کدام ورزش مجاز است؟ | TEP زانو

کدام ورزش مجاز است؟

ورزش بعد از آن مطلوب و مفید است TEP زانو عمل جراحي. در چارچوب توانبخشی ، ورزش در خدمت بازگرداندن کیفیت زندگی بیمار است تا بتواند بدون هیچ محدودیتی از عهده زندگی روزمره برآید. اثرات مثبت برای کل ارگانیسم مانند بهبود عملکرد بدنی ، خوب است خون گردش و خوب است هماهنگی فقط برخی از مزایای ورزش است.

به ویژه ، وقتی بیماران پس از عمل تعویض مفصل زانو و توانبخشی کامل ، بدون محدودیت به زندگی روزمره خود باز می گردند ، تمایل به انجام فعالیت های ورزشی برای بسیاری از افراد ایجاد می شود. با این حال ، هر نوع ورزشی با a مناسب نیست TEP زانو. اگر مصنوعی باشد مفصل زانو تحت استرس بیش از حد قرار می گیرد یا اگر ورزشهایی با خطر آسیب دیدگی زیاد انجام شود ، پروتز ممکن است آسیب ببیند یا شل شود.

ورزشهایی که بسیار تماسی دارند (مثلاً فوتبال ، هندبال یا بسکتبال) و همچنین ورزشهایی که حرکات متوقف ناگهانی دارند (مثلاً تنیس یا بدمینتون) با a مناسب نیستند TEP زانو. پزشکان توصیه می کنند ورزشهایی که اصطلاحاً کم ضربه هستند ، یعنی ورزشهایی که تأثیر کمی در ورزش دارند مفاصل و به همین دلیل به عنوان ورزش مشترک نیز شناخته می شود. این ورزش ها شامل شنا، دوچرخه سواری ، گلف ، اسکی صحرانوردی و ژیمناستیک. همچنین ورزش هایی مانند آهسته دویدن یا اسکی تحت شرایط خاص امکان پذیر است. می توانید اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع را در اینجا پیدا کنید.

پیش آگهی - مرخصی استعلاجی ، چه مدت ناتوان در کار است

TEP های زانو امروزه یک عمر 10-15 ساله دارند. چندین هفته کار سخت قبل از اینکه یک برنامه منظم روزانه بدون محدودیت بعد از عمل امکان پذیر باشد می گذرد. در دوره توانبخشی ، بیمار بیشتر و بیشتر حمایت می شود تا زمانی که زانو ظرفیت تحمل کامل و تحرک خوب خود را بدست آورد.

این روند بسته به پیشرفت فردی که انجام می شود می تواند بین 8-12 هفته طول بکشد و بستگی زیادی به همکاری خوب بیمار دارد. مدت زمانی که بیمار قادر به کار نیست پس از عمل به دو عامل بستگی دارد. از یک طرف ، این به نوع حرفه ای که بستگی دارد بستگی دارد ، به طوری که منطقاً یک کارمند اداری می تواند سریعتر از کارمندی که تمام روز روی پای خود است و ممکن است مجبور به انجام کارهای بدنی باشد ، دوباره وارد کار شود.

از طرف دیگر ، ادغام مجدد در شغل نیز به پیشرفت فرد در بهبود بستگی دارد. اگر این امر به تأخیر بیفتد یا عوارضی رخ دهد ، مدت زمانی که بیمار در مرخصی استعلاجی است به طور خودکار افزایش می یابد. به عنوان یک قاعده کلی ، بیماران به طور کلی به مدت 2 هفته در مرخصی استعلاجی هستند.

معاینات پزشک مشخص می کند که مرخصی استعلاجی تا چه اندازه باید تمدید شود یا می تواند لغو شود. به طور متوسط ​​، بیماران پس از 2-4 هفته به کار خود برمی گردند. با این حال ، این احتمال نیز وجود دارد که بیماران باید چندین ماه در مرخصی استعلاجی قرار بگیرند. اطلاعات بیشتر در اینجا