نارسایی کلیه

مترادف

نارسایی کلیه ، اختلال عملکرد کلیه

نشانه ها

نارسایی کلیه می تواند از طریق بسیاری از علائم مختلف خود را نشان دهد. علامت اصلی کاهش دفع است اوره. این می تواند منجر شود پولیروپاتی (بیماری محیطی اعصاب) با اختلالات حسی و پارستزی.

کاهش اشتها ، سکسکه, سردرد و استفراغ علائم بعدی هستند رسوب اوره در پیراشامه می تواند باعث پریکاردیت. قلب نارسایی و آریتمی نیز از علائم احتمالی است.

از آنجا که اوره دیگر یا به سختی از بدن خارج می شود ، در ارگانیسم جمع می شود. اگر میزان اوره خیلی زیاد باشد ، خون بیش از حد اسیدی می شود و اوره از طریق هوای بازدم دفع می شود. هوای بازدم شده دارای بوی مشخصی (foetor uraemicus) ، و هایپرتانس (افزایش یافته) است تنفس) نیز رخ می دهد.

در موارد شدید از نارسایی مزمن کلیه or نارسایی حاد کلیه، خواب آلودگی و گیجی یا اغماء با بوسیدن دهان تنفس (نفس کشیدن عمیق ، آه کشیدن) رخ می دهد. کلیه ها اریتروپویتین (EPO) ، هورمونی را تحریک می کنند ، تولید می کنند خون تشکیل. در نارسایی کلیه ، کمبود EPO منجر می شود کم خونی با رنگ پریدگی و خستگی

کلیه ها مسئول فعال شدن ویتامین D: نارسایی کلیه منجر به کمبود ویتامین D و در نتیجه به کاهش ماده استخوانی ، درد استخوان نتیجه است دیگر علائم نارسایی کلیه را تحت تاثیر قرار دستگاه گوارش (ورم معده اورمیک یا کولیت, معده زخم) ، خون سیستم (کاهش عملکرد پلاکت و گلبول های سفید خون) یا ریه ها. نارسایی مزمن کلیه منجر به بیماری های مختلف پوستی می شود.

علائم معمولی کلسیفیکاسیون پوست ، تغییر رنگ زرد و سایر اختلالات رنگدانه ای است. علاوه بر این ، تعداد سباسه و غدد عرق در پوست کاهش می یابد ، در نتیجه پوست خشک. کاهش دفع مواد ادراری عملکرد خون را مختل می کند پلاکت: بنابراین بیماران با نارسایی کلیوی اغلب سریعتر از بیماران با کلیه های سالم کبود می شوند.

یکی دیگر از علائم پوستی نارسایی کلیه خارش است. از یک طرف مورد پسند است پوست خشک، و از طرف دیگر ، سلولهای ماست سل بیشتری در پوست بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی وجود دارد. این ماست سل ها در واقع در واکنش های آلرژیک نقش دارند.

آنها هورمون بافت را ترشح می کنند هیستامین، که احساس خارش از طریق انتهای عصب آزاد پوست را ایجاد می کند. مقاله بعدی نیز می تواند مورد توجه شما باشد. نارسایی حاد کلیه در 1 تا 5٪ از بیماران بیمارستان رخ می دهد. در بیماران تحت مراقبت های ویژه بیش از 10.

در اروپای غربی ، بروز نارسایی مزمن کلیه 10 در 100,000 در سال است. نارسایی حاد کلیه اغلب توسط اختلالات گردش خون از کلیه. به عنوان مثال گردش خون است شوک در یک تصادف یا جراحی ، لخته خون در کلیه عروق و داروهای خاصی

کمبود طولانی مدت اکسیژن نیز می تواند منجر به حاد شود کلیه شکست. علاوه بر این ، انسداد جریان ادرار می تواند به آسیب برساند کلیه. بزرگ شده پروستات، سنگهای ادراری ، التهاب و تومورها می توانند مجاری ادراری را مسدود کرده و جریان ادرار را مسدود کنند.

این می تواند منجر به نارسایی حاد کلیه شود. XNUMX درصد از نارسایی مزمن کلیه ناشی از است دیابت ملیتوس (نفروپاتی دیابتی) علاوه بر این، فشار خون بالا یکی دیگر از علل شایع و پیامد احتمالی نارسایی کلیه است.

التهابات مختلف کلیه ، مانند گلومرولونفریت یا نفریت بینابینی نیز می تواند منجر به ایجاد ضعف کلیه شود. ناهنجاری های مادرزادی مانند کلیه های کیستیک می تواند عملکرد کلیه را در اوایل زمان محدود کرده و منجر به نارسایی مزمن کلیه شود. همچنین برخی داروها وجود دارد که می تواند به کلیه آسیب برساند.

این داروها شامل داروهای بدون نسخه مانند پاراستامول, ایبوپروفن و دیکلوفناک. این داروها می توانند منجر به نارسایی مزمن کلیه، به خصوص وقتی در مدت زمان طولانی تری استفاده می شود. نارسایی حاد کلیه: نارسایی حاد کلیه ابتدا توسط بیمار تشخیص داده می شود تاریخچه پزشکی و تصویر بالینی ، از جمله مقدار ادرار دفع شده.

علاوه بر این ، خون (از جمله مقادیر احتباس از کراتینین و اوره الکترولیت ها) و ادرار (وضعیت ادرار ، رسوب ادرار) مورد بررسی قرار می گیرند. علاوه بر تشخیص "نارسایی کلیه" ، می توان تصویربرداری از کلیه ها را ترتیب داد ، به موجب آن سونوگرافی (سونوگرافی ، داپلر عروقی) ، MRT و CT امکان پذیر است. سرانجام ، کلیه بیوپسی می تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی انجام شود ، به موجب آن بافت کلیه برای بررسی میکروسکوپی با استفاده از یک مشت به دست می آید. نارسایی مزمن کلیه: مانند شکل حاد ، تشخیص "نارسایی مزمن کلیه" بر اساس بیمار است تاریخچه پزشکی، تصویر بالینی ، آزمایشگاه (خون و ادرار ، به "نارسایی حاد کلیه" مراجعه کنید) و روشهای تصویربرداری.