عوارض جانبی داروها
عوارض جانبی یک مشکل عمده در درمان اختلالات نقص توجه است. عوامل گیاهی و هومیوپاتی تأثیر بسیار پیچیده ای دارند ، اغلب به طور ناکافی بررسی می شوند و بنابراین طیف وسیعی از عوارض جانبی دارند. اکثر آنها خفیف و موقتی هستند ، اما نباید آنها را دست کم گرفت.
آنها می توانند خود را نشان دهند ، به عنوان مثال ، به عنوان مثال درد شکم or سردرد و می تواند باعث تداخل با سایر داروها یا مواد غذایی شود. محرکهای روان روان رایج (به عنوان مثال ریتالیناز طرف دیگر ، به خوبی تحقیق شده و عوارض جانبی آن شناخته شده است ، اما متأسفانه این موارد بسیار شایع هستند و در نیمی از بیماران تحت درمان رخ می دهند. به طور معمول عبارتند از: تغییرات در مقادیر آزمایشگاهی، به عنوان مثال از خون سلول نیز گزارش شده است.
در موارد نادر ، روان پریشی یا موارد مشابه نیز ممکن است رخ دهد. بیشتر این عوارض جانبی پس از چند هفته فروکش می کنند ، اما عوارض جانبی پس از سالها مصرف این مواد نیز در حال بررسی است. بنابراین بیماران باید قبل از مصرف دارو به خوبی آگاه شوند. - از دست دادن اشتها،
- خستگی ،
- حالات افسردگی ،
- عصبانیت
- و سایر محدودیت های روانشناختی.
درمان دارویی ADS در کودکان
اینکه آیا یک روش درمانی دارویی در موارد فردی توصیه می شود و چگونه توصیه نمی شود به طور کلی قابل قضاوت است. دو نگرش اساسی ایجاد شده است: احتمالاً - مثل اغلب اوقات - حقیقت را می توان در وسط هر دو نظر یافت. در اصل ، تشخیص مناسب و کامل از ADHD یک ملفه مهم است.
نشانه هایی از درمان ها و موفقیت های آنها را ارائه می دهد. در تشخیص نباید تردیدی وجود داشته باشد: هر کودکی که با مشکلات رفتاری خواب می بیند و بی توجه است ، در عین حال کودکی با ADD است. طرفداران دارو درمانی اغلب تصور می کنند که تعادل از مواد پیام رسان مورد نیاز برای انتقال اطلاعات در مغز با استفاده از دارو ترمیم می شود.
- نگرش منفی
- موقعیت مطلوب
با توجه به درمان دارویی ADHD ، موارد زیر را می توان ذکر کرد:
- دارو درمانی فقط در موارد مشخص. - درمان دارویی زیر شش سال نیست! - عوارض جانبی می تواند به صورت جداگانه رخ دهد و به ویژه به داروی تجویز شده بستگی دارد.
- دوز و زمان مصرف دارو در افراد مختلف متفاوت است. هر دو باید به روشی خاص "آزمایش" شوند. پزشک معالج می تواند دوز صحیح را بر اساس وزن اصلی بدن تخمین زده و دوزهای پیشنهادی را ارائه دهد.
مواد مخدر
از آنجا که "رویایی ADHD"فقط یک زیرگروه از ADHD معمولی است ، بنابراین هیچ دارویی منحصراً برای این تظاهرات وجود ندارد. با این حال ، ترکیبات دیگر از طیف گسترده ای از ADHD در ADHD استفاده می شود به عنوان مثال ، مبتلایان بیشتر اوقات با رفتار خالص و روان درمانی و بدون دارو ، یا می توانند به مواد غیر تحریک کننده مانند اتوموکتستین (Strattera®) متوسل شوند.
در درمان هومیوپاتی ، از داروهای درمانی مانند آگاریکوس بیشتر استفاده می شود ، مانند گوگرد or استرامونیوم به طور عمده در اشکال غالب و بیش فعال استفاده می شود. از آنجا که تشخیص سندرم نقص توجه در بزرگسالان نیز وجود دارد (تشخیص ADS در بزرگسالان) ، از دارو درمانی نیز می توان برای آنها استفاده کرد. با این حال ، انتخاب داروی مناسب در بزرگسالان دشوارتر است.
یکی از دلایل این امر سریعتر بودن متابولیسم در بزرگسالان و هورمون است تعادل متفاوت ساخته شده است. درست مانند کودکان ، محرک ها داروهای انتخابی اول هستند. داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای یا ترکیبی مخلوط نیز اغلب استفاده می شود.
انتخابی سروتونین در حال حاضر فقط به ندرت از مهارکننده های جذب مجدد استفاده می شود. واقعیت این است که ، تا آنجا که ما می دانیم ، هیچ دارویی بر اساس methylphenidate در حال حاضر برای بزرگسالان تأیید شده است مشکل ساز است. می تواند توسط پزشک در چارچوب نسخه ای به اصطلاح خارج از برچسب تجویز شود.
هزینه ها به ندرت تحت پوشش قرار می گیرد سلامت شرکت های بیمه و بنابراین معمولاً تحت پوشش قرار نمی گیرند. برخی گزارش های تجربیات از بزرگسالانی که تصمیم گرفته اند تحت دارو درمانی قرار بگیرند گزارش می دهند که اثر داروها بلافاصله اتفاق نمی افتد ، اما ممکن است تا رسیدن به اثر مورد انتظار تا نیم سال طول بکشد. از آنجا که دارو درمانی تحت شرایط خاصی است (نگاه کنید به بالا) ، گزارش ها بسیار نادر است.
مطالعات معمولاً به کودکان و نوجوانان اشاره دارد. مطالعات بزرگسالان در مورد این موضوع اغلب نتایج متفاوت و متناقضی را نشان می دهد. همانند كودكان و نوجوانان ، تنها در صورت تشخیص واضح ، باید به درمان دارویی توجه شود.
این همچنین شامل افتراق تشخیصی افتراقی سایر اختلالات شخصیتی (مرزی ، افسردگی, سندرم تورت) همانطور که قبلاً ذکر شد ، یک درمان باید همیشه براساس چندین فاکتور همزمان باشد. به عنوان مثال ، یک درمان فقط مبتنی بر دارو ممکن است م effectiveثر باشد ، اما لزوماً در همه زمینه ها تأثیری ندارد.
بنابراین بسیاری از درج بسته های داروهای فوق الذکر به یک استراتژی درمانی کلی نیز اشاره دارند که باید علاوه بر دارو درمانی انجام شود. - اطلاعات عمومی در مورد نحوه برخورد با ADS - کودک ، خصوصاً اطلاعات والدین در مورد درمان ADS در منطقه خانگی و خانوادگی: ADS و خانواده. - آموزش روان درمانی و درمانی با اشکال مختلف. - تغذیه درمانی.
