لکوپلاکیای مخاط دهان

In لکوپلاکیا شفاهی مخاط (مترادف: لکوپلاکیای دهانی ؛ اریتروپلاکیا ؛ اریتروپلاکیا از حفره دهان اپیتلیوم؛ اریترولوکوپلاکیا لثه لکوپلاکیا؛ لکوپلاکیای مویی لکوپلاکیای ایدیوپاتیک ؛ Leukoplakia simplex ؛ حفره دهان لکوپلاکیا ؛ لکوپلاکیای دهانی ؛ لکوپلاکیای مخاط دهان ؛ لکوپلاکیای پیش سرطانی ؛ سرطان خون لکوپلاکیای لثه ؛ زبان لکوپلاکیا ؛ لکوپلاکیای دهانی آلوده به کاندیدا ؛ ICD-10 K13. 2 لکوپلاکیا و سایر محبت های حفره دهان اپیتلیوم، از جمله زبان؛ ICD-10-GM K13.2: لکوپلاکیا و سایر علائم حفره دهان اپیتلیوم، از جمله زبان) یک تغییر غالباً سفید است که از نظر بالینی یا هیستوپاتولوژیک نمی تواند مانند سایر تغییرات مخاط قابل تعریف باشد.

اشکال بیماری

بر اساس ظاهر بالینی ، دو نوع از یکدیگر متمایز می شوند: فرم همگن و فرم ناهمگن. اشکال مختلط امکان پذیر است.

فرم های خاص

در لكوپلاكي ايديوپاتيك هيچ عامل علت شناسي ("مسبب") وجود ندارد.

لکوپلاکی وروکوز پرولیفراتیو یک نوع تهاجمی از لکوپلاکیای دهانی است که تقریباً در همه موارد منجر به دژنراسیون بدخیم می شود.

نسبت جنسیت: در اکثر کشورها ، مردان بیشتر از زنان به این بیماری مبتلا می شوند. با این حال ، این همیشه برای دنیای غرب صادق نیست.

اوج فرکانس: افراد بین 40 تا 70 سال در معرض خطر در نظر گرفته می شوند.

شیوع (بروز بیماری) در سراسر جهان بین 0.2 تا 5٪ بسیار متفاوت است (هند: 0.2 تا 4٪ ؛ سوئد: 3.6٪ ؛ هلند: 1.4٪). در آلمان شیوع 2.3٪ برای مردان و 0.9٪ برای زنان مشخص شد.

شیوع مادام العمر: این بیماری در سنین میانسالی یا مسن تر بیشتر اتفاق می افتد.

دوره و پیش آگهی

لوکوپلاکیای دهانی شایع ترین تغییر پیش بدخیمی (بالقوه بدخیم) دهان است مخاط. در اصل ، هر لکوپلاکیای خوراکی می تواند بدخیم تغییر شکل دهد. به همین ترتیب ، رگرسیون خود به خودی بدون خاص امکان پذیر است درمان یا با حذف عوامل اتیولوژیک. میزان تحول بدخیم از 0.9 تا 17.5 ranges است. در دوره 5 ساله ، میزان تحول 3 تا 8 درصد از کل لکوپلاکی ها است.

افزایش خطر تحول در موارد زیر اعمال می شود:

  • بیماری زنانه
  • مدت زمان طولانی وجود دارد
  • بروز در افراد غیر سیگاری
  • محلی سازی کف دهان یا زبان
  • بروز در بیماران مبتلا به بیماری قبلی کارسینوم سلول سنگفرشی در ناحیه سر و گردن
  • لوکوپلاکی ناهمگن
  • لوکوپلاکی آلوده به کاندیدا
  • دیسپلازی اپیتلیال (انحراف ساختار بافت از تصویر طبیعی).
  • آنوپلوئیدی DNA

افزایش نرخ عود (میزان عود) به ویژه توسط لکوپلاکی وروکوز پرولیفراتیو (PVL) نشان داده می شود. خطر تبدیل PVL به سرطان سلول سنگفرشی با 50٪ مطلق و 9.3٪ در سال بسیار بالا است. همچنین خطر اریتروپلاکی (ضایعات مایل به قرمز) زیاد است: 33٪ مطلق و 2.7٪ سالانه: برای لکوپلاکیای دهانی به طور کلی ، میزان مطلق 8.8٪ و نرخ سالانه 1.6٪ بود.

بیماری های همزمان (بیماری های همزمان): لکوپلاکیای موی دهانی پاتوگنومونیک (شواهد بیماری) برای HIV است. در لكوپلاكي دهاني آلوده به كانديدا (مترادف: لكوپلاكي كانديدا ؛ كانديداياز هيپلپلاستيك) ، مشخص نيست كه عفونت كانديدا علت لكوپلاكيا است يا فوق عفونی از تغییر یافته مخاط.