معرفی
مترادف: دی فسفونات ها بیسفسفونات ترکیبات شیمیایی هستند که دارای دو گروه فسفات هستند و به عنوان دارویی که به صورت قرص یا محلول تزریق مصرف می شود استفاده می شود. در عمل بالینی روزمره ، بیسفسفونات ها در حال حاضر اغلب داروهایی هستند که برای درمان تغییرات استخوان پوکی استخوان تجویز می شوند. علاوه بر این منطقه نشانه کلاسیک ، داروهای حاوی بی فسفونات مانند آلندرونیک اسید یا اسید اتیدرونیک در درمان استفاده می شود بیماری پیج، استخوان متاستازها و میلوم مولتیپل.
بیسفسفونات به طور کلی فراهمی زیستی بسیار کمی دارند. پس از تجویز خوراکی ، فقط 1 تا 10٪ ماده فعال از طریق روده جذب می شود مخاط. از این نسبت کم که در حال حاضر کم است ، فقط 20 تا 50٪ در نهایت به استخوان می رسند و می توانند در آنجا جمع شوند.
بقیه بدون تغییر از طریق کلیه ها و روده ها دفع می شود. علاوه بر این ، غذاهای مختلف و مواد دارویی باعث کاهش اضافی مقدار بی فسفونات موجود می شود. در مطالعات گسترده ، کاهش غلظت بیس فسفونات تا 40٪ مشاهده شده است.
به همین دلیل ، هنگام مصرف باید مقررات دقیق رعایت شود آلندرونیک اسید. بیس فسفونات ها باید خالی مصرف شوند معده نیم ساعت قبل از صبحانه. علاوه بر این ، باید حداقل 30 تا 60 دقیقه بین مصرف بیس فسفونات و سایر داروها وقفه داشته باشید.
برای بهبود جذب ماده فعال ، بیس فسفونات ها باید با یک لیوان آب لوله کشی بلعیده شوند (این مربوط به حدود 200 میلی لیتر است). اگرچه بیس فسفونات ها در دوزهای کمی در ارگانیسم تجمع می یابند ، اما استفاده پزشکی از آنها عوارض جانبی زیادی دارد. تعداد ناچیزی از بیماران هنگام مصرف بی فسفونات ها از شکایت دستگاه گوارش رنج می برند. بالاتر از همه ، تهوع, استفراغ و اسهال شدید از جمله عوارض جانبی بیس فسفوناتها است.
عوارض جانبی زیر ممکن است رخ دهد:
از آنجا که بیس فسفونات ها مجتمع هایی با تشکیل می دهند کلسیم، داروهای حاوی بی فسفونات می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. به عنوان مثال: سایر عوارض جانبی احتمالی شکایات دستگاه گوارش (عوارض گوارشی) مانند:
- سطح پایین کلسیم خون (هیپوکلسمی)
- نقصهای معدنی سازی استخوان ها تا نرمی استخوان (استئومالاسی). - تشکیل نارسایی کلیه ، به خصوص اگر بیس فسفونات ها خیلی سریع از راه وریدی تجویز شوند.
- یک عارضه وحشتناک در درمان با بیس فسفونات ها ایجاد نکروس در ناحیه روده است شکمبه (استئونکروز) وقوع مکرر شکستگی های غیرمعمول استخوان ران (شکستگی شافت استخوان ران) در طی درمان طولانی مدت با بیس فسفونات ها نیز گزارش شده است. - حالت تهوع
- استفراغ
- درد شکم
- اسهال (اسهال)
- التهاب مری (ازوفاژیت) ، یا
- ایجاد زخم (زخم)
بسیاری از بیماران در حالی که بیس فسفونات مصرف می کنند نیز علائمی پیدا می کنند زیرا عوارض جانبی نادر بیس فسفونات ها عبارتند از: خطر مصرف این عوارض جانبی را می توان با مصرف مایعات فراوان و حفظ حالت ایستاده برای مدتی پس از مصرف کاهش داد.
