتومیکی پیچیده تر اغلب تحت کنترل سی تی انجام می شود تا بتوان موقعیت دقیق سوزن را قبل از تزریق دارو تعیین کرد. سپس می توان ابتدا ماده حاجب را برای تجسم بهتر تزریق کرد. گسترش آن نشان می دهد که آیا داروهای بیهوشی و کورتیزون به جای مناسب می رسند یا خیر.
خطرات نفوذ چیست؟
اگرچه عوارض و عوارض جانبی در حین یا بعد از درمان انفیلتراسیون بسیار نادر است، اما حتی در صورت استفاده صحیح از آن ممکن است رخ دهد.
به عنوان یک اقدام احتیاطی، در مورد بیماری های عفونی موجود نباید انفیلتراسیون ستون فقرات انجام شود و به ویژه در عفونت های موضعی نباید انجام شود. پزشک سعی خواهد کرد این موضوع را با بازجویی کامل و معاینه فیزیکی بیمار رد کند.
زنان باردار، بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، نارسایی قلبی یا گلوکوم نیز نباید تحت درمان ارتشاحی قرار گیرند.
آسیب رگ های خونی ناشی از سوزن نفوذ می تواند منجر به هماتوم شود. هماتوم های بزرگ می توانند به بافت اطراف فشار بیاورند و ممکن است مجبور شوند با جراحی برداشته شوند.
مانند تمام مداخلات جراحی، معرفی پاتوژن ها نیز می تواند منجر به عفونت هایی شود که باید با آنتی بیوتیک یا جراحی درمان شوند.
اگر دارو به طور تصادفی وارد جریان خون شود، می تواند منجر به واکنش های عمومی مانند افت فشار خون، آریتمی قلبی، سردرد یا گرفتگی شدید (تشنج) شود. پزشک سعی می کند از چنین تزریقات تصادفی «داخل عروقی» با عقب کشیدن (آسیره کردن) پیستون سرنگ کمی در محل تزریق جلوگیری کند تا ببیند آیا خون وارد سرنگ می شود یا خیر. اگر اینطور باشد جلوی نفوذ را می گیرد.
در هنگام نفوذ به چه چیزهایی باید توجه داشته باشم؟
بسته به محل تزریق، ممکن است بعد از انفیلتراسیون، بی حسی و ضعف عضلانی موقتی را تجربه کنید، به همین دلیل است که نباید در اطراف راه بروید و به خصوص در ترافیک جاده شرکت فعال نکنید. در عوض، در صورت امکان به مدت دو ساعت دراز بکشید تا زمانی که ماده موثره پخش شود و اثر مطلوب حاصل شود.
در صورت وجود درد مداوم در محل تزریق یا اگر پس از انفیلتراسیون دچار تهوع، استفراغ، سردرد، فشار خون بالا یا افزایش سطح قند خون شدید، باید در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید.
