کروم

کروم (Cr) فلزی است که در بدن به مقدار کم در آن یافت می شود خون و مغز. تجمع پاتولوژیک در بافت بدخیم رخ می دهد. ترکیبات CR (VI) سمی هستند.

می تواند از طریق جذب شود دستگاه تنفسی و همچنین دستگاه گوارش. در خون به طور عمده به آنجا منتقل می شود آلبومین و ترانسفرین.

مسمومیت حاد را می توان از مسمومیت مزمن تشخیص داد.

در مسمومیت حاد کروم ، علائم زیر ممکن است رخ دهد:

مسمومیت مزمن با کروم ممکن است علائم زیر را ایجاد کند:

به ندرت ، کمبود کروم نیز ممکن است رخ دهد.

روش

مواد مورد نیاز

آماده سازی بیمار

عوامل برهم زننده

سرم خون (ترکیبات کروم III)	<0.4 میکروگرم در لیتر
خون EDTA (ترکیبات کروم IV)	<0.7 میکروگرم در لیتر

کشنده مقدار 0.5-1 گرم کروم (IV) است.

ادرار 24 ساعته

<1.5 میکروگرم در لیتر

سطح تحمل شغلی بیولوژیکی (BAT): 25 میکروگرم در لیتر

تفسیر مقادیر کاهش یافته

بیماری
- دیابت شیرین - بر اساس مطالعات ، مکمل کروم باعث بهبود تحمل گلوکز ، افزایش (روزه داری) سطح گلوکز خون ، کاهش سطح انسولین و کلسترول کل و تری گلیسیرید می شود ، در حالی که سطح کلسترول HDL افزایش می یابد
- عفونت (مشخص نشده)
- تغذیه قبل از ازدواج - تغذیه از طریق رگ (بدون مکمل کروم).
افزایش نیاز
- بارداری
- فشار

تفسیر مقادیر بالا

مواجهه شغلی (تشخیص به عنوان بیماری شغلی).
- صنایع لاستیک ، دباغی ها ، اشباع چوب ، اتمام و فرآوری فلزات ، صنایع فولاد ، رنگ ، شیشه و سیمان.
دیالیز صفاقی - شستشوی خون از طریق دسترسی از طریق صفاقی.
پایانه نارسایی کلیه - خرابی دائمی کلیه تابع.

یادداشتهای بعدی

Cr + 3 به عنوان م componentلفه ای از فاکتور تحمل گلوکز باعث ایجاد مجتمع های گیرنده انسولین - انسولین می شود که تعاملات بین انسولین و بافت های حساس به انسولین را امکان پذیر می کند.
نیاز طبیعی به کروم در زنان و همچنین مردان 30 تا 100 میکروگرم در روز است.