دارو / تسکین دهنده درد | زانو TEP

دارو / مسکن درد

پس از استفاده از a TEP زانو، انواع مختلفی از داروها وجود دارد که می تواند برای پشتیبانی از روند بهبودی بیمار و راحتی بیشتر آن استفاده شود. مسکن ها و آنتی بیوتیک ها احتمالاً ابتدا استفاده خواهد شد آنتی بیوتیک ها تجویز می شوند تا هیچ عفونی در بدن پخش نشود یا جسم خارجی توسط بدن با استفاده از مفصل مصنوعی رد شود.

مسکن ها در درجه اول برای تسکین بعد از عمل استفاده می شود درد، اگرچه بیشتر داروهای ضد التهابی نیز هستند. عوامل شناخته شده ای مانند ایبوپروفن، ASA یا دیکلوفناک، بلکه سولفون نوامین و کمی موثر است مخدرها مانند تیلیدین یا ترامادول میتواند مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این مواد خوراکی یا تزریق داخل وریدی ، انواع مختلفی از کرم ها و ژل ها وجود دارد که می تواند به صورت محلی برای تسکین درد و التهاب و همچنین تورم موضعی.

از جمله آماده سازی ها می توان به عنوان مثال Proff درد ژل (با ایبوپروفن) ، ژل درد Diclac (با دیکلوفناک) یا کرمهای هومیوپاتی مانند Arnica پماد یا پماد Traumeel. داروهای هومیوپاتی همچنین می تواند برای درمان علائم مانند درد ، تورم ، عضله همراه باشد گرفتگی عضلات و دیگران. همچنین ژل های مخصوصی برای جای زخم های حاصل از عمل وجود دارد که به منظور صاف شدن و حساسیت کمتر به جای زخم هنگام ماساژ در محل ایجاد می شود.

مراقبت های بعدی OP

درمان بعد از عمل ج TEP زانو از ساختار خوبی برخوردار است و از روز عملیات شروع می شود. به منظور تخلیه خونریزی بعد از عمل و جلوگیری از تورم مفصل ، معمولاً 1-2 لوله تخلیه در داخل لوله قرار می گیرد مفصل زانو، که پس از 2-3 روز بیرون کشیده می شوند. ممکن است یک کاتتر درد نیز در وجود داشته باشد رانکه از طریق آن داروهای ضد درد می توان به طور مستقیم از طریق ورید به داخل تزریق کرد پا.

روش دیگر ، مسکن ها می توانند از طریق قطره یا خوراکی تجویز شوند. دوز مسکن مستقیماً پس از عمل بیشتر است ، به طوری که بیمار تا آنجا که ممکن است بدون درد باشد و بتواند تمرینات مهم بسیج اولیه را به خوبی انجام دهد. هدف این است که بسیج مفصل زانو در اسرع وقت برای اطمینان از تحرک خوب.

به همین دلیل ، زانوی عمل شده توسط آتل موتوری در ناحیه بدون درد مستقیماً منفعلانه حرکت می کند. تمرینات تقویت کننده سبک با پا و همچنین تمرینات ایستاده در کنار تخت برای تثبیت گردش خون بخشی از این درمان است. دوز مسکن (معمولاً ترکیبی از ایبوپروفن و نوالگین) در طی روزها کاهش می یابد تا اینکه بیمار معمولاً پس از یک هفته می تواند بدون مسکن به خوبی مدیریت کند.

پس از تمرینات غیرفعال عمدتا برای بسیج و تقویت نور ، تحمل جزئی وزن پا on چوب زیر بغل حدود روز چهارم شروع می شود. در روزهای بعد ، پس از درمان مربوط به پیشرفت بیشتر در تحرک است. برای این منظور ، تحمل کامل وزن متناسب با درد روی نیمکت پیاده روی تمرین می شود ، آموزش راه رفتن انجام می شود ، مفصل زانو منفعلانه توسط فیزیوتراپیست و کتابچه راهنما بسیج می شود لنف تخلیه برای مقابله با تورم و فعال سازی بافت انجام می شود.

اگر روند بهبود به صورت استاندارد پیش برود و هیچ عارضه ای نداشته باشد ، توان بخشی پس از یک هفته شروع می شود. این کار را می توان به صورت سرپایی انجام داد یا بسیاری از بیماران ترجیح می دهند به صورت سرپایی انجام شود. اقدامات توانبخشی سپس بر روی بازسازی عضله مفصل زانو ، بهبود تحرک ، بازیابی است تعادل, هماهنگی و تمرینات تثبیت کننده و همچنین آموزش حسی-حرکتی.

این باید بیمار را برای یک زندگی روزمره عادی آماده کند. پس از حدود 6 ماه ، با یک روند بهبودی بدون عارضه ، می توان فعالیت های ورزشی مناسب را دوباره آغاز کرد و بیماران در زندگی روزمره خود هیچ محدودیتی ندارند. معاینات پیگیری منظم تضمین می کنند که ایمپلنت زودرس شل نمی شود و روند بهبود به طور معمول ادامه می یابد. اطلاعات بیشتر را می توانید در این مقاله بیابید:

• علائم / درد TEP زانو
• فیزیوتراپی پس از جراحی زانو
• فیزیوتراپی برای TEP زانو
• ورزش با TEP زانو
• PNF (تسهیل عصبی عضلانی پیش بینی شده)