تحریف: شرح
انحراف (رگ به رگ شدن) آسیب به رباط ها (رباط ها) یا کپسول مفصلی است. معمولاً در اثر پیچ خوردگی مفصل ایجاد می شود. رباط ها برای تثبیت مفاصل عمل می کنند. آنها حرکت را هدایت می کنند و اطمینان حاصل می کنند که مفصل فقط تا حد معینی حرکت می کند.
رباط ها از الیاف کلاژن الاستیک ساخته شده اند. با این حال، اگر کشش روی الیاف بیش از حد قوی شود، رباط ها بیش از حد کشیده می شوند و بافت آسیب می بیند. از آنجا که رگ به رگ شدن اغلب رگ های خونی کوچکتر را در کپسول پاره می کند، تورم شدید و کبودی در محل آسیب ایجاد می شود.
تشخیص رگ به رگ شدن از رگ به رگ شدن یا پارگی رباط دشوار است. پزشک تنها بر اساس علائم نمی تواند تشخیص دقیقی بدهد. بنابراین متخصصان پزشکی اغلب اصطلاح پیچ خوردگی را تا حدودی گسترده تر تعریف می کنند و رگ به رگ شدن رباط و پارگی رباط را به عنوان زیرشاخه رگ به رگ شدن تعریف می کنند.
- درجه 1 (رگ به رگ شدن خفیف): کشیدگی بیش از حد رباط ها بدون ناپایداری یا آسیب ساختاری به رباط ها.
- درجه 2 (اعوجاج متوسط = کشیدگی رباط): کشش بیش از حد شدید یا پارگی جزئی یک یا چند رباط، همچنان بدون ناپایداری مفصل
- درجه 3 (اعوجاج شدید = پارگی رباط): پارگی یک یا چند رباط همراه با ناپایداری مفصل
رگ به رگ شدن مچ پا شایع ترین آسیب رباط است. عمدتاً در ورزش هایی که در آن حرکات بسیار قدرتمند به سرعت و مکرر با پاها انجام می شود، به عنوان مثال در فوتبال یا حتی اسکی رخ می دهد. رگ به رگ شدن می تواند در زندگی عادی روزمره نیز اتفاق بیفتد، برای مثال زمانی که با سرعت زیاد از پله ها پایین می روید یا زمانی که در زمین ناهموار راه می روید. ممکن است به سرعت اتفاق بیفتد که مچ پای خود را بپیچانید و دچار پیچ خوردگی شوید.
پزشکان پیچ خوردگی مچ پا را به انواع مختلفی تقسیم می کنند، بسته به اینکه کدام رباط مفصل تحت تأثیر قرار گرفته است. ترومای سوپینیشن شایع ترین آسیب در بین تمام آسیب های ورزشی است. متخصصان پزشکی از ضربه به سوپیناسیون به عنوان "پیچش مچ پا" کلاسیک یاد می کنند که در آن کف پا به سمت داخل (به سمت پای دیگر) می چرخد. رباط خارجی در این فرآیند بیش از حد کشیده می شود. در زبان عامیانه، این آسیب به عنوان "مچ پا پیچ خورده" نامیده می شود.
به عنوان اولین مرحله درمان، همیشه باید ناحیه آسیب دیده را فورا خنک کنید و ترجیحاً آن را بالا ببرید. تحریف هایی که در زندگی روزمره رخ می دهد نیز باید توسط پزشک (پزشک عمومی، جراح تروما یا ارتوپد) بررسی شود. شدت رگ به رگ شدن معمولاً فقط توسط یک متخصص پزشکی قابل ارزیابی است، به ویژه به این دلیل که شدت آسیب لزوماً با شدت درد مرتبط نیست. بنابراین، آسیب‌های شدیدتر می‌توانند باعث ایجاد درد نسبتاً کمی شوند. انحراف درمان نشده می تواند آسیب جبران ناپذیری به مفصل وارد کند.
