رفع باند

باند های ثابت کننده ، که شامل ، به عنوان مثال ، گچ، آتل ، نوار و باند پلاستیکی ، از روشهای درمانی ارتوپدی و تروما هستند که در درجه اول برای درمان تحرک پاتولوژیک مختلف است. مفاصل، صدمات رباط و برای درمان محافظه کارانه شکستگی ها. برای انواع مختلف باند فیکساتور ، نشانه های مختلفی (مناطق کاربرد) وجود دارد ، زیرا تصاویر مختلف بالینی را نمی توان با هر نوع باند فیکساتیو به همان اندازه درمان کرد. درجه ثابت شدن با یک نوار به عنوان یک باند عملکردی را نمی توان با بی حرکتی کامل توسط a مقایسه کرد گچ قالب. از رفع معمولاً می تواند برای کمک به روند بهبودی استفاده شود.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

  • عضله - ثابت شدن آسیب های عضلانی اغلب نشان داده می شود زیرا علاوه بر بهبودی ، میزان عوارض نیز کاهش می یابد. در صورت پریشانی (فشار عضله)، ماهیچه کشش فراتر از سطح فیزیولوژیک رخ می دهد و منجر به آسیب بافتی نمی شود. با این حال ، فشار بیشتر می تواند باعث آسیب بافتی به شکل a شود فیبر عضلانی پارگی ، اما با بی حرکتی نسبی با نوار می توان از این امر جلوگیری کرد. اگر فیبر عضلانی یا پارگی دسته عضلات ایجاد شده است ، بیمار همچنین ممکن است از بی حرکتی برای جلوگیری از آسیب بیشتر بافت بهره مند شود. انتخاب یک باند مناسب باید همراه با پزشک معالج تعیین شود.
  • صدمات رباطی - صدمات رباطی و کپسولی نشانه ای معمول برای پانسمان های ثابت کننده است. به عنوان یک زمینه مهم برای بانداژ نوار می توان صدمات سبک تری را نام برد مفاصل، مانند کشیدگی رباط و پارگی رباط درجه پایین (پارگی رباط). در مورد صدمات رباطی زانو ، درمان محافظه کارانه می تواند در صورت ایجاد اعوجاج (پیچ خوردن) با تسکین کوتاه مدت در ترکیب با آموزش توان بخشی عضلانی بعدی انجام شود. در صورت پارگی رباط وثیقه بدون آسیب های همزمان و بدون بی ثباتی ، آتل های تثبیت کننده رباط وثیقه نشان دهنده طلا استاندارد (درمان روش انتخاب اول).
  • دهان و نقاط دلبستگی عضلانی - با بی حرکتی نسبی به شکل a باند نواری، به ویژه تاندوپاتی های خفیف (آسیب به تاندون) از نظر عملکرد قابل درمان است.
  • اسکلتی عضلانی خستگی - فرآیندهای استفاده بیش از حد مزمن از سیستم اسکلتی عضلانی می تواند به کل سیستم اسکلتی عضلانی آسیب برساند. آتل بندی کافی (کافی / کافی) اجازه می دهد تا یک خستگی شکستگی، که یک شکستگی خزنده است (شکستگی استخوان) به دلیل اضافه بار ، می تواند با اقدامات محافظه کارانه بهینه شود.
  • تغییر شکلهای استاتیک اسکلت - تثبیت با استفاده از a گچ گچ مخصوصاً برای اصلاح ناهنجاری ها خصوصاً در سن رشد ضروری است. ناهنجاری های اسکلتی مشخص شده شامل اسکولیوز (خم شدن جانبی ستون فقرات با چرخش همزمان (چرخاندن) مهره ها) و انحراف محوری در اندام تحتانی و فوقانی. در شرایطی که اسکولیوز، یا از ریخته گری تنه اصلاح شده یا از ارتز استفاده می شود. در درمان اسکولیوزارتز تنه نقش غالب را ایفا می کند ، زیرا ارتز ساخته شده از پلاستیک (کمک پزشکی که برای تثبیت ، بی حرکتی ، تسکین ، هدایت یا اصلاح به عنوان مثال تنه استفاده می شود) امکان بهبود بهداشت را فراهم می کند. در صورت وجود تغییرات اسکلتی پا مانند کف صاف یا کف پا (pes transversoplanus) ، اغلب از بانداژهای نواری یا آتل استفاده می شود.

موارد منع مصرف

  • شکستگی - پانسمان نواری معمولاً منع مصرف دارد. (البته در مورد بازیگران منع مصرف عمومی ندارد).
  • آسیب های پوستی
  • هماتوم (کوفتگی)
  • کوفتگی های عضلانی عظیم
  • میوزیت (التهاب عضلات)
  • آسیب در ترکیب با خونریزی شریانی
  • پارگی تاندون کامل
  • حساسیتی پوست واکنشها (هنگام استفاده از یک ماده باید در موارد دیگر به ماده دیگری تغییر کند) واکنش های آلرژیک).

قبل از درمان

تأیید دقیق مناسب بودن مداخلات درمانی برای بیماری ضروری است. مراقبت نادرست از تغییر شکل یا شکستگی می توان رهبری به درمانتغییرات نسوز (غیر قابل درمان) اسکلت. برای جلوگیری از عوارض ، شرح حال و معاینه دقیق باید در مورد محدودیت های حرکتی موجود ، مشکلات گردش خون ، محدودیت های حسی انجام شود (آسیب عصبی)، و پوست و قبل از استفاده از پانسمان های ثابت کننده ، بافت نرم تغییر می کند.

روش

اصل اساسی باند های ثابت کننده بی حرکت بودن است مفاصل و بدشکلی مفصل را اصلاح کنید. علاوه بر تثبیت سنتی با گچ ، باند مدرن متشکل از آباز پلاستیک های پلیمریزاسیون و تقویت شده با فیبر ، بیشتر استفاده می شود.

بعد از درمان

بسته به انتخاب باند فیکساتور و نشانه اصلی ، بازدیدهای پیگیری منظم لازم است. به خصوص در مورد گچ گرفتن و عود علائم ، باید یک سندرم محفظه در نظر گرفته شود ، که باید در اسرع وقت به میزان کافی درمان شود!

عوارض احتمالی

  • فشار نکروز (مرگ بافت در اثر فشار).
  • ضایعات عصبی (آسیب عصبی).
  • ادم (تجمع مایعات در بافت)
  • واکنش های آلرژیک
  • کاهش جریان خون
  • سندرم محفظه (اختلال در شریانی و وریدی) خون جریان به دلیل ظهور کبودی/کبودی و تورم ایسکمیک / تورم ناشی از کاهش جریان خون).
  • انقباضات (محدود کردن عملکرد و حرکت) عضله و عدم تطابق مفصل
  • درد