بررسی اجمالی
- علائم: در شکل مادرزادی، انحنای آلت تناسلی اصلی ترین علامت است. به شکل اکتسابی، انحنا، استحکام ندولر، درد در حین مقاربت، احتمالاً سوزن سوزن شدن، اختلال نعوظ
- علل و عوامل خطر: شکل مادرزادی: جهش ژن، اغلب همراه با سایر تغییرات تناسلی. اکتسابی: علت هنوز ناشناخته است، احتمالاً جراحات ریز ناشی از تصادف. عوامل خطر: متابولیسم بافت همبند معیوب، برخی داروها، فشار خون بالا، دیابت، مقاربت سفت.
- تشخیص: تاریخچه پزشکی، معاینه فیزیکی، عکس عضو نعوظ، سونوگرافی، سونوگرافی داپلر، به ندرت تصویربرداری با اشعه ایکس و رزونانس مغناطیسی.
- درمان: مصرف دارو به صورت قرص یا تزریقی، پمپ یا افزایش دهنده آلت تناسلی، جراحی در موارد شدیدتر
- پیش آگهی: مادرزادی: انحنای دائمی بدون جراحی. اکتسابی: ناپدید شدن خود به خود یا افزایش انحنا ممکن است. درمان‌ها معمولاً به خوبی پاسخ می‌دهند. جراحی به ندرت ضروری است.
- پیشگیری: اگر آسیب آلت تناسلی رخ داد، مانند حین رابطه جنسی، به پزشک مراجعه کنید، شروع ناگهانی انحنای آلت تناسلی را روشن کنید.
انحنای آلت تناسلی چیست؟
شکل اکتسابی انحنای آلت تناسلی به نام induratio penis plastica (IPP، سخت شدن پلاستیک آلت تناسلی) نامیده می شود. در اینجا، کورپوس کاورنوزوم اغلب به سمت بالا و در برخی موارد به پهلو خم می شود. مترادف IPP بیماری Peyronie یا بیماری Peyronie است.
انحنای مادرزادی آلت تناسلی بر اساس نقص در ماده ژنتیکی است. بنابراین، اغلب با سایر اختلالات اندام جنسی مردانه رخ می دهد.
علت خاصی برای انحنای اکتسابی آلت تناسلی دقیقاً مشخص نیست. به طور عمده مردان 45 تا 65 ساله دچار انحراف آلت تناسلی می شوند. به طور کلی، انحنای آلت تناسلی در حدود یک نفر از هر 1000 مرد رخ می دهد. با این حال، کارشناسان به تعداد بسیار بیشتری از موارد گزارش نشده مشکوک هستند.
اغلب، خمیدگی خفیف است. با گذشت زمان، اما ممکن است افزایش یابد و به طور دردناکی با نعوظ تداخل کند. در موارد دیگر، انحرافات به طور خود به خود پسرفت می کنند. انحنای مادرزادی آلت تناسلی در بیشتر موارد بدون تغییر باقی می ماند.
انحنای جزئی آلت لزوماً آسیب شناسی نیست. عضو نر به ندرت کاملاً صاف است و به طور طبیعی شکل کاملاً متغیری دارد.
نشانه ها
سفتی در عرض چند هفته تا چند ماه - گاهی اوقات حتی "یک شبه" ایجاد می شود. اندازه آنها متفاوت است (معمولاً یک تا سه سانتی متر) و در برخی موارد پخش می شوند تا کل ساقه آلت تناسلی را بپوشانند.
اگر بافت همبند دچار زخم و سفت شود، متخصصان از فیبروز صحبت می کنند. در فیبروز، بافت همبند به روشی خوش خیم تکثیر می شود و معمولاً از یک بافت نرم و الاستیک به بافتی سخت تر و اسکار تبدیل می شود. این تغییرات (فیبروز آلت تناسلی) باعث کوچک شدن بافت در ناحیه پلاک ها می شود و در نتیجه آلت تناسلی را به سمت بیمار خمیده می کند.
بنابراین انحنای اکتسابی آلت تناسلی بیشتر یک علامت است تا یک بیماری. میزان انحنای آلت تناسلی بیشتر در آلت تناسلی در حالت نعوظ قابل مشاهده است. گاهی اوقات آلت تناسلی در دو جهت خم می شود (انحنای آلت تناسلی دو طرفه)، مانند به سمت بالا و یک طرف.
