ناشی از عللی است که ، با توجه به وضعیت فعلی دانش ، عوامل محرک احتمالی برای توسعه است ADHD یا ADHD ، شناخته شده است که کودکان "واقعی" AD (H) S ، یعنی کودکان با سندرم کمبود توجه به وضوح با بیش فعالی یا بدون آن ، احتمالاً تحت عدم تعادل مواد پیام رسان سروتونین, دوپامین و نورآدرنالین در مغز، به این معنی که انتقال اطلاعات بین سلولهای عصبی مناطق جداگانه مغز به اندازه کافی کار نمی کند. این دقیقاً همان جایی است که داروی درمانی از آن استفاده می کند ADHD یا ADHD شروع می شود. این هدف از بین بردن علائم و توانایی کودک برای زندگی و یادگیری کافی است.
در مدرسه ، دامنه توجه متغیر و بعضاً کمتر از میانگین می تواند بر نمرات مدرسه تأثیر منفی بگذارد ، که اغلب همراه است ADHD علائم ، ضعف قرائت ، هجی یا حساب. مخصوصاً در ناحیه یادگیری، علائم همراه را می توان با دارو درمانی تخفیف یا درمان کرد. متیل فنیدیت یک داروی ضروری برای تقویت غلظت و تحمل در موارد ADSADHS اثبات شده.
متیل فنیدیت یک ماده فعال از است داروهای روانگردان تقسیم و متعلق به اصطلاح محرک است. برخلاف آنچه ممکن است شخص تصور کند ، تغییر رفتار کودک مبتلا به بیش فعالی (معمول) علائم ADHD) منجر به تضعیف و آرامش رفتاری بیشتر کودک نمی شود - مطمئناً این هدف برای کودک مبتلا به ADHD نخواهد بود. در عوض ، این داروها انتقال محرک ها را بهبود می بخشند مغز با این نتیجه می توان غلظت ، قدرت و هوشیاری کودک را افزایش داد.
در نتیجه ، یک کودک "رingیاپرداز" بیشتر "هوشیار" به نظر می رسد ، در حالی که کودکی با علائم ADHD معمولی ممکن است با همان دارو "مقهور" شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که محرک ها در همه کودکان مبتلا به طور یکسان کار نمی کنند. آماده سازی های مشابه می تواند - بسته به وضعیت اولیه - باعث عملکردهای مختلف شود.
بعلاوه ، کودکانی هستند که به هیچ وجه به داروهای مختلف پاسخ نمی دهند. این به نوبه خود می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در میان دیگران ، هر ADHD یا ADHD با محرک درمان نمی شود.
در زیر توضیح خواهیم داد که کدام مواد پیام رسان می توانند به طور نادرستی در انتقال محرک ها تأثیر بگذارند مغز و اینکه چگونه می توان به اندازه کافی با آنها رفتار کرد. گروه محرک ها ، که همچنین شامل ماده فعال "متیل فنیدیت" بسیاری از داروهای ADHD است ، به گروه فوق العاده داروهای روانگردان. اینها موادی هستند که در درجه اول فعالیت مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهند سیستم عصبی (CNS)
علاوه بر این ، آنها بر عملکردهای روانشناختی ، مانند خلق و خوی ، تأثیر پذیری و عاطفی تأثیر می گذارند ، اما همچنین توجه ، انگیزه و انگیزه را تحت تأثیر قرار می دهند. محرکها آن دسته از داروهایی هستند که در زمینه ADHD درمانی ، مهارهای رانندگی و آزادسازی را افزایش می دهند. محرک ها را می توان دوباره به دو گروه تقسیم کرد:
- آمفتامین
- غیر آمفتامین ها
همانطور که قبلاً ذکر شد ، در این مرحله نمی توان پاسخ داد که کدام داروها باید در هر مورد خاص استفاده شوند. پزشک معالج بین داروهای انتخاب اول و داروهای انتخاب دوم (...) تفاوت قائل می شود. ریتالین ® ، یا داروهای دارای ماده فعال متیل فنیدیت داروهای شناخته شده هستند و در عین حال داروهای انتخاب اول نیز هستند.