تحریف: علائم
رگ به رگ شدن معمولاً بسیار دردناک است. افراد آسیب دیده معمولا متوجه می شوند که بلافاصله در حین یا بعد از آسیب دچار رگ به رگ شدن شده اند. گاهی اوقات مفصل آسیب دیده دیگر نمی تواند به درستی حرکت کند و پس از مدت کوتاهی به شدت متورم می شود. اگر رگ های خونی پاره شوند، کبودی (هماتوم) نیز در محل آسیب دیده ایجاد می شود.
خطر چرخش مجدد به طور قابل توجهی افزایش می یابد. از آنجایی که مفصل دیگر در دامنه حرکتی خود توسط رباط‌های تثبیت‌کننده و کپسول مفصلی محدود نمی‌شود، می‌تواند تحت بارگذاری نامناسب شود که به مرور زمان منجر به سایش زودرس مفصل (آرتروز) می‌شود.
در مورد پیچ خوردگی دهانه رحم، علاوه بر درد شدید، علائم دیگری نیز رخ می دهد. اینها شامل احساس سفتی در گردن، سردرد و سرگیجه است. شدت علائم به شدت آسیب بستگی دارد. رگ به رگ شدن شدید همچنین ممکن است باعث اشکال در بلع، اختلال در خواب، اختلال در بینایی و شنوایی و احساس سوزن سوزن شدن در صورت یا بازوها شود.
این علائم زمانی رخ می دهند که اعصاب و رگ های خونی در ناحیه گردن می توانند خرد شوند. در موارد بسیار شدید، علائم عصبی بارز مانند بی ثباتی راه رفتن یا اختلالات گفتاری وجود دارد. آنها زمانی رخ می دهند که رگ های تامین کننده مغز (Ae.vertebrales) در اثر انحراف آسیب دیده باشند و ساقه مغز و مخچه خون غنی از اکسیژن کافی دریافت نکنند.
تحریف: علل و عوامل خطر
برای مثال، انحراف در مفصل زانو زمانی رخ می‌دهد که زانو به‌طور ناگهانی به سمت بیرون پیچ خورده باشد. تحریف ها به ویژه در ورزش های سریع مانند فوتبال، هندبال، والیبال یا بسکتبال رایج است. با این حال، آنها می توانند در زندگی روزمره هنگام راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها نیز رخ دهند.
پیچ خوردگی در مفاصل شانه، آرنج یا انگشتان بسیار نادر است. شما همچنین می توانید آنها را در حین ورزش، افتادن یا حرکت نامناسب دریافت کنید. رگ به رگ شدن شانه نیز در صورت انجام وزنه برداری غیرعادی ممکن است رخ دهد.
انحراف انگشت شست هنگام اسکی رایج است، به عنوان مثال: هنگامی که انگشت شست در حین افتادن در حلقه چوب اسکی گیر می کند، رباط خارجی بیش از حد کشیده می شود. در بیشتر موارد پاره می شود. به اصطلاح انگشت شست اسکی ایجاد می شود.
انحراف ستون فقرات گردنی (C-Spine) ناشی از صدمات ضربه شلاقی مانند مواردی است که در تصادفات رانندگی رخ می دهد. خطر انحراف ستون فقرات گردنی به ویژه در برخورد از عقب زیاد است. با این حال، انحراف ستون فقرات گردنی نیز می تواند در حوادث ورزشی و تفریحی رخ دهد.
تحریف: معاینات و تشخیص
اگر انحراف دارید یا مشکوک به آسیب مفصل دیگری هستید، جراح ارتوپد یا تروما فرد مناسبی برای تماس است. اگر شک دارید، می توانید با پزشک خانواده خود نیز مشورت کنید. در صورت انحراف خفیف، او می‌تواند مفصل را آتل بزند و به شما راهنمایی کند که در آینده نزدیک چه کاری انجام دهید. در صورت اعوجاج شدید شما را به متخصص ارجاع می دهد.
