سامانه ی عصبی خودمختار

سیستم عصبی خودمختار (VNS) بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن را کنترل می کند. برای مثال، تنفس، هضم و متابولیسم از جمله این موارد است. فشار خون بالا می رود، رگ ها گشاد می شوند یا جریان بزاق نمی تواند تحت تأثیر اراده باشد. مراکز سطح بالاتر در مغز و هورمون ها سیستم عصبی خودمختار را کنترل می کنند. همراه با سیستم هورمونی، عملکرد صحیح اندام ها را تضمین می کند. تکانه های عصبی برای تطبیق سریع عملکرد اندام با نیازهای در حال تغییر استفاده می شود. ابتدا باید هورمون ها توسط جریان خون به اندام مورد نظر منتقