معرفی
تشخیص ADS در بزرگسالان یک فرایند بسیار پیچیده است. از آنجا که هیچ اثبات ساده ای از بیماری وجود ندارد ، شناسایی آن ضروری است ADHD بر اساس علائم و معاینه دقیق بیمار. این امر به تیمی متشکل از پزشکان و متخصصان مختلف نیاز دارد. سایر دلایل بروز این علائم باید کنار گذاشته شود و شدت بیماری باید مشخص شود. تشخیص ADS آسان نیست و در اختیار پزشکان باتجربه است.
چگونه ADS در بزرگسالان تشخیص داده می شود؟
طبق تعریف ، علائم ADHD طیف در رخ می دهد کودکی، اما به خصوص در نوع ADHD بدون بیش فعالی و بدون تکانشگری به راحتی نادیده گرفته می شوند یا سو تفسیر می شوند. بیماری آنها با مشکلات اجتماعی و روانی مشخص می شود. شدت شرط آنقدر متغیر است که ADHD در هر فرد متفاوت ظاهر می شود.
خود بیمار غالباً علائم را بیشتر به عنوان ویژگیهای منفی شخصیتی درک می کند. بنابراین ، تشخیص اغلب به هیچ وجه یا فقط در بزرگسالان انجام نمی شود. علاوه بر این ، استراتژی های جبران خسارت پس از سالها توجه و عدم تمرکز تشخیص را دشوارتر کنید.
اگر نشانه هایی از ADHD وجود داشته باشد ، اینها معمولاً از محیط اجتماعی یا از طرف پزشکی که در حال حاضر بیمار را برای سایر بیماریهای مرتبط با ADHD معالجه می کند ، ناشی می شود. تشخیص ADHD سپس عمدتا شامل بحث و گفتگو با یک پزشک باتجربه است ، که به طور خاص در مورد هسته سوال خواهد کرد علائم ADHD، مکانیسم های معمول جبران و مشکلات مرتبط. پرسشنامه ، آزمایشات رفتاری و مصاحبه با محیط مکمل تشخیص است.
با این حال ، کاملا معاینهی جسمی همچنین برای رد سایر علل علائم ضروری است. دقیقاً نحوه پیشبرد پزشک از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است ، به دلیل تنوع و پیچیدگی تشخیص. این بر اساس دستورالعمل های تهیه شده توسط کمیته های تخصصی است که برای مثال علائم مورد نیاز را توصیف می کند.
در بیشتر موارد ، منطقی است که محیط اجتماعی فوری را در بر بگیریم. بسیاری از موارد ADHD از نظر ژنتیکی (مشترک) تعیین می شود و علائم را می توان در سایر اعضای خانواده نیز مشاهده کرد. خانواده و دوستان نیز معمولاً می توانند ناهنجاری ها را بهتر از خود بیمار گزارش کنند.
هیچ تست آزمایشگاهی یا مشابه آن برای ADS وجود ندارد. تجزیه و تحلیل های ژنتیکی می تواند ژن های مرتبط با ADS را در بیمار تشخیص دهد ، اما از آنجا که این موارد لزوماً باعث بیماری نمی شوند و چنین آزمایشاتی هزینه بر و از نظر اخلاقی مشکل ساز هستند ، فقط برای اهداف تحقیق انجام می شوند. بنابراین هیچ مدرکی در مورد بیماری ADS وجود ندارد.
با تجربه کافی و تشخیص گسترده ، یک متخصص هنوز هم می تواند تشخیص نسبتاً قابل اعتمادی را انجام دهد و بیمار را به طور مناسب درمان کند. بیماران ADS اغلب از مشکلات روانی دیگری رنج می برند. برخی از این موارد توسط ADS ایجاد می شوند ، برخی دیگر به طور مستقل رخ می دهد ، اما با فرکانس بالاتر از حد متوسط در این گروه بیمار. بنابراین تشخیص بیش از ADS برای اینکه بتوان بیماری های همراه را شناخت و درمان کرد ، مهم است.
