شکستگی استخوان

A شکستگی - به طور عامیانه شکستگی استخوان نامیده می شود - (frangere لاتین ، fractum ؛ شکستن ، شکستن) (مترادف: Fractura ؛ ICD-10-GM S92: شکستگی پا [به جز قسمت فوقانی مچ پا] ICD-10-GM S82: شکستگی از پایین پا، از جمله بالا مچ پا؛ ICD-10-GM S72: شکستگی استخوان ران ICD-10-GM S62: شکستگی در مچ دست و دست ICD-10-GM S52.-: شکستگی ساعد؛ ICD-10-GM S42.-: شکستگی در ناحیه شانه و بازو. ICD-10-GM S32.-: شکستگی ستون فقرات کمر و لگن. ICD-10-GM S22.-: شکستگی دنده (ها) ، استرنومو ستون فقرات قفسه سینه. ICD-10-GM S12.-: شکستگی گردن؛ ICD-10-GM S02.-: شکستگی جمجمه و جمجمه استخوان ها) به قطع تداوم استخوان با تشکیل قطعات استخوان اشاره دارد. شکستگی در اثر نیروی مستقیم در ضربه کافی ، ضربه ناکافی هنگام آسیب دیدن بافت استخوانی و در نتیجه تکرار میکروتروما به مفهوم خستگی شکست، شکستگی.

اوج فرکانس: فراوانی زمین خوردن و در نتیجه خطر شکستگی با افزایش سن افزایش می یابد. خطر شکستگی در یک پیرمرد 70 ساله سه برابر بیشتر از 20 ساله است. استخوان توده از میانسالی کاهش می یابد زنان از قبل تحت تأثیر قرار گرفته اند يائسگي (یائسگی) به دلیل کاهش در استروژن ها. استروژن ها بر استخوان تأثیر می گذارد استحکام.

روند و پیش آگهی: درمان شکستگی به محل شکستگی ، میزان آسیب دیدگی و وضعیت کلی بستگی دارد شرط از بیمار به طور معمول ، شکستگی استخوان بدون عارضه بهبود می یابد. ممکن است یک شکستگی در لغزش شود گچ، سپس باید دوباره صاف شود یا عمل شود. بی حرکتی در یک بازیگر برای مدت زمان طولانی خطر ابتلا را افزایش می دهد ترومبوز، به طوری که پیشگیری از ترومبوز امروزه استاندارد است شکستگی های باز در معرض خطر هستند استئومیلیت (مغز استخوان التهاب) کودکان استخوان ها سریعتر از استخوان های بزرگسال بهبود می یابند زیرا حتی از کشش و انعطاف پذیری بیشتری برخوردار هستند. آنها معمولاً فقط با بی حرکتی بهبود می یابند.