هپاتیت C: عوارض

موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی است که ممکن است توسط هپاتیت C ایجاد شود:

چشم و زائده چشم (H00-H59).

• کراتیت اولسراتیو (PUK ؛ التهاب قرنیه چشم همراه با زخم) در زمینه کرایوگلوبولینمیای مرتبط با هپاتیت C (شکل التهاب عروقی ناشی از رسوب کمپلکس های ایمنی در عروق کوچک)

بیماری های غدد درون ریز ، تغذیه ای و متابولیکی (E00-E90).

• تیروئیدیت حشیموتو - بیماری خود ایمنی منجر به تیروئیدیت مزمن.

خون، اندام های خون ساز - سیستم ایمنی بدن (D50-D90)

• کرایوگلوبولینمیا - مجموعه ایمنی عودکننده مزمن واسکولیت (بیماری ایمنی عروقی) با شواهد غیر طبیعی مشخص می شود سردسرم رسوبی پروتئین ها (سرد آنتی بادی) این به طور منظم منجر به اختلال عملکرد کلیه می شود.
• پورپورا (پوست خونریزی)
• پورفیریا cutanea tarda - بیماری است که به دلیل بیش از حد مختلف رخ می دهد پروتئین ها (اسید آمینه و ولفونیک و پورفوبیلینوژن).

پوست و زیر جلدی (L00-L99).

• خارش (خارش)

کبد، کیسه صفرا ، و صفرا مجاری - لوزالمعده (پانکراس) (K70-K77 ؛ K80-K87).

• شکست حاد کبد
• مزمن هپاتیت C (تقریباً 70٪ از هپاتیت C بیماران).
• سیروز کبدی (آسیب جبران ناپذیری به کبد منجر به بازسازی تدریجی بافت همبند کبد با اختلال در عملکرد کبد)
  • تقریباً 2-35٪ بیماران با یک دوره مزمن بعد از 20-25 سال (دکترین).
  • مطالعه توسط شاخص فیبروز -4 (FIB-4 ؛ در نظر گرفته شده: سن ، ALT (GPT) ، AST (GOT) ، پلاکت؛ مقادیر> 3 ، 5 در نظر گرفته می شود کبد سیروز): 15.1٪ از بیماران توسعه یافته اند کبد سیروز بعد از 5 سال و 18.4/10 درصد بعد از XNUMX سال.

سیستم اسکلتی - عضلانی و بافت همبند (M00-M99).

• آرتروز (التهاب مفاصل)
• سندرم شوگرن (گروه سندرم های sicca) - بیماری خود ایمنی از گروه کلاژنوزها ، که منجر به یک بیماری التهابی مزمن غدد خارج می شود ، غالباً غدد بزاقی و اشکی. عوارض معمول یا عوارض سندرم سیکا عبارتند از:
  • Keratoconjunctivitis sicca (سندرم خشکی چشم) به دلیل عدم خیس شدن قرنیه و ملتحمه با مایع اشک آور.
  • افزایش حساسیت به کرم خوردگی دندان به دلیل خشکی خون (خشک دهان) به دلیل کاهش ترشح بزاقی.
  • رینیت سیکا (غشای مخاطی خشک بینی) ، خشونت و مزمن سرفه تحریک و اختلال در عملکرد جنسی به دلیل اختلال در تولید غده مخاطی دستگاه تنفسی و اندام های تناسلی

نئوپلاسم ها - بیماری های تومور (C00-D48)

• سرطان هپاتوسلولار (HCC ، کارسینوم سلولهای کبدی / سلول کبدی) سرطان).
  • در صورت وجود سیروز کبدی:
    • 5 سال خطر تجمعی ابتلا به سرطان سلولهای کبدی (HCC) تقریباً 17٪.
    • و diabates mellitus: خطر 6 برابر HCC.
  • حتی بعد از موفقیت آمیز ویروسی حذف، بیماران مبتلا به عفونت مزمن HCV خطر قابل توجهی برای ابتلا به سرطان کبد اولیه دارند.
• بیماران مبتلا به هپاتیت C مزمن شیوع کارسینوماهای غیر کبدی زیر را افزایش می دهند (فراوانی موارد جدید):
  • سرطان پانکراس/ سرطان پانکراس (2.5 [1.7-3.2]).
  • سرطان رکتال/ سرطان روده (2.1 [1.3-2.8])
  • سرطان کلیه (1.7 [1.1-2.2])
  • غیر هوچکین لنفوم (NHL) (1.6 [1.2-2.1])
  • سرطان برونش /ریه سرطان (1.6 [1.3-1.9])

  میزان مرگ و میر ناشی از سن (میزان مرگ) در بیماران مبتلا به کارسینومای اندام های زیر به طور قابل توجهی بالاتر بود:

  • کبد (RR ، 29.6 [95٪ CI ، 29.1-30.1-XNUMX]).
  • دهان (5.2 [5.1-5.4])
  • رکتوم (2.6 [2.5-2.7]) ، NHL (2.3 [2.2-2.31])
  • پانکراس (1.63 [1.6-1.7])

علائم و یافته های غیرعادی و بالینی و آزمایشگاهی که در جای دیگری طبقه بندی نشده اند (R00-R99).

• پروتئینوریا (افزایش دفع پروتئین در ادرار) - 7 برابر افزایش خطر ابتلا به پروتئینوریا و مزمن شدید کلیه مرض.

سیستم ادراری ادراری (کلیه ها ، دستگاه ادراری - اندام های تولید مثل) (N00-N99).

• مزمن کلیه بیماری - 7 برابر افزایش خطر ابتلا به پروتئینوریا و بیماری مزمن کلیوی شدید.
• گلومرولونفریت غشایی (MPGN) (التهاب بندهای کلیوی).
• اختلالات تولید مثل زنان (نارسایی زودرس تخمدان / توقف زودرس عملکرد تخمدان).
• سایر بیماری های کلیوی - در بیماران HCV RNA مثبت خطر مرگ در اثر مرگ ناشی از کلیه تا 10 برابر افزایش می یابد.

عوامل پیش آگهی

• دیالیز بیماران - کاهش چشمگیر امید به زندگی و کیفیت زندگی.
• در درمان ترکیبی PEG-IFN آلفا / RBV ، صورت فلکی آلل ژن IFNL4 بر موفقیت درمان تأثیر می گذارد:
  • SNP: rs12979860 در IFNL4 ژن.
    • صورت فلکی آلل: CC (تقریباً 80٪ بیماران به ترکیب PEG-IFN آلفا / RBV پاسخ می دهند) درمان).
    • صورت فلکی آلل: CT (تقریباً 20-40٪ بیماران به ترکیب PEG-IFN آلفا / RBV پاسخ می دهند درمان).
    • صورت فلکی آلل: TT (تقریباً 20-25٪ بیماران به ترکیب PEG-IFN آلفا / RBV پاسخ می دهند درمان).