علائم التهاب بیضه
به دلیل مجاورت تشریحی بیضه ها, اپیدیدیم، و دستگاه ادراری به یکدیگر ، عفونت ها معمولاً در اندام های مختلف پخش می شوند. بیضه ، قطعه نهایی است ، بنابراین می توان گفت ، در یک زنجیره مجرای ادرار، دیفرانسیل ، اپیدیدیم، و بیضه فقط در صورت وجود باکتری از ساختارهای گذشته عبور کرده اند ، آیا آنها به بیضه می رسند.
بر این اساس ، التهاب بیضه ها معمولاً با التهاب بیضه همراه است اپیدیدیم یا عفونت های دستگاه ادراری. التهاب منفرد بیضه ها نسبتاً نادر است. علائم التهاب کلاسیک است: تورم بیضه ها، سرخی، درد در بیضه ها و از دست دادن عملکرد
La درد از یک کشش جزئی در می تواند متفاوت باشد بیضه ها به شدت شدید. آنها معمولاً با شدت التهاب و تعداد اندام های آسیب دیده ارتباط دارند. علاوه بر این ، علائم عمومی مانند لرز، خستگی، تبو سردرد ممکن است وجود داشته باشد. آ اوریون عفونت در درجه اول باعث می شود التهاب غده پاروتید، و چند روز بعد التهاب بیضه ها.
این فرایند به قدری خاص است که به طور خودکار باعث می شود فرد به فکر a باشد اوریون عفونت در عفونت های ویروسی ، هر دو بیضه فقط در 30 درصد موارد تحت تأثیر قرار می گیرند. به طور کلی ، مقاربت جنسی در هنگام عفونت نسبتاً دردناک است و باید از آن اجتناب شود: علاوه بر از دست دادن عملکرد بیضه ، خطر ابتلا به شریک زندگی نیز وجود دارد ، بنابراین شریک زندگی نیز مجبور است با یک عفونت مجاری ادراری یا التهاب دستگاه ادراری تناسلی.
درد علامت مشخصه یک است التهاب بیضه ها. به طور معمول ، التهاب با علائم قرمزی ، گرم شدن بیش از حد ، تورم و درد همراه است. بنابراین ، درد به خودی خود به دلیل التهاب ایجاد می شود.
با این حال ، تورم نیز یک عامل محرک درد ، به ویژه در بیضه ها است. بیضه در یک کپسول محکم بسته شده است. اگر التهاب باعث تورم بیضه شود ، این کپسول خیلی سریع به شدت کشیده می شود ، که به نوبه خود یک برنج قوی و دردناک است. درد را می توان با درمان کرد داروهای ضد درد علاوه بر خنک سازی و ارتفاع کافی از بیضه آسیب دیده. آماده سازی مانند ایبوپروفن و پاراستامول به ویژه مناسب هستند ، زیرا نه تنها درد را تسکین می دهند بلکه دارای اثر ضد التهابی نیز هستند.
