نکروز

نکروز چیست؟

نکروز تخریب پاتولوژیک ، یعنی آسیب شناختی سلول ها ، گروه های سلولی یا بافت است. در داخل سلول ، این منجر به جمع شدن DNA و تورم سلول می شود. سلول می ترکد و اجزای سلولی آزاد می شود که باعث التهاب در بافت اطراف می شود. نکروز می تواند توسط عوامل مختلفی مانند درجه حرارت شدید ، سموم ، اختلالات گردش خون، اشعه ، عفونت با عوامل بیماری زا یا تأثیرات مکانیکی. بافت نکروتیک یا با بافت اصلی جایگزین می شود (بهبود می یابد) یا بافت اسکار ایجاد می شود.

علائم مرتبط

علامت اصلی نکروز تغییر رنگ پوست با رنگ مایل به زرد در خارج است. علاوه بر این علامت معمولاً چشمگیر ، علائم دیگری نیز می تواند رخ دهد که سو confirm ظن را تأیید می کند. در مورد نکروز ، مرگ و ترکیدن سلولها منجر به آزاد شدن واسطه های التهابی مانند فاکتور نکروز تومور (TNF) می شود.

این امر متعاقباً منجر به واکنش التهابی بافت اطراف می شود. این می تواند منجر به تورم مایل به قرمز شود ، درد، احساس تنش و گرما در اطراف نکروز. به عنوان مثال ورود عوامل بیماری زا باکتری، می تواند باعث مایع شدن نکروز و آزاد شدن ترشحات زخم و چرک.

اگر عوامل بیماری زا به داخل گسترش یابد خون سیستم و یک اثر سیستمیک بر روی بدن ، تب, لرز, تهوع و استفراغ همچنین می تواند رخ دهد. علائم اخیر به ویژه در نکروس های ناحیه برجسته دیده می شود اعضای داخلی، مانند کیسه صفرا، پانکراس یا آپاندیس. چه و به چه میزانی درد در طول نکروز رخ می دهد بستگی به علت و بیمار دارد.

نکروز حاد ، به عنوان مثال به دلیل عروق ناگهانی انسداد در پا یا نکروز اندام های شکمی ، معمولاً شدید ایجاد می کند درد در منطقه آسیب دیده دلیل اصلی این امر کمبود اکسیژن حاد است. در مورد بیماریهای مزمن پیشرونده یا نکروز دیکوبیتوس، درد اغلب آنقدر ناچیز است که حتی نکروز نیز مشاهده نمی شود. این عمدتا به این دلیل است که نکروز بسیار آهسته شروع می شود و بیماران اغلب احساس کمتری در پوست دارند (به عنوان مثال ، در دیابت).