عکس برداری از لکوسیت ها

لکوسیت خط نگارشی یک روش تشخیصی است که در پزشکی هسته ای برای تجسم تجمع رادیواکتیو برچسب خورده استفاده می شود لکوسیتها (سفید خون سلولها) ، به عنوان مثال ، در مکانهای التهابی. لکوسیت ها، همراه با اریتروسیت ها (قرمز خون سلولها) و ترومبوسیتها (خون پلاکت), را تشکیل می دهند جز component سلولی از خون. لکوسیت ها بخشی از سیستم ایمنی بدن و بنابراین به عملکرد دفاعی بدن خدمت می کنند. آنها را بیشتر می توان به گرانولوسیت تقسیم کرد ، مونوسیت ها و لنفوسيت ها. گروه اصلی توسط گرانولوسیت ها تشکیل می شود (نوتروفیل ها نامیده می شوند ؛ این ها شایع ترین لکوسیت ها با سهم 50-65٪ هستند) که ناقل دفاع غیر اختصاصی هستند. آنها با كموتاكسي (تحت تاثير در جابجايي گرانولوسيت توسط مواد شيميايي ترشح شده) به محل تقاضا جذب مي شوند و وظايف خود را مانند فاگوسيتوز پاتوژن ها انجام مي دهندحذف عوامل بیماری زا توسط جذب داخل سلول) گرانولوسیت ها در طول فعالیت خود واسطه های التهابی ترشح می کنند و بنابراین به طور قابل توجهی در پاسخ التهابی نقش دارند. واسطه ها گرانولوسیتهای بیشتری را جذب می کنند ، که خروج آنها از مویرگها به بافت علاوه بر این با افزایش پرفیوژن (جریان خون) و افزایش نفوذ پذیری عروق (نفوذ پذیری) تسهیل می شود. در نتیجه ، گرانولوسیت ها در مقایسه با بقیه نقاط بدن در کانون التهاب غنی می شوند - واقعیتی که در لکوسیت ها استفاده می شود خط نگارشی. با برچسب زدن رادیواکتیو به لکوسیت های بیمار (به طور خاص گرانولوسیت ها) ، هنگامی که آنها به محل التهاب مهاجرت کردند ، می توان با استفاده از یک دوربین گاما ، آنها را تشخیص داد.

موارد مصرف (مناطق کاربرد)

نشانه برای جراحی بینی لکوسیت ، التهاب یا التهاب مشکوک است که باید محل دقیق یا میزان آن مشخص شود:

  • سو Sus ظن به (V. a.) عفونت پروتز مفصل.
  • V. a عفونت پروتز عروقی ، س aboutال در مورد میزان عفونت.
  • V. a حاد / مزمن استئومیلیت (مغز استخوان التهاب)
  • توضیح از تب از پیدایش ناشناخته (علت).

علائم کمتر معمول ، اما در موارد جداگانه امکان پذیر است ، به عنوان مثال ، تشخیص به موقع ذات الریه (ذات الریه) در پاتوژن های فرصت طلب (پاتوژن هایی که علائم را فقط در شرایط مطلوب مانند سرکوب سیستم ایمنی بیمار ایجاد می کنند) ، شکم شکم بعد از عمل آبسه (مجموعه کپسوله شده از چرک در یک حفره بدن که از قبل ساخته نشده و در نتیجه ذوب بافت التهابی ایجاد شده است) یا مراحل بسیار فلورید (بسیار علامت دار) بیماری التهابی روده.

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف نسبی

  • مرحله شیردهی (مرحله شیردهی) - شیردهی باید به مدت 48 ساعت قطع شود تا از خطر کودک جلوگیری کند.
  • تکرار معاینه - بدون تکرار خط نگارشی به دلیل قرار گرفتن در معرض اشعه باید ظرف مدت سه ماه انجام شود.

موارد منع مصرف مطلق

  • وزن (بارداری)

روش

  1. خون از بیمار گرفته می شود. لکوسیتها از طریق این روشهای خاص پردازش انتخاب می شوند.
  2. برچسب زدن رادیواکتیو روی آماده سازی مخلوط لکوسیت ها انجام می شود ، که شامل حدود 80٪ گرانولوسیت و حدود 20٪ است لنفوسيت ها. با این حال لنفوسيت ها به رادیو حساس هستند و پس از برچسب زدن فعالیت خود را از دست می دهند و در نتیجه باعث برچسب زدن گرانولوسیت خالص می شوند.
  3. انتخاب ردیاب رادیواکتیو به نشانگر بستگی دارد. در فرآیندهای حاد ، ردیاب هایی با نیمه عمر کوتاه (99mTc ، HWZ (نیمه عمر) 6 ساعت) مناسب هستند ، زیرا انتظار می رود مهاجرت سریع گرانولوسیت ها انجام شود. در التهاب مزمن ، می توان از ردیاب هایی با نیمه عمر طولانی استفاده کرد (111In، HWZ 2.8d).
  4. پس از آن ، لکوسیت های برچسب دار به صورت داخل وریدی برای بیمار اعمال می شوند.
  5. باید یک دوره انتظار برای لکوسیت های دارای برچسب رادیویی مشاهده شود تا به محل التهاب برسد. علاوه بر این ، برای موفقیت آمیز بودن تصویربرداری ، باید رابطه مطلوب هدف - زمینه ایجاد شود ، یعنی ، تجمع رادیواکتیویته خاص در کانون التهابی باید به وضوح از تابش پس زمینه غیر اختصاصی قابل تشخیص باشد. فاصله زمانی بین تزریق و تصویر نگاری به رادیو دارویی مورد استفاده بستگی دارد. در این بین ، به دلیل تنها شدت تشعشع کم ، نیازی به اقدامات محافظت در برابر اشعه جداگانه نیست ، بنابراین بیمار می تواند در سایر ملاقات ها در زمان انتظار شرکت کند.
  6. برای به دست آوردن رادیواکتیویته یا تهیه تصویربرداری ، از دوربین های گاما به عنوان یک تکنیک مسطح (نمایش در یک صفحه با سوپرامپوزاسیون) یا سیستم های تصویربرداری برش (انتشار یک فوتون) استفاده می شود توموگرافی کامپیوتری، SPECT) برای نمایش بدون سوپر ترکیب از بخشهای بدن به ویژه مربوط.

عوارض احتمالی

  • استفاده از داخل وریدی رادیودارو ممکن است منجر به ضایعات محلی عروقی و عصبی (صدمات) شود.
  • قرار گرفتن در معرض تابش از رادیونوکلاید استفاده شده نسبتاً کم است. با این وجود ، خطر نظری بدخیمی دیررس ناشی از اشعه (سرطان خون یا سرطان) افزایش می یابد ، بنابراین باید ارزیابی خطر-فایده انجام شود.