سوتالول در دوران بارداری و شیردهی
- تا به امروز، تجربه کافی در مورد استفاده از سوتالول در دوران بارداری و شیردهی وجود ندارد. تصمیم در مورد استفاده از سوتالول توسط پزشکان همراه با بیماران خود اتخاذ می شود.
- از آنجایی که سوتالول به خوبی از جفت عبور می کند، برای درمان آریتمی های همراه با ضربان قلب تسریع شده (تاکی کاردی) در نوزاد متولد نشده نیز مناسب است.
- نحوه دریافت دارو با سوتالول
- علل: تنش روانی شدید، حالات افسردگی، التهاب یا تومورهای مغزی، سکته مغزی، ضربه مغزی، مسمومیت، عفونت، اسهال شدید، خارج شدن از مسیر متابولیک.
- چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟ به طور کلی باید علت را مشخص کرد، به خصوص در مورد هیپرونتیلاسیون مزمن.
- تشخیص: گفتگو بین پزشک و بیمار، معاینات بیشتر مانند معاینه فیزیکی (به عنوان مثال، گوش دادن به ریه ها) یا نمونه گیری خون.
هایپرونتیلاسیون چیست؟
ریه ها مسئول تبادل گازهای حیاتی خون هستند. خون را با اکسیژن تازه تامین می کند و دی اکسید کربن (CO2) تولید شده توسط تنفس سلولی را بازدم می کند.
هنگام هیپرونتیلاسیون، تنفس سریعتر می شود و در عین حال نفس ها عمیق تر می شوند. از آنجایی که خون در طول تنفس طبیعی تقریباً 100 درصد با اکسیژن اشباع شده است، هیپرونتیلاسیون هیچ اکسیژن اضافی به بدن نمی رساند.
در شرایط عادی، CO2 تشکیل شده در خون حل می شود و به صورت اسید کربنیک در آنجا وجود دارد. همانطور که از نام آن پیداست، این یک اثر اسیدی بر روی مقدار pH خون است. در نتیجه، هنگامی که CO2 و در نتیجه محتوای اسید کربنیک کاهش می یابد، قلیایی شدن خون رخ می دهد: PH خون افزایش می یابد (در واقع باید حدود 7.4 باشد). این وضعیت به وجود آمده توسط پزشکان "آلکالوز تنفسی" نامیده می شود.
هیپرونتیلاسیون هیچ ارتباطی با تسریع طبیعی تنفس در حین فعالیت بدنی ندارد.
هایپرونتیلاسیون چگونه خود را نشان می دهد؟
مشخصه اصلی هایپرونتیلاسیون تنفس سریع و عمیق است. اگر هایپرونتیلاسیون به صورت حاد رخ دهد، اغلب با علائم دیگری همراه است:
- سرگیجه
- سوزن سوزن شدن در نوک انگشتان، پاها و ناحیه دهان
- تپش قلب
- لرزیدن
- اختلالات بینایی
- تنگی نفس
- تنگی در قفسه سینه
- سرفه تحریک کننده ناگهانی
تتانی هیپرونتیلاسیون با اسپاسم عضلانی آشکار می شود:
- در دست ("موقعیت پنجه")
- اطراف دهان ("دهان کپور")
هیپرونتیلاسیون مزمن گاهی اوقات منجر به علائم دیگری می شود. این شامل:
- بلع هوا همراه با نفخ متعاقب آن
- تکرر ادرار
- مشکلات قلبی و تمایل به گرفتگی به دلیل کمبود مطلق کلسیم
- سردرد شدید، خستگی و/یا مشکل در تمرکز
اثرات هیپرونتیلاسیون بر جریان خون مغزی.
بدن انسان به تعدادی از عملکردهای محافظتی و مکانیسم های بازتابی مجهز است. با این حال، تحت شرایط خاص، چنین مکانیسم بازتابی نیز مضر است. این مورد، برای مثال، در هیپرونتیلاسیون با توجه به جریان خون مغزی است:
هنگامی که غلظت CO2 بالا باشد، مغز به این نتیجه می رسد که محتوای اکسیژن کم است. بنابراین باعث گشاد شدن رگ های خونی در مغز می شود. این کار خون رسانی به مغز را بهبود می بخشد و در نتیجه اکسیژن بیشتری را برای آن تامین می کند.
این مکانیسم به خودی خود منطقی است، زیرا تامین اکسیژن کافی به مغز را تضمین می کند، حتی زمانی که اکسیژن محلول در خون کمتر باشد.
در مورد آن چه می توان کرد؟
آنچه به هیپرونتیلاسیون کمک می کند در درجه اول به علت آن بستگی دارد.
خودت چه کاری می توانی انجام دهی؟
در مورد تهویه بیش از حد ناشی از عوامل روانی، مانند ترس از صحنه یا سایر موقعیت‌های استرس‌زا، چند اقدام کمک اولیه وجود دارد که گاهی اوقات برای بازگرداندن تنفس به حالت عادی کافی است.
