سلول عصبی

مترادف

مغز ، CNS (سیستم عصبی مرکزی) ، اعصاب ، رشته های عصبی پزشکی: نورون ، سلول گانگلیونی یونانی: Ganglion = گره

تعریف

سلول های عصبی (سلول های عصبی) سلول هایی هستند که عملکرد اصلی آنها انتقال اطلاعات با تحریک الکتریکی و انتقال سیناپسی است. به مجموع سلولهای عصبی و سایر سلولهای مربوط مستقیم به عملکرد آنها گفته می شود سیستم عصبی، به موجب آن تمایز بین سیستم عصبی مرکزی (CNS) ، متشکل از مغز و نخاع، و محیطی سیستم عصبی (PNS) ، عمدتا متشکل از محیطی است اعصاب. انسان مغز حاوی بین 30 تا 100 میلیارد سلول عصبی است.

مانند سلولهای دیگر ، سلول عصبی دارای هسته سلولی و سایر اندامکهای سلول است که در بدن سلول (سوما یا پریکاریون) قرار دارند. محرکی که با یک سلول عصبی روبرو می شود باعث تحریک در داخل سلول می شود غشای سلولی نورون (دپلاریزاسیون غشای سلول) و از طریق پسوندهای طولانی سلول ، نوریت ها یا آکسون ها منتقل می شود. این تحریک نامیده می شود پتانسیل عمل.

طول نوریت ها (آکسون ها) تا بیش از 100 سانتی متر می رسد. بنابراین تحریک می تواند به صورت کارگردانی در مسافت طولانی ، مثلاً با حرکت دادن انگشت شست پا ، گسترش یابد. هر سلول عصبی فقط یک سلول دارد آکسون.

ساختار

سلولهای عصبی به قسمتهای مختلف تقسیم می شوند. هر سلول دارای یک هسته با سیتوپلاسم و اندامک های سلول اطراف است. این ناحیه مرکزی سلول soma نامیده می شود.

سومای سلول عصبی دارای یک یا چند پسوند نازک است که می تواند به دندریت و آکسون تقسیم شود. دندریت ها با سلول های عصبی دیگر تماس می گیرند (سیناپس) و می تواند تحریک الکتریکی را منفعلانه منتقل کند. اگر این تحریک بیش از حد مجاز باشد ، یک پتانسیل عمل در ایجاد می شود آکسون با باز کردن وابسته به ولتاژ سدیم کانالهایی که این تحریک را در کل طول آکسون منتقل می کنند.

به این ترتیب می توان یک سیگنال را در مدت زمان طولانی در فواصل زیاد منتقل کرد. آکسون ها می توانند به بیش از یک متر طول برسند (به عنوان مثال الیاف موتور از نخاع به عضلات پا) ، به طوری که سلولهای عصبی تحریکی از بزرگترین سلولهای بدن هستند. آکسون یا یک سیناپس واحد به سلول عصبی دیگری ایجاد می کند (به عنوان مثال

در حساس اعصاب) ، یا منشعب می شود و با چندین سلول تماس می گیرد (به عنوان مثال در اعصاب عضلات را عصب می بخشد). در این سیناپس در سیتوپلاسم سلول ، وزیکول های فرستنده به اصطلاح وجود دارد ، وزیکول های کوچک غشایی غشایی که حاوی غلظت بالایی از انتقال دهنده های عصبی هستند. در صورت لزوم ، این موارد را می توان در شکاف سیناپسی و یک سیگنال را در غشای سلولی از پس سیناپس - سلول هدف.

عناصر اسکلت سلولی مانند میکروتوبول ها از طریق فرایندهای عصبی عبور می کنند. اینها بلوک های ساختمانی پروتئینی مانند لوله هستند که مانند ریل ها به عنوان راهی برای حمل و نقل عمل می کنند پروتئین ها (دینئین و کینسین) که بارهای بیولوژیکی مانند پروتئین های بزرگ ، وزیکول ها و حتی اندامک های کامل سلول را حمل می کند. به این ترتیب می توان از تامین عناصر آکسون دور اطمینان حاصل کرد.

بسیاری از سلولهای عصبی نیز برای دستیابی به خصوصیات الکتریکی بهتر (میلین شدن) توسط الحاقات سلولهای دیگر احاطه شده اند. در نتیجه ، قطر رشته های عصبی افزایش می یابد ، اما می تواند تحریک را خیلی سریعتر منتقل کند. به عنوان مثال ، فیبرهای حرکتی که عضلات اسکلتی را تشکیل می دهند ، به ویژه به خوبی محصور شده اند ، همچنین درد الیافی که قرار است واکنش محافظتی ایجاد کنند.