معرفی
مایع اشک یک مایع بدنی است که به طور مداوم توسط غدد اشک واقع در جانبی بالای دو گوشه خارجی چشم تولید و ترشح می شود. با پلک زدن منظم ، مایع اشک توزیع می شود و در نتیجه از خشک شدن چشم محافظت می کند.
اجزای مایع اشک آور
بیشتر مایعات اشک در غده اشکی (Glandula lacrimalis) تولید می شود که در بالای چشم قرار دارد. از آنجا ، از طریق 6 تا 12 مجرای دفع به چشم منتقل می شود ، جایی که می تواند از طریق چشمک زدن به کل قرنیه گسترش یابد. پلک. به راحتی نمی توان گفت که چه مقدار مایعات اشک در روز تولید می شود.
مقادیر موجود در منابع بین 1 تا 500 میلی لیتر در روز متفاوت است. مشکل از آنجا ناشی می شود که میزان تولید اشک به عوامل مختلفی بستگی دارد. اولاً ، با توجه به سن متفاوت است: کودکان و نوجوانان بیش از بزرگسالان مایعات اشک آور تولید می کنند.
برخی محرکهای خارجی نیز وجود دارند که باعث تولید اشک می شوند ، از جمله اجسام خارجی ، سرما و احساسات شدید مانند خنده و گریه. علاوه بر این ، تولید اشک در طول شب به شدت کاهش می یابد و در طول روز مایعات اشک بیشتری برای بیدار شدن لازم است ، به همین دلیل بسیاری از افراد حتی در هنگام خمیازه کشیدن ترشح اشک بیشتری را تجربه می کنند. مایع اشکی که تشکیل می شود از طریق دو نقطه در گوشه داخلی چشم (یکی در بالا ، یکی در زیر) از طریق دو لوله نازک به داخل کیسه اشکی می رود که در کنار ریشه بینی قرار دارد.
از آنجا مایع وارد مجرای بینی می شود که در نهایت منجر به حفره بینی، جایی که ترشح در نهایت می تواند از بین برود. با کمک آزمایش به اصطلاح شیرمر ، پزشک می تواند تخمین بزند که آیا تولید مایع اشک آور به میزان مناسب اتفاق می افتد یا خیر. برای این منظور ، یک نوار کاغذی ویژه در پایین قرار می گیرد پلک از بیمار بعد از 5 دقیقه این مورد برداشته شده و دوباره اندازه گیری می شود تا جایی که مرطوب شده است. مقادیر حدود 15 میلی متر طبیعی است ، همه موارد زیر 5 میلی متر آسیب شناختی محسوب می شود و باید بیشتر روشن شود.
