تغذیه در نارسایی کلیه
بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی باید پروتئین ، فسفات و پتاسیم، اما غنی از کلسیم. علاوه بر این ، یک بهینه خون تنظیم سطح قند برای توصیه می شود دیابت بیماران.
- کم پروتئین رژیم غذایی: 0.6-0.8 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن روزانه توصیه می شود.
توجه به ارزش بیولوژیکی ماده مهم است پروتئین ها مصرف شده هرچه یک اسید آمینه ضروری (که بدن نمی تواند خودش تولید کند) بیشتر باشد ، ارزش بیولوژیکی آن بالاتر است. سیب زمینی با تخم مرغ ، لوبیا و تخم مرغ ، شیر و گندم دارای ارزش بیولوژیکی بالایی هستند.
با این حال، دیالیز بیماران باید یک پروتئین بالا بخورند رژیم غذایی زیرا پروتئین ها در طی گم می شوند دیالیز درمان.
- فسفات کم رژیم غذایی: بهینه 0.8-1g فسفات در روز است. مقدار زیادی فسفات در نان سبوس دار ، آجیل ، کبد و سایر مواد زائد و همچنین در بسیاری از محصولات لبنی. کوارک ، پنیر خامه ای ، کامبرت و موزارلا توصیه می شود.
بسیاری از غذاها حاوی مواد افزودنی فسفات هستند (E 338 to E 341، E 450 a to c، E 540، E 543، E544) ، بهتر است در صورت کلیه شکست.
- کم پتاسیم رژیم غذایی: در پیشرفته مراحل نارسایی کلیه، پتاسیم اغلب در خون، بنابراین بیماران مبتلا باید به خود توجه کنند پتاسیم مصرف ، حداکثر 1.5-2 گرم در روز است. مقدار زیادی پتاسیم در: آب میوه ها و سبزیجات ، میوه های خشک ، مغزها ، موز ، زردآلو ، آووکادو ، حبوبات ، سبزیجات سبز ، گوجه فرنگی و قارچ موجود است.
- رژیم کم نمک: اگر بیماران از آن رنج می برند فشار خون بالا و کلیه شکست ، رژیم کم نمک توصیه می شود.
- مقدار نوشیدنی: دیالیز به ویژه بیماران باید مراقب باشند که کلیه های خود را با مایعات بیش از حد بارگذاری نکنند. مقدار نوشیدن به تولید ادرار یک روز به علاوه 500 میلی لیتر اضافی بستگی دارد.
با این حال ، تقریباً همه غذاها حاوی آب نیز هستند که هنگام محاسبه مقدار نوشیدنی باید به آن توجه شود.
نارسایی کلیه به از دست دادن کلیه عملکرد ، به موجب آن تفاوت بین نارسایی حاد و مزمن کلیه ایجاد می شود. نارسایی حاد کلیه با سرعت بیشتری نسبت به فرم مزمن پیشرفت می کند و بر خلاف شکل مزمن ، در اصل برگشت پذیر است (برگشت پذیر). نارسایی کلیه با کمک بیمار تشخیص داده می شود تاریخچه پزشکی، تصویر بالینی، خون و آزمایش ادرار (به ویژه مقادیر احتباس از کراتینین و اوره، میزان فیلتراسیون گلومرولی) و روشهای تصویربرداری (از جمله سونوگرافی).
تصویر بالینی معمولاً تغییراتی در دفع ادرار دارد که هم به افزایش (پلی اوریا) و هم کاهش (الیگوریا ، آنوریا) بستگی به مرحله دارد. در هر دو شکل نارسایی کلیه ، درمان در ابتدا بر روی درمان بیماری زمینه ای منجر به از دست دادن عملکرد متمرکز است. این توسط درمان محافظه کارانه با تکمیل می شود نظارت بر مایعات تعادل و تجویز عوامل تخلیه ویژه (حلقه) دیورتیک ها).
در صورت عدم موفقیت کافی ، می توان یک روش جایگزینی کلیه را به صورت حاد و حاد آغاز کرد نارسایی مزمن کلیه، به موجب آن دستگاههای خارج از بدن (= خارج از بدن) وظیفه فیلتر کردن خون را بر عهده می گیرند. پیوند عضوی جدید آخرین گزینه برای درمان مزمن است نارسایی کلیه.