توصیف علائم فعلی و هر بیماری قبلی اطلاعات مهمی را در اختیار پزشک قرار می دهد. در این بحث تاریخچه پزشکی، شما باید تا حد امکان دقیق نحوه وقوع حادثه یا آسیب را گزارش دهید. برای به دست آوردن سرنخ های بیشتر، پزشک ممکن است سوالاتی از قبیل:
- درد دقیقا چه زمانی رخ داد؟
- بعد از تصادف چه کردی؟
- آیا منطقه را خنک کردید؟
- آیا قبلاً در این سایت به خود آسیب رسانده اید؟
پس از پایان نامه، معاینه فیزیکی انجام می شود. ابتدا پزشک مفصل آسیب دیده را با دقت لمس می کند. اگر درد فشاری رخ دهد، این اولین علامت اعوجاج است. درد فشاری در محل آسیب و در مجاورت آن احساس می شود.
بررسی اعوجاج OSG (مفصل مچ پا فوقانی).
پزشک با یک دست ساق پا را ثابت می کند و با دست دیگر سعی می کند به آرامی کف پا را به داخل و خارج بچرخاند. به طور معمول، دامنه حرکت توسط رباط های دو طرف بسیار محدود است. اگر آسیب رباط در یک طرف وجود داشته باشد، کف پا می تواند بیش از حد به پهلو بچرخد (افزایش لولایی مفصل مچ پا).
یکی دیگر از روش های معاینه مفصل مچ پا، تست کشو است. در این آزمایش، پزشک در حالی که سعی می‌کند پا را به جلو (به سمت انگشتان پا) و به عقب (به سمت پاشنه) فشار دهد، ساق پا را دوباره با یک بازو ثابت می‌کند. این حرکت نیز معمولاً فقط به میزان بسیار محدودی توسط ساختارهای رباط مجاز است. اگر بتوان بیش از حد به راحتی پا را به سمت پایین ساق حرکت داد، انحراف متوسط (کشش بیش از حد رباط) یا انحراف شدید (پارگی رباط) احتمالا وجود دارد.
بررسی بیشتر: Distortion OSG
معمولاً پس از معاینه فیزیکی، پزشک همچنان مفصل آسیب دیده را با تکنیک های تصویربرداری که میزان آسیب را نشان می دهد، معاینه می کند. معمولاً این شامل معاینه اولتراسوند (سونوگرافی) ناحیه آسیب دیده است. این به پزشک اجازه می دهد تا ببیند آیا رباط یا کپسول مفصلی پاره شده یا بیش از حد کشیده شده است.
برای رد صدمات استخوانی - به ویژه در تصادفات شدیدتر - می توان از اشعه ایکس نیز عکس گرفت.
بررسی انحراف ستون فقرات گردنی ( ستون فقرات گردنی )
انحراف ستون فقرات گردنی به طور بالقوه بسیار خطرناک است زیرا ساختارهای مهمی مانند طناب نخاعی، مسیرهای عصبی مهم و رگ های خونی تامین کننده مغز (شریان های مهره ای/مهره ای) در ناحیه ستون فقرات گردنی قرار دارند. قبل از شروع معاینه فیزیکی واقعی، معمولاً از تکنیک های تصویربرداری (CT، اشعه ایکس، MRI) بلافاصله برای رد آسیب های جدی استفاده می شود.
هنگامی که آسیب های تهدید کننده زندگی، مانند شکستگی ناپایدار ستون فقرات گردنی، رد شد، معاینه فیزیکی می تواند ادامه یابد. علاوه بر بررسی دامنه حرکتی، معاینه عصبی به ویژه در موارد مشکوک به انحراف ستون فقرات گردنی مهم است.
ابتدا پزشک تحرک ستون فقرات گردنی را بررسی می کند. برای انجام این کار، بیمار باید سر خود را به دو طرف بچرخاند، آن را به سمت قفسه سینه پایین بیاورد و آن را به سمت عقب بکشد. تعیین کننده برای تشخیص این است که آیا بیمار در طول این فرآیند درد دارد و تا چه حد می تواند سر را در جهات مختلف حرکت دهد. معاینه عصبی بستگی به این دارد که بیمار چه شکایتی را بیان می کند.
اعصاب متعددی در ناحیه گردن اجرا می شوند که به طور خاص دست و بازو را کنترل می کنند و محرک های حسی را از این مناطق بدن به مغز منتقل می کنند. آسیب به این اعصاب را می توان با معاینات الکترونوروگرافی (مثلاً اندازه گیری سرعت هدایت عصبی، الکترومیوگرام و ...) تشخیص داد.
تحریف: درمان
درمان انحراف به شدت آسیب بستگی دارد. انحراف مفاصل پا و ساق معمولاً به صورت محافظه کارانه (غیر جراحی) درمان می شود. جراحی معمولاً فقط در صورتی ضروری است که مفصل به دلیل آسیب دیدگی بسیار ناپایدار باشد یا اگر بیمار به دلیل خواسته های شخصی یا حرفه ای (ورزشکاران حرفه ای، کارگران ساختمانی و غیره) به مفاصل فشار بیشتری وارد کند.
در مورد انحراف ستون فقرات گردنی (انحراف ستون فقرات گردنی)، جراحی نیز فقط برای آسیب های جدی لازم است، به عنوان مثال، آسیب استخوانی به ستون فقرات گردنی. در هر صورت، افراد آسیب دیده باید بلافاصله پس از حادثه اقدامات "کمک های اولیه" را انجام دهند تا آسیب هرچه بهتر بهبود یابد. در مورد آسیب به ستون فقرات گردنی، این کار باید بسیار با احتیاط انجام شود.
کمک های اولیه
P= مکث: فوراً فعالیت ورزشی را متوقف کنید. بنشینید و در صورت امکان از وارد کردن وزن بیشتر به مفصل خودداری کنید. این امر حتی اگر درد در ابتدا چندان شدید نباشد، صدق می کند. هر گونه استرس بیشتر می تواند به رباط ها و کپسول آسیب بیشتری وارد کند و پیش آگهی را بسیار بدتر کند.
E = یخ: ناحیه آسیب دیده را حدود 15 تا 20 دقیقه خنک کنید. از کمپرس یخ یا کمپرس با آب سرد استفاده کنید. سرما باعث انقباض عروق خونی و نشت خون کمتر می شود. یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید یا ممکن است سرمازدگی رخ دهد. مقداری پارچه بین آنها قرار دهید.
C = فشرده سازی: در صورت امکان، باید یک باند فشاری اعمال کنید. این کار مفصل را تثبیت می کند، بافت را فشرده می کند و در نتیجه از خروج خون از رگ های آسیب دیده جلوگیری می کند. باند فشاری همچنین از کبودی و تورم بزرگتر جلوگیری می کند.
H=Elevate: بهتر است مفصل آسیب دیده را بالا بیاورید. این باعث می شود خون راحت تر از مفصل به قلب برگردد. این باعث کاهش فشار در عروق وریدی در ناحیه آسیب می شود، به طوری که خون کمتری از سیاهرگ های آسیب دیده خارج می شود.
درمان توسط پزشک
پیچ خوردگی معمولاً به صورت محافظه کارانه (غیر جراحی) درمان می شود. این بدان معنی است که تا زمانی که رباط ها به طور کامل از آسیب بهبود نیافته اند، وزن بیشتری روی مفصل وارد نشود. برای اطمینان از اینکه وزن بیشتری روی مفصل وارد نمی کنید، یک باند تثبیت کننده ("بانداژ") حتی برای پیچ خوردگی های خفیف اعمال می شود.
در صورت پیچ خوردگی در مچ پا یا زانو، استفاده از عصاهای ساعد ("عصا") برای چند روز اول پس از آسیب توصیه می شود. در صورت رگ به رگ شدن انگشت یا مچ دست، استفاده از یک باند تثبیت کننده برای بی حرکت کردن مفاصل کافی است. پس از دوره استراحت، باید تمرینات سبک ژیمناستیک مفصل را تحت نظر پزشک شروع کنید تا به آرامی دوباره به حرکت عادت کنید.
درمان اعوجاج OSG (مفصل مچ پا فوقانی).
انحراف مفصل مچ پا نیز معمولاً به صورت محافظه کارانه درمان می شود. بیمار باید مفصل مچ پا را به راحتی تحمل کند و بسته به شدت آسیب تا چند هفته وزنی روی آن وارد نکند. برای اطمینان از تسکین دائمی، پزشک به اصطلاح ارتز مچ پا را اعمال می کند. این دو آتل ثابت هستند که در کنار مچ پا قرار می گیرند و توسط یک بانداژ تا حدودی پایدارتر به یکدیگر متصل می شوند. در چند روز اول، عصا نیز ممکن است مفید باشد.