در معده نفس بکشید
افرادی که در موقعیت‌های خاص بیشتر تهویه هوا می‌کنند، گاهی اوقات از این تمرین تنفسی در مراحل اولیه استفاده می‌کنند تا از هیپرتهویه جلوگیری کنند.
در یک کیسه نفس بکشید
با این حال، اگر هیپرونتیلاسیون قبلاً رخ داده باشد و تتانی همراه با گرفتگی عضلانی یا احساس سوزن سوزن شدن ایجاد شده باشد، یک کیسه پلاستیکی یا کاغذی ساده می تواند در بسیاری از موارد کمک کند. اگر فرد مبتلا برای مدتی بازدم و دم را در کیسه انجام دهد، دی اکسید کربن در خون تجمع می یابد.
در حالت ایده آل، از یک کیسه کاغذی استفاده کنید. کیسه پلاستیکی که خیلی محکم بسته شده باشد در برخی موارد باعث کاهش سطح اکسیژن خون می شود. اگر فقط یک کیسه پلاستیکی در دسترس باشد، تامین هوای تازه به طور منظم مهم است.
دکتر چیکار میکنه؟
هیچ داروی خاصی برای درمان پزشکی هیپرونتیلاسیون وجود ندارد، زیرا همیشه بر اساس علت هیپرونتیلاسیون است.
در مورد هایپرونتیلاسیون روانی، پزشکان ابتدا سعی می کنند به بیمار اطمینان دهند. آنها به فرد مبتلا توضیح می دهند که مشکل فعلی معمولاً به هیچ عواقب فیزیکی دائمی منجر نمی شود. هنگامی که تنفس به حالت عادی باز می گردد، علائم هیپرونتیلاسیون به سرعت ناپدید می شوند.
اقدامات بعدی
گاهی اوقات درمان روان تنی با روانشناس مفید است. این به درک بهتر تعاملات بین بدن و روح کمک می کند. بنابراین محرک های روانی برای هایپرونتیلاسیون را می توان در بسیاری از موارد شناسایی کرد و استراتژی های جایگزین برای چنین موقعیت هایی را می توان توسعه داد.
چه چیزی باعث هیپرونتیلاسیون می شود؟
علل روانی
محرک های رایج هیپرونتیلاسیون روانی عبارتند از:
- تنش و/یا عصبانیت شدید
- عصبی بودن، هیجان
- اضطراب یا حملات پانیک
- حالات افسردگی
علل جسمی
اختلالات در سطح فیزیکی که گاهی باعث افزایش هوا می شوند عبارتند از:
- التهاب مغز (آنسفالیت): در میان بسیاری از علائم دیگر مانند تب، سردرد، فلج، اختلالات بینایی و غیره، گاهی اوقات باعث افزایش تهویه (به دلیل اختلال در مرکز تنفس) می شود.
- سکته مغزی: در برخی موارد، هیپرونتیلاسیون نتیجه آن است.
- ترومای جمجمه ای: هیپرونتیلاسیون نیز در برخی موارد رخ می دهد.
- مسمومیت ها
- عفونت های شدید یا مسمومیت خون (سپسیس)
- اسهال شدید
- عدم تعادل متابولیک شدید مانند دیابت شیرین یا سندرم متابولیک
افرادی که بدون زمان کافی برای تطبیق به ارتفاعات می روند ممکن است شروع به تهویه بیش از حد کنند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علت هیپرونتیلاسیون شناخته نشده باشد یا اگر دلایل فیزیکی محرک احتمالی باشد، مراجعه به پزشک توصیه می شود. فقط پزشک قادر به تعیین علل است. در برخی موارد، بیماری هایی مانند آسم یا بیماری قلبی پشت این مشکل هستند. اولین نقطه تماس در اینجا همیشه پزشک خانواده است.
همین امر در مورد هایپرونتیلاسیون روانی صدق می کند، به خصوص اگر بیشتر اتفاق بیفتد. در این حالت، به محض اینکه فرد مورد نظر کمی آرام شد و دوباره شروع به تنفس عادی کرد، علائم اغلب به سرعت ناپدید می شوند. با این وجود، مراجعه به پزشک در اینجا نیز توصیه می شود، زیرا هیپرونتیلاسیون می تواند به شدت بر مبتلایان تأثیر بگذارد. همچنین مهم است که محرک های دقیق را روشن کنیم.
چگونه پزشک هیپرونتیلاسیون را تشخیص می دهد؟
در صورت لزوم، معاینات بعدی مانند معاینه فیزیکی همراه با گوش دادن به ریه ها (سمع) یا آزمایش خون انجام می شود. دومی اطلاعاتی را برای مثال در مورد مقدار pH و غلظت اکسیژن و مونوکسید کربن و همچنین کلسیم آزاد در خون ارائه می دهد.
