معرفی
داروهای ضد التهاب داروهایی هستند که برای سرکوب التهاب بدن در نظر گرفته شده اند. بنابراین همیشه هنگامی که یک واکنش التهابی در بدن اتفاق می افتد و آنها باید سرکوب شوند ، از آنها استفاده می شود. واکنش های التهابی در بسیاری از بیماری ها مانند آلرژی ، روماتوئید اتفاق می افتد آرتروز یا برونشیت
داروهای ضد التهاب به عنوان داروهای ضد التهاب یا ضد التهاب نیز شناخته می شوند. به طور کلی بین داروهای ضد التهابی استروئیدی ، غیر استروئیدی و گیاهی تمایز قائل می شوند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی که به اصطلاح NSAIDs شناخته می شوند و شناخته شده ترین آنها هستند.
این ها همچنین به طور کلی متداول ترین داروهای ضد التهاب هستند. مهمترین نمایندگان این گروه هستند اسپرین®، ایبوپروفن, دیکلوفناک، و coxibe. نمونه هایی از گروه داروهای ضد التهاب استروئیدی هستند دگزامتازون or پردنیزولون.
روغن از آرنیکا به عنوان مثال گیاه ، یک داروی گیاهی ضد التهاب شناخته شده است. در اصل ، داروهای ضد التهاب استروئیدی می توانند به صورت قرص و از طریق داخل ورید تجویز شوند رگ، استنشاق به صورت آئروسل ، به صورت کرم یا به مفصل تزریق می شود. نوع فرم دوز و مقدار مصرف بستگی به بیماری برای درمان و خصوصیات دارویی ماده فعال دارد.
از استروئیدها تقریباً در همه زمینه های پزشکی استفاده می شود. از جمله ، استروئیدها در روماتولوژی ، پنومولوژی استفاده می شود (ریه دارو) ، پوست (داروی پوست) ، هماتولوژی-انکولوژی ، عصب شناسی (عصب شناسی) ، عفونت شناسی، چشم پزشکی ، گوارش و نفرولوژی. به عنوان مثال ، 50 میلی گرم از پردنیزولون در هنگام حمله روماتوئید به عنوان یک قرص مصرف می شود آرتروز.
اگر فقط درمان موضعی مورد نظر باشد ، تجویز 10-40 میلی گرم تریامسینولون به طور مستقیم در مفصل با تزریق نشان داده می شود. علاوه بر این ، استروئیدها همچنین به عنوان یک درمان جایگزینی برای اطمینان از سطح کافی استروئیدها در بدن در موارد نارسایی آدرنال ، به عنوان مثال غده فوق کلیوی دیگر قادر به تولید مقادیر کافی هورمون کورتیزول در بدن نیست. داروهای ضد التهاب استروئیدی به روش های مختلفی کار می کنند.
ابتدا آنها به گیرنده های گلوکوکورتیکوئید بدن متصل می شوند. به این ترتیب ، آنها در تنظیم پیش التهاب و ضد التهاب مداخله می کنند پروتئین ها، در نتیجه آنها در نهایت به اصطلاح سیکلواکسیژناز نوع II را مهار می کنند ، دقیقاً مانند داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی. این به نوبه خود منجر به کاهش التهاب می شود ، تب، تورم و درد.
داروهای ضد التهاب استروئیدی چندین تداخل دارند که باید در نظر گرفته شوند. در شرایطی که پردنیزولون، می توان با افزایش اثر استروژن ها مانند موارد موجود در "قرص". از طرف دیگر ، داروهایی مانند آنتی بیوتیک ریفامپیسین می توانند اثر را تضعیف کنند.
همچنین شناخته شده است که استروئیدها یا پردنیزولون می توانند بر نحوه عملکرد و عوارض جانبی سایر داروها تأثیر بگذارند. به عنوان مثال ، استفاده همزمان از استروئیدها و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی منجر به تعداد بیشتری از معده و زخم روده. بنابراین ، باید توجه ویژه ای به موارد تازه رخ داده شود معده درد.
La خون از طرف دیگر ، اثر کاهش دهنده قند ضد دیابت با مصرف همزمان استروئیدها کاهش می یابد. داروهای ضد التهاب استروئیدی موارد منع مصرف مطلق بسیار کمی دارند. فقط در صورت حساسیت بیش از حد به ماده فعال یا سایر مواد تشکیل دهنده آن ، نباید از داروهای ضدالتهاب استروئیدی استفاده شود.
با این حال ، یکسری اقدامات احتیاطی وجود دارد که باید هنگام درمان با یک ضد التهاب استروئیدی انجام شود. از آنجایی که این گروه از داروهای ضد التهاب باعث تنظیم مقررات زیر می شود سیستم ایمنی بدن، ممکن است لازم باشد یک درمان ضد عفونی همزمان انجام شود. این مورد ، به عنوان مثال ، در مورد عفونت حاد همزمان با تب خال زوستر
علاوه بر این ، اثر ضد التهابی می تواند تشخیص شیمیایی آزمایشگاهی عفونت را دشوارتر کند. نظارت همچنین در مورد بیماری های قبلی مانند فشار خون بالا or دیابت ملیتوس در اصل ، درمان با یک داروی ضد التهاب استروئیدی همیشه باید توسط پزشک به اندازه کافی کنترل شود.
داروهای ضد التهاب استروئیدی تعداد زیادی عوارض جانبی دارند. عوارض جانبی ممکن است شامل افزایش وزن ، تشکیل ادم و دیابت ملیتوس علاوه بر این، معده و شکایات روده ای می تواند رخ دهد ، خصوصاً به صورت زخم معده.
La خون شمارش نیز می تواند پس از استفاده طولانی مدت از استروئیدها تغییر کند ، در نتیجه به طور خاص در لکوسیت ها افزایش می یابد. چشم ها همچنین می توانند تحت تأثیر عوارض جانبی قرار بگیرند. هنگام مصرف استروئیدها ، آب مروارید و گلوکوم می تواند رخ دهد. علاوه بر این ، روان نیز می تواند دچار اختلال شود ، از آنجا که افسردگی به عنوان یک عارضه جانبی شناخته شده است.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی را می توان به صورت قرص و از طریق داخل ورید نیز تجویز کرد رگ یا به صورت کرم در اصل از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای درمان استفاده می شود درد و التهاب در اینجا نیز نوع مصرف و میزان مصرف بستگی به بیماری دارد که باید درمان شود.
در صورت کوفتگی یک قسمت از بدن ، به عنوان مثال ، استفاده محلی از پماد با دیکلوفناک (Voltaren®) انجام می شود. در شرایطی که انسداد اسپوندیلیت، به عنوان مثال ، 800 میلی گرم از ایبوپروفن می توان سه بار در روز مصرف کرد. این نوع داروی ضد التهاب در جمعیت شیوع بیشتری دارد ، به عنوان مثال در درمان سردرد و یا حتی درد مفاصل.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی با مهار اصطلاحاً سیکلواکسیژناز نوع I و II سنتز پروستاگلاندین را مهار می کنند. پروستاگلاندین ها متعلق به گروه بافت هستند هورمون و به طور معمول باعث توسعه التهاب یا افزایش می شود تب. اگر تولید اینها باشد هورمون اکنون مهار شده است ، کاهش التهاب وجود دارد ، تب، تورم و درد
علاوه بر این ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تجمع پلاکت را مهار می کند ، که تأثیر می گذارد خون لخته شدن و در درمان کرونر استفاده می شود قلب بیماری ، از جمله چیزهای دیگر. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تداخلات مختلفی ایجاد می کنند که باید مورد توجه قرار گیرند. شناخته شده است که داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی همچنین می توانند بر نحوه عملکرد و عوارض جانبی سایر داروها تأثیر بگذارند.
به عنوان مثال ، استفاده همزمان از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و استروئیدها منجر به تعداد بیشتری زخم معده و روده می شود. علاوه بر این ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می توانند اثر آن را تضعیف کنند دیورتیک ها (داروهای تخلیه) و داروهای ضد فشار خون بالا (داروهای کاهش دهنده) فشار خون) علاوه بر این ، مصرف همزمان داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و الکل توصیه نمی شود ، زیرا این امر می تواند منجر به افزایش عوارض جانبی شود.
به ویژه داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی تعداد زیادی موارد منع مصرف را باید در نظر گرفت. در موارد حساسیت بیش از حد به گروه دارو ، نباید از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده شود. اگر هنگام مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، حمله آسم یا تنگی نفس رخ داده باشد ، این گروه از داروها نباید مصرف شوند.
از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی نباید در موارد موجود معده و خونریزی روده ای یا در موارد ورم معده و زخم معده. اگر به هر حال درمان با این گروه از داروها ضروری باشد ، باید علاوه بر آن دارویی را نیز برای مهار مصرف کرد اسید معده به منظور محافظت از غشای مخاطی. به این داروها بازدارنده های پمپ پروتون گفته می شود (به عنوان مثال امپرازول یا پنتوپرازول).
به همین ترتیب ، الف اختلال لخته شدن خون منع مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است. علاوه بر این ، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی از نوع ضد التهاب غیر استروئیدی نباید مصرف شوند قلب بیماری هایی مانند شدید نارسایی قلبی یا بیماری کرونر قلب. همچنین نباید از آنها برای نقایص جدی اعضای دیگر مانند شدید استفاده شود کبد or کلیه عیوب.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی عوارض جانبی متنوعی دارند که بسته به دوز و بیمار ممکن است متفاوت باشد. شایعترین عوارض جانبی مربوط به دستگاه گوارش است. اینها ممکن است عمدتا شامل زخم معده باشد ، که می تواند منجر به آن شود سوراخ شدن معده و خونریزی
علاوه بر این، تهوع, استفراغ, نفخ, یبوست و التهاب غشای مخاطی معده مکرر است. عوارض جانبی نیز در ناحیه قارچ رخ می دهد سیستم قلبی عروقی. ادم ، فشار خون بالا و نارسایی قلبی اغلب هنگام مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی رخ می دهد.
یکی دیگر از عوارض مهم افزایش وقوع است قلب حمله و سکته. تعداد زیادی داروی ضد التهابی گیاهی وجود دارد که باید به روش های مختلف تجویز و دوز شود. Arnicaبه عنوان مثال ، یک داروی ضد التهابی گیاهی شناخته شده است که اغلب به صورت پماد تجویز می شود.
اینجا آرنیکا پماد یک یا دو بار در روز مالیده می شود. هیچ مکانیسم خاصی از عملکرد در مورد گیاه دارویی ضد التهاب آرنیکا شناخته نشده است. این در مورد همه مهارکننده های التهاب سبزیجات صدق نمی کند ، اما با هر ماده محتوای سبزیجات متفاوت است.
احتمالاً آرنیکا ، که به موجب آن ماده گیاهی هلنالین نقش مهمی دارد ، با مهار سیتوکین های به اصطلاح عمل می کند. سیتوکین ها نیز بافت هستند هورمون که به طور معمول باعث التهاب در بدن می شود. هیچ فعل و انفعالی در مورد داروی ضد التهابی گیاهی Arnica شناخته نشده است. این به طور کلی در مورد همه مهارکننده های التهاب سبزیجات اعمال نمی شود ، اما با هر ماده محتوای سبزیجات متفاوت است و بنابراین باید همیشه بازخوانی شود.
به عنوان مثال Arnikapflanze یک گیاه ضد کلاسیک معروف ضد التهابی است. این داروی ضدالتهاب گیاهی در هر صورت با حساسیت بیش از حد به این ماده فعال مصرف نمی شود. اگر به عنوان مثال حساسیت بیش از حد به بابونه شکوفه یا روغن بادام زمینی وجود دارد ، در این صورت ممکن است آرنیکا تجویز نشود.
بعلاوه ، از داروهای آرنیکا نباید روی پوست آسیب دیده استفاده شود. علاوه بر این ، آرنیکا نباید در کودکان زیر یک سال استفاده شود. چند عارضه جانبی در مورد داروی ضد التهابی گیاهی آرنیکا شناخته شده است.
با این حال ، اینها در مورد تمام داروهای ضد التهاب گیاهی اعمال نمی شوند ، اما دوباره برای هر ماده گیاهی متفاوت هستند. با حساسیت بیش از حد به آرنیکا یا روغن بادام زمینی ، واکنش های پوستی آلرژیک ایجاد می شود. در صورت سرخ شدن پوست ، خارش یا تورم ، مصرف آرنیکا باید متوقف شود و با پزشک مشورت شود.
