تعریف
واکنش آلرژیک واکنش بدن به یک واکنش غیر عفونی خاص - یک ماده حساسیت زا است - که آن را به عنوان بیگانه برای بدن تشخیص می دهد و در اثر واکنش با انتشار برخی مواد خاص به آن واکنش نشان می دهد. اینها شامل موادی هستند که ماده فعال کننده را فعال می کنند سیستم ایمنی بدن و همچنین واسطه های التهابی که علائم مختلفی را در فرد مبتلا ایجاد می کنند. واکنش های آلرژیک را می توان به زیرگروه های مختلف تقسیم کرد و روند خفیف تا تهدید کننده زندگی را طی می کند.
علل
واکنش آلرژیک معمولاً در اثر استعداد عمومی برای واکنش بیش از حد به مواد خارجی و در واقع بی ضرر ایجاد می شود. در اولین تماس با ماده حساسیت زا ، بدن تشکیل می شود آنتی بادی در برابر این ماده ، زیرا آن را به عنوان خارجی و خطرناک طبقه بندی می کند. این مرحله حساس سازی نیز نامیده می شود و خود علائمی ایجاد نمی کند.
با این حال ، اگر مجدداً با آلرژن تماس مجدد برقرار شود ، یک واکنش آلرژیک می تواند همراه با خارش ، خار ، قرمز شدن پوست ، کاهش خون فشار و ضعف قلبی عروقی تهدید کننده زندگی. میزان واکنش آلرژیک به میزان آزاد شدن ماده التهابی یا میزان واکنش فیزیکی در سطح سلول بستگی دارد. این گرایش اساسی برای ایجاد آلرژی در پزشکی به عنوان گرایش آتوپیک نیز شناخته می شود.
سایر عواملی که می توانند در ایجاد آلرژی نقش داشته باشند بحث برانگیز است. با این حال ، به نظر می رسد استعداد عمومی نقشی اساسی دارد. آنتی بیوتیک ها داروهایی علیه عفونت های باکتریایی هستند که بخصوص اغلب باعث واکنش های آلرژیک می شوند.
پنی سیلین آلرژی به ویژه مکرر است. پس از مصرف آنتی بیوتیک ، افراد مبتلا معمولاً به طور واضحی بروز می کنند بثورات پوستی همراه با خارش دردناک و خار. در صورت واکنش های فوری ، این علائم بلافاصله پس از مصرف دارو ، معمولاً در ساعت اول بروز می کنند.
با این حال ، واکنش های دیرهنگام نیز وجود دارد که در آنها اولین علائم تنها پس از چند ساعت یا حتی چند روز ظاهر می شوند. علائم اصلی معمولاً اصطلاحاً نامیده می شود اگزنتما دارو - تلفظ بثورات پوستی که اغلب برای چندین روز بهبود نمی یابد. این نیز می تواند درجات مختلفی از جمله اشکال تهدید کننده زندگی را به خود بگیرد.
پس از تشخیص واکنش آلرژیک به آنتی بیوتیک ، در صورت امکان باید از مصرف آن خودداری شود. این امر به ویژه در مورد واکنش های شدید آلرژیک بیشتر صدق می کند. افراد مبتلا باید به هر پزشکی که تحت درمان است حساسیت خود را مطلع کنند تا وی آنتی بیوتیک اشتباهی تجویز نکند.
علائم مرتبط
علائم همراه واکنش آلرژیک چند برابر است. بخصوص خارش و قرمزی و همچنین خارش پوست ، آبریزش و خارش ، قرمزی چشم ، آبریزش بینی و عطسه مکرر. سرفه نیز می تواند رخ دهد.
در صورت بروز واکنش های آلرژیک شدید غشاهای مخاطی متورم می شوند. این می تواند باعث شود تنفس مشکلات و حتی خفگی. واکنشهای آلرژیک بسیار شدید با احتباس مایعات در تمام بافتها همراه است و با افت در خون باعث واکنشهای گردش خون می شود خون فشار تا نارسایی گردش خون
این علائم تهدید کننده زندگی هستند و نیاز به درمان فوری پزشکی دارند. آلرژی غذایی همچنین می تواند باعث اسهال و درد شکم. علائم عمومی یک واکنش آلرژیک نیز خستگی عمومی و کاهش عملکرد است.
واکنش های آلرژیک غالباً همراه با خاراندن پوست است. به اصطلاح ماست سل ها که در لایه های بالایی پوست قرار دارند و در مقابل موادی که بدن انسان با آنها تماس پیدا می کند واکنش نشان می دهند ، نقش مهمی در ایجاد این چرخنده ها دارند. اگر این سلول ها ماده آلرژی زایی را برای بدن بیگانه تشخیص دهند ، مواد خاصی را آزاد می کنند - از جمله هیستامین و لکوترین ها.
این مواد باعث نشت مایعات از اطراف می شوند خون عروق و در زیر پوست جمع می شود. این مایع بافتی از خارج به صورت چرخنده قابل مشاهده است. به عنوان یک قاعده ، پس از مدتی کوتاه بدون نیاز به هیچ گونه درمانی ، پیچک ها به خودی خود ناپدید می شوند.
خارشی که به طور معمول در واکنش های آلرژیک اتفاق می افتد نیز مربوط به فعال شدن ماست سل ها در پوست است. ماست سل ها آزاد می شوند هیستامین و سایر مواد پیام رسان که باعث تحریک رشته های عصبی در بافت و سلولهای اطراف آن می شوند. نتیجه خارش است.
علاوه بر این ، مواد پیام رسان آزاد شده به نوبه خود ماست سل ها را بیشتر آزاد می کند تا آنها آزاد شوند هیستامین به محیط زیست این آبشار منجر به انتشار تصاویری مواد سیگنال در محیط سلول می شود و علائم ناخوشایند را ایجاد می کند. خارش تا زمانی ادامه می یابد که همه سلول های ماست سل در منطقه آسیب دیده مواد پیام رسان خود را آزاد کنند و دوباره در بافت تجزیه شوند.