- سردرد
- اختلالات بلع
- خارش شدید
- ریزش مو (علت دقیق آن هنوز مشخص نیست)
- بثورات پوستی
- سرگیجه و
- شمارش خون تغییر می کند
سرطان پستان عارضه جانبی درمان با بی فسفونات نیست بلکه یک زمینه کاربردی است. از بیس فسفوناتها اغلب در بیماران مبتلا استفاده می شود سرطان پستان. در درجه اول به این دلیل که بسیاری از زنان با سرطان پستان باید تحت درمان هورمونی قرار بگیرند ، که ، با این حال ، به طور قابل توجهی ثبات استخوان را کاهش می دهد.
قرار است بیس فسفونات ها این مسئله را خنثی کنند. مطالعات اخیر همچنین نشان داده است که بیس فسفونات ها ممکن است از این امر جلوگیری کنند سرطان سلولها بیشتر در داخل گسترش می یابند مغز استخوان. تاکنون هیچ مطالعه علمی عمده ای وجود نداشته است که اثر بیس فسفونات ها را در کنترل تومورها تأیید کند. مغز استخوان.
ریزش مو علامتی نیست که در لیست اثرات سوverse بیس فسفوناتها گنجانده شود. مرتبط با بیس فسفونات کاج نکروز یک عارضه جانبی وحشتناک از درمان با بی فسفونات است. اصطلاح فک نکروز اشاره به مرگ شکمبه و بافت نرم
برهم کنش بین مصرف بیس فسفوناتها و یک درگاه ورودی برای باکتری در دهان (یعنی زخم باز ، مثلاً بعد از برداشتن دندان) باید منجر به افزایش شیوع فک شود نکروز. چنین نقاط ورودی می تواند التهاب باشد ، بلکه زخم های جراحی تازه یا زخم های کوچک ناشی از عدم نصب مناسب است دندان مصنوعی.
تداخل دارو و باکتری تصور می شود که محرک احتمالی برای مرگ بخشی از استخوان فک ، نکروز فک است. در این مورد بخشهایی از شکمبه در معرض هستند و هفته ها بهبود نمی یابند. علائمی مانند شدید درد، التهاب ، تشکیل آبسه و فیستول و همچنین بوی بد دهان رخ می دهد.
در موارد مشخص ، ممکن است شکستگی استخوان فک ایجاد شود. به خصوص بیماران با انواع خاصی از سرطان یا استخوان متاستازها، که به آنها بیس فسفونات به عنوان تزریق از طریق رگ، به طور قابل توجهی افزایش خطر ابتلا به نکروز فک را دارند. گزینه های درمانی شامل دهان شویه های منظم ، دقیق هستند بهداشت دهان و آنتی بیوتیک درمانی موضعی و سیستمیک (در کل بدن) اما روند بهبودی اغلب طولانی است.
معمولاً برداشتن ماده استخوان مرده تحت بیهوشی عمومی و بخیه زدن زخم نیز از طریق جراحی ضروری است. به منظور جلوگیری از نکروز فک در حد امکان ، باید قبل از شروع درمان با بی فسفونات ها با دندانپزشک مشورت شود. دندانپزشک می تواند کانونهای احتمالی عفونت در ناحیه دهان را پاکسازی کند و بنابراین مشکل را برای آن دشوارتر کند باکتری برای ورود
منظم و دقیق بهداشت دهان همچنین نقش مهمی ایفا می کند. بیمارانی که از طریق تزریق به آنها بیس فسفونات داده می شود باید توجه داشته باشند که اقدامات دندانی مانند برداشتن یا کاشت دندان فقط پس از پایان درمان با بی فسفونات باید انجام شود. از آنجا که بیس فسفوناتها از طریق دفع می شوند کلیه دیر یا زود ، استفاده از آنها در موارد اختلال عملکرد کلیوی نشان داده نمی شود.
با این حال ، این در مورد همه مواد فعال صدق نمی کند. برای برخی ، تنظیم دوز برای نارسایی کلیه کافی است. برخی از بیس فسفونات ها ، به عنوان مثال زولدرونیک اسید ، برای کلیه ها سمی هستند. اگر این آماده سازی توسط بیماران کم توان مصرف شود کلیه عملکرد ، خطر نارسایی کلیه بسیار افزایش می یابد.
