موارد مصرف
دیگوکسین برای موارد زیر استفاده می شود:
- نارسایی قلبی (ضعف پمپاژ قلب)
- بال زدن و لرزش دهلیزی (به دلیل تأخیر در انتقال تحریک)
اثرات جانبی
دیگوکسین دامنه درمانی باریکی دارد. این بدان معنی است که مصرف بیش از حد آن بسیار آسان است که منجر به مسمومیت می شود. این به این دلیل است که مهار سدیم-پتاسیم پمپ باید همیشه با اعتدال انجام شود ، در غیر این صورت پایداری کل سلول متزلزل می شود. علائم مصرف بیش از حد می تواند موارد زیر باشد: درمان a دیگوکسین مسمومیت شامل تجویز محلول تزریق است پتاسیم (از آنجا که غلظت پتاسیم افزایش یافته ، گلیکوزیدهای قلب را از سدیم-پتاسیم ATPase و در نتیجه اثر آنها را مهار می کند) ، داروهای ضد آریتمی (داروهایی که میزان آن را محدود می کنند) آریتمی قلبی که ممکن است ایجاد شود) ، digitalis آنتی بادی (که به طور خاص مولکول های گلیکوزید قلبی را آزاد می کند و بنابراین آنها را بی اثر می کند).
- در قلب: آریتمی قلبی مانند فیبریلاسیون بطنی ، اکستریستول در عضلات اتاق ، بلوک AV
- در سیستم عصبی مرکزی: اختلالات بینایی رنگ ، خستگی ، حالت گیجی
- در دستگاه گوارش: حالت تهوع ، استفراغ
تداخلات
بسیاری از فاکتورها و تجویز موازی سایر داروها می توانند در تأثیر آنها تأثیر بگذارند دیگوکسین، بنابراین باید قبل از تجویز و تجویز ، یک آنامز دقیق (س questionال سیستماتیک از بیمار در مورد بیماری های قبلی ، مصرف دارو و غیره) گرفته شود. عواملی که می توانند باعث تعاملات شوند عبارتند از: پتاسیم تمرکز - هیپرکالمی (افزایش غلظت پتاسیم) منجر به کاهش اثر می شود ، هیپوکالمی (کاهش غلظت پتاسیم) ، از طرف دیگر ، اثر را افزایش می دهد و بنابراین می تواند - در صورت تجویز دوز طبیعی - منجر به علائم مسمومیت نقص کلیه - بیماران مبتلا به کلیه اختلال عملکرد نباید با دیگوکسین درمان شود ، دیجی توکسین در اینجا باید ترجیح داده شود، زیرا کمتر از طریق کلیه دفع می شود داروهایی که تجزیه دارو را فعال یا مهار می کنند. آنزیم ها از کبد (القا یا سرکوب آنزیم های CYP) اینها شامل برخی هستند آنتی بیوتیک ها، ضد صرع ، مخمر سنت جان و داروهای ضد آریتمی
