بینی مسدود شده (گرفتگی بینی): آزمایش های تشخیصی

اختیاری تشخیص دستگاه پزشکی - بسته به نتایج تاریخ ، معاینهی جسمی, تشخیص آزمایشگاهی، و واجب تشخیص دستگاه پزشکی - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

  • رینوسکوپی قدامی با اسپکولوم - بررسی قسمت داخلی آن بینی با کمک منبع نور (تحت نور غیر مستقیم با آینه پیشانی یا چراغ جلو) ؛ در این حالت ، از یک اسپکولوم بینی برای باز نگه داشتن مجرای بینی استفاده کنید.
  • آندوسکوپی بینی (آندوسکوپی حفره بینی ؛ اپتیک سفت یا انعطاف پذیر) ؛ علائم (علائم استفاده):
    • برای ارزیابی لوزه های حلق (حنجره لوزه).
    • برای حذف آترزی کونال (بستن مادرزادی غشایی یا استخوانی دهانه خلفی بینی) ، اجسام خارجی داخل بینی و تومورهای نازوفارنکس
  • Rhinomanometry - روش اندازه گیری حجم جریان عبور از اصلی حفره بینی (یعنی از دریچه های بینی تا دهانه های خلفی بینی). این داده های اندازه گیری عینی را در مورد میزان شفافیت یا انسداد بینی (لاتین obstructio ، انسداد) ارائه می دهد. علائم (زمینه های کاربرد):
    • برای عینی سازی انسداد بینی ، معاینه قبل و بعد از ضد احتقان انجام می شود همدردی.
    • برای تمایز مورفولوژیکی اجزای ساختاری و مخاطی. در صورت لزوم می توان تأثیر هیپرپلازی توربین را نیز ارائه کرد.
  • تمپانومتری (گوش میانی اندازه گیری فشار)-به عنوان مثال ، در صورت مشکوک به افیوژن تمپان (مترادف: seromucotympanum ؛ تجمع مایع در گوش میانی (تیمپانوم)) [اختلال تهویه لوله: تغییر انطباق وابسته به فشار غشای تمپان به محدوده منفی (C- منحنی) ؛ افیون تمپان: مسیر مسطح (منحنی B)]
  • اشعه ایکس از سینوسهای پارانازال (اشعه ایکس NNH) در یک یا دو صفحه - برای تشخیص مزمن سینوزیت (سینوزیت) ، هیپرپلازی آدنوئید (بزرگ شدن لوزه حلقی).
  • توموگرافی کامپیوتری سینوس های پارانازال (NNH-CT ؛ روش تصویربرداری مقطعی (تصاویر اشعه ایکس از جهات مختلف با ارزیابی مبتنی بر رایانه)) ؛ علائم (علائم استفاده):
    • مشکوک شدن به فرآیندهای آسیب شناختی/بیمار (به عنوان مثال ، کارسینوم نازوفارنکس).
    • قبل از مداخلات جراحی در صورت عدم موفقیت محافظه کار درمان.