نحوه عملکرد
متیل فنیدات (ریتالین®) یک محرک متعلق به گروه آمفتامین ها است. به همین ترتیب نیز تابع مواد مخدر قانون است. متیل فنیدات تاثیری مشابه آمفتامین یا كوكائين؛ این مواد از نظر ساختار شیمیایی و از نظر روانگردانی متفاوت هستند.
این باعث افزایش کوتاه مدت عملکرد بدنی می شود: دارو فعالیت عصبی را افزایش می دهد و ارگانیسم انسان را تحریک می کند. محرک ها (روانگردان ها) از جمله موادی هستند که ارگانیسم انسان را تحریک می کنند و فعالیت عصبی را افزایش می دهند. در زمینه ADHD و ADHD ، درمان در درجه اول با داروهای حاوی ماده فعال انجام می شود methylphenidate.
درد و احساس خستگی کاهش می یابد و اشتها مهار می شود. احساس را از بین می برد خستگی و دارای یک اثر روحیه بخشی و سرخوشی است. علاوه بر این ، متیل فنیدیت باعث افزایش هوشیاری ، عملکرد و سطح هوشیاری می شود خون تأمین عضلات افزایش یافته و سلولها با افزایش همزمان اکسیژن و قند خون تأمین می شوند.
خون فشار و نبض نیز افزایش می یابد. متیل فنیدیت مانع جذب مجدد آن می شود دوپامین به دوران پیش از سیناپسی سلول عصبی. دوپامین یک ماده پیام رسان است که به طور طبیعی در بدن تولید می شود ، و دارای اثر تقویت کننده و برانگیزاننده است.
متیل فنیدیت خود را به دوپامین حمل و نقل در سلول عصبی و بنابراین آن را مسدود می کند. اگر ناقل مسدود شود ، دوپامین بیشتری در آن باقی می ماند شکاف سیناپسی. بنابراین غلظت آن افزایش یافته و اثر آن طولانی تر می شود.
افزایش دوپامین منجر به تحریک قوی تری در گیرنده واقع در پس سیناپسی می شود سلول عصبی، که از جمله موارد دیگر لحن دلسوزانه را افزایش می دهد. اصطلاح لحن دلسوزانه به حالت تحریک کامل فرد دلسوز اشاره دارد سیستم عصبی. بدن برای "هشدار" تنظیم شده است ، خون فشار و قلب نرخ افزایش می یابد
از جمله موارد دیگر ، استرس می تواند باعث ایجاد یک احساس دلسوزانه شود. به میزان بسیار کمتری ، متیل فنیدیت انتشار ترشح را تضمین می کند کاتلولامین ها (دوپامین ، نوراپی نفرین ، آدرنالین و مشتقات آنها). علاوه بر این ، این دارو اثر فعال بر روی سروتونین گیرنده (5-HAT 1A و 5-HT 2B).
سروتونین یک هورمون در بدن است و همچنین به عنوان یک عمل می کند انتقال دهنده عصبی، یعنی این یک ماده پیام رسان است که تحریک را از یک سلول عصبی به سلول دیگر منتقل می کند. همچنین تن (تنش) خون را تنظیم می کند عروق و بر فعالیت دستگاه گوارش تأثیر می گذارد. داروهای متیل فنیدیت به دلیل اثربخشی خوب و - درصورت استفاده صحیح در مقایسه با سایر داروها - تحمل خوب آنها جزو داروهای انتخابی اول محسوب می شوند.
وقتی به صورت خوراکی به صورت قرص مصرف می شوند ، کاملاً جذب بدن می شوند. نیمه عمر دارو به طور متوسط دو ساعت است ، به این معنی که غلظت دارو طی دو ساعت در بدن به نصف کاهش می یابد. حداکثر مدت زمان عمل حدود چهار ساعت است.
پس از مصرف دارو با ماده فعال متیل فنیدیت ، اولین اثر معمولاً پس از نیم ساعت مشاهده می شود. سپس ماده فعال به آرامی در بدن تجزیه می شود. اینکه این تجزیه به چه سرعت انجام شود از یک دارو به داروی دیگر متفاوت است.
اگر مصرف به موقع مصرف نشود ، می توان اثرات اصطلاحاً برگشتی را مشاهده کرد ، که به عنوان مثال از طریق افزایش قابل توجه است خستگی یا بدتر شدن عمومی علائم. متیل فنیدیت از طریق دستگاه گوارش به خون جذب می شود و با مداخله در مغز متابولیسم منجر به ترشح برخی مواد پیام رسان می شود (هورمون) ، که در مناطق مختلف مغز.
هورمون دوپامین نقش ویژه ای در مکانیسم اثر دارد. سطح دوپامین بالا انگیزه ، علاقه به زندگی ، شجاعت ، تمرکز و سرخوشی را منتقل می کند. اگر این احساسات با مصرف ماده ای مانند متیل فنیدیت به طور مصنوعی ایجاد شود ، اعتیاد و وابستگی به سرعت ایجاد می شود.
جوانان و کسانی که از نظر ذهنی بی ثبات هستند به ویژه در معرض خطر هستند. افرادی که از استرس زیادی رنج می برند نیز مستعد ابتلا به اعتیاد هستند. علاوه بر این ، سطح دوپامین می تواند به راحتی بیش از حد بالا رود ، که تمایل به تأثیرات منفی دارد.
اینها شامل بی قراری ، سردرد، تنش ، سرگیجه یا درد شکم. علاوه بر این ، می تواند افزایش یابد فشار خون و قلب میزان ، که می تواند منجر به استرس قلبی عروقی شود. بر خلاف تصور غلط گسترده ، مصرف متیل فنیدیت باعث هوشمندی شما نمی شود.
با این حال ، یک اثر مثبت در یادگیری عملکرد و تمرکز ثابت شده است. این را می توان با این واقعیت توضیح داد که فعالیت در مناطقی از مغز که برای آنها لازم نیست یادگیری سرکوب می شود ، به فرد اجازه می دهد تا بهتر روی وظایف خود تمرکز کند. در افرادی که بیماری دارند که می تواند با متیل فنیدیت به خوبی درمان شود ، به سختی می توان در دوز صحیح عوارض جانبی انتظار داشت و خطر وابستگی نیز نسبتاً کم است. با این حال ، اگر متیل فنیدیت بدون علائم پزشکی فقط برای بهبود عملکرد ، از نظر جسمی و روحی استفاده شود سلامت در معرض خطر هستند