اگر آلت تناسلی خمیده به طور قابل توجهی از محور مستقیم منحرف شود، ممکن است در حین رابطه جنسی مشکلاتی ایجاد شود. علاوه بر این، آلت تناسلی از پلاک‌ها به سمت گلان سفت‌تر می‌شود که متخصصان از آن به عنوان کاهش سفتی یاد می‌کنند. برخی از بیماران از درد به خصوص در هنگام نعوظ و در حین رابطه جنسی شکایت دارند. در حالت استراحت، این درد آلت تناسلی بسیار نادر است. آلت تناسلی خمیده ادرار یا جریان ادرار را محدود نمی کند.
در انحنای مادرزادی آلت تناسلی، انحنای خود علامت اصلی است. علائم معمولی مانند نوع اکتسابی نادر است. اکثر بیماران قبل یا بعد از اولین تماس جنسی خود به پزشک مراجعه می کنند. بسته به میزان، آمیزش جنسی ممکن است مختل شود - اما این نادر است.
برای برخی از بیماران، انحنای آلت تناسلی بیشتر یک مشکل روانی یا زیبایی است. سپس انحراف از هنجار ممکن است به عنوان یک بار تلقی شود. این با اختلال نعوظ و مشکلات احتمالی در حین رابطه جنسی تشدید می شود.
علل و عوامل خطر
همانند علائم، باید بین اشکال مادرزادی و اکتسابی انحنای آلت تناسلی تمایز قائل شد. دلایل اثبات شده انحنای آلت تناسلی تاکنون وجود ندارد. با این حال، حدس ها و سرنخ هایی وجود دارد که به علل احتمالی انحراف آلت تناسلی اشاره می کند.
انحنای مادرزادی آلت تناسلی
- هیپوسپادیاس: منفذ مجرای ادرار در زیر غده، یعنی در قسمت زیرین آلت تناسلی قرار دارد. در زیر دهانه مجرای ادرار که خیلی عمیق است، یک طناب بافت همبند ضخیم به نام آکوردا به سمت بیضه می رود. آلت تناسلی را به سمت پایین خم می کند.
- مگالوورترا: مجرای ادرار گشاد شده بالون مانند. در اینجا قسمت هایی از سه بافت نعوظ آلت تناسلی وجود ندارد. در نتیجه مجرای ادرار به شدت گشاد می شود. این اختلال رشد اغلب منجر به انحنای آلت تناسلی به سمت بالا می شود.
- Epispadias: یک منفذ دوم مجرای ادراری روی ساقه آلت تناسلی وجود دارد.
دانشمندان تصور می کنند که کمبود هورمون های جنسی مردانه (آندروژن ها) در طول رشد جنینی مسئول این ناهنجاری ها است.
انحنای آلت تناسلی اکتسابی
علت انحنای اکتسابی آلت تناسلی یا بیماری پیرونی هنوز تا حد زیادی ناشناخته است. با این حال، کارشناسان تعدادی نظریه ارائه کرده اند که سعی در توضیح کج بودن آلت تناسلی دارند.
تصادف
وراثت
این که آیا برخی از مردان به دلیل ساختار ژنتیکی خود بیشتر در معرض انحنای آلت تناسلی هستند یا خیر تا به امروز به وضوح مشخص نشده است. با این حال، دانشمندان دریافته اند که حدود 25 تا 40 درصد از مردان با انحنای اکتسابی آلت تناسلی نیز به بیماری دوپویترن مبتلا هستند. بیماری دوپویترن وضعیتی است که در آن رشد خوش خیم بافت همبند باعث ایجاد گره‌هایی در کف دست می‌شود. وقوع مکرر همزمان هر دو نشان دهنده یک پیوند ژنتیکی است.
اختلالات متابولیک
بسیاری از مردان در داخل آلت تناسلی به طور ناگهانی آسیب می بینند. با این حال، همه افراد دچار انحنای اکتسابی آلت تناسلی نمی شوند. بنابراین برخی از کارشناسان اختلال متابولیسم بافت همبند را فرض می کنند. این منجر به این واقعیت می شود که از الیاف بافت اصلی و الاستیک برای ترمیم استفاده نمی شود، بلکه از الیاف سخت تر استفاده می شود. نتیجه این فرآیندهای بازسازی را می توان بعداً به عنوان ندول های معمولی احساس کرد.
یک مطالعه همچنین ارتباط بین بیماری قند خون (دیابت شیرین) و افزایش خطر انحنای آلت تناسلی را نشان می دهد. مطالعه دیگری نشان می‌دهد که دیابتی‌ها باید منتظر دوره شدیدتری از induratio penis plastica باشند. با این حال، هنوز تعداد کافی از بیماران برای اثبات واقعی این همبستگی ها وجود ندارد.
اطلاعات کمی در مورد عواملی که باعث ایجاد انحراف اکتسابی آلت تناسلی می شوند وجود دارد. تاکنون ارتباط بین این بیماری و عوامل خطر کشف نشده است. با این حال، عوامل خطر زیر در محافل علمی مورد بحث قرار می گیرند:
- فشار خون بالا
- @ سیگار و الکل
- سن
- رابطه جنسی سخت
- داروها (مانند آلپروستادیل برای اختلال نعوظ؛ در اینجا انحنای آلت تناسلی یک عارضه جانبی در نظر گرفته می شود)
- نعوظ دائمی دردناک (اصطلاحاً پریاپیسم؛ در این مورد انحنای آلت تناسلی یک پیامد دیررس در نظر گرفته می شود)
سایر علل احتمالی
علاوه بر IPP، علل زیر ممکن است به انحنای آلت تناسلی منجر شود:
- سندرم دستکاری مجرای ادرار (ناشی از جای زخم، مانند زمانی که اشیاء به مجرای ادرار رانده می شوند و به آن آسیب می رسانند)
- تومورها یا متاستازهای آلت تناسلی (کارسینوم آلت تناسلی، تومور آلت تناسلی)
- ترومبوز ورید آلت تناسلی یا در جسم غار
تشخیص و معاینه
اگر متوجه انحنای آلت تناسلی، درد در حین مقاربت یا سفت شدن معمولی آلت شده اید، باید با متخصص دستگاه ادراری و تناسلی، متخصص اورولوژی مشورت کنید. ابتدا او چند سوال در مورد علائمی که شما تجربه می کنید می پرسد. با انجام این کار، متخصص اورولوژی نه تنها تغییرات فیزیکی شما را بررسی می کند، بلکه در مورد عوامل خطر احتمالی و زندگی جنسی شما نیز سوال خواهد کرد:
- چه زمانی متوجه کج بودن آلت تناسلی شدید؟
- آیا انحنای آلت تناسلی از ابتدا افزایش یافته است؟
- آیا متوجه تغییرات فقط در آلت تناسلی نعوظ می شوید؟
- آیا می توانید گره های کوچک یا سفتی را در امتداد آلت تناسلی احساس کنید؟
- آیا تغییرات باعث درد شما می شود؟
- آیا هنگام رابطه جنسی مشکلی دارید؟ آیا نعوظ شما در طول رابطه جنسی باقی می ماند؟
- آیا آلت تناسلی شما کمتر از قبل سفت شده است، شاید فقط در بعضی جاها؟
سعی کنید بر شرم خود غلبه کنید و تا حد امکان به سوالات صریح و صادقانه پاسخ دهید. این ممکن است دشوار به نظر برسد، با این حال متخصصان اورولوژی متخصصان آموزش دیده هستند. آنها علاوه بر کلیه ها و دستگاه ادراری هر روز با مشکلات و بیماری های اندام تناسلی مردانه سروکار دارند.
معاینهی جسمی
پس از مشاوره کامل با پزشک، معمولاً معاینه عضو مرد انجام می شود. در طی این معاینه، پزشک ارزیابی می کند که آیا انحنای آلت تناسلی در حالت غیر نعوظ نیز قابل مشاهده است یا خیر. علاوه بر این، او ساقه آلت تناسلی را لمس کرده و آن را از نظر سخت شدن یا ندول (پلاک) احتمالی بررسی می کند. در طی این فرآیند، آلت تناسلی اندکی کشیده می شود. به این ترتیب اورولوژیست نه تنها اندازه، محل و تعداد پلاک ها، بلکه طول آلت تناسلی را نیز تعیین می کند. این امر تعیین مسیر بعدی بیماری را آسان تر می کند.