به شرطی که رباط ها کاملاً پاره نشده باشند، معمولاً می توان آنها را بخیه زد. با این حال، اگر بخش‌هایی از دستگاه رباطی یا کپسولی کاملاً جدا شده باشد، می‌توان رباط‌ها را از سایر مناطق بدن برای بازسازی ساختارهای محل آسیب برداشت.
درمان انحراف ستون فقرات گردنی
در صورت انحراف احتمالی ستون فقرات گردنی، در صورت امکان باید سر و گردن را بی حرکت کنید و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. تحت هیچ شرایطی سعی نکنید گردن را بی حرکت کنید. تا زمانی که تصویربرداری (اشعه ایکس، CT، MRI) آسیب جدی را رد نکرده باشد (به ویژه در ستون فقرات گردنی)، در صورت امکان گردن را حرکت ندهید. استفاده از "گردن سفت" یا بریس های گردن نیز فقط باید توسط متخصصان آموزش دیده انجام شود.
درمان بیشتر به شدت آسیب بستگی دارد. برای اشکال خفیف انحراف ستون فقرات گردنی، بیحرکتی و تجویز داروی مسکن برای چند روز معمولاً کافی است. اگر آسیب های گردن شدیدتر باشد، بستری شدن در بیمارستان برای نظارت یا حتی جراحی ممکن است ضروری باشد.
امروزه گردن تنها چند روز بی حرکت است. پس از آن، پزشک یک برنامه ورزشی سبک تنظیم می کند که به تدریج افزایش می یابد تا ستون فقرات گردنی و ساختارهای اطراف آن به طور کامل بازسازی شوند.
تحریف: سیر بیماری و پیش آگهی
با درمان زودهنگام، اغلب می توان از آسیب و عوارض ثانویه جلوگیری کرد. در صورت عدم درمان، اعوجاج می تواند عوارض و اثرات دیررس قابل توجهی داشته باشد. کشیدگی بیش از حد یا پارگی ساختارهای رباط مفصل را بی ثبات می کند. این احتمال اعوجاج های بیشتر را افزایش می دهد - مفصل به طور فزاینده ای ناپایدار می شود.
با پیشرفت آسیب به دستگاه رباطی، در نقطه ای به اصطلاح "مفصل فلاپی" ایجاد می شود که به سختی می تواند وزنی را تحمل کند. چنین مفصل شلی به ویژه در ورزشکاران ایجاد می شود. آنها اغلب به محض پایان دوره استراحت تجویز شده توسط پزشک، دوباره وزن کامل را روی مفاصل خود وارد می کنند.
اما در واقع، بار ابتدا باید سبک باشد و فقط به تدریج افزایش یابد. علاوه بر این، دوره استراحت تجویز شده توسط پزشک تنها یک دستورالعمل تقریبی است. اگر مفصل تحت استرس درد می کند، باید به آرامی ادامه دهید.
یکی دیگر از خطرات ناشی از یک مفصل ناپایدار، ناهماهنگی است. تحت بار، غضروف به طور نامتناسبی ساییده می شود و مفصل می تواند فرسوده شود - آرتروز ایجاد می شود.
پیچ خوردگی خفیف بدون آسیب همراه و با درمان کافی و سریع معمولاً بدون عارضه بهبود می یابد. مطمئن شوید که به اندازه کافی از مفصل خود مراقبت کرده اید و بلافاصله پس از کاهش درد ورزش را شروع نکنید. تنها پس از درمان کافی و استراحت کافی، مفصل به اندازه کافی پایدار می شود تا دوباره وزن را تحمل کند.
پس از یک انحراف خفیف، مفصل معمولاً به طور کامل بهبود می‌یابد و دوباره به اندازه یک مفصل آسیب‌دیده پایدار است. پس از اعوجاج متوسط یا شدید، ممکن است مقداری ناپایداری باقی بماند. برای جلوگیری از تحریف بیشتر، باید در آینده در حین ورزش از بانداژ استفاده کنید.
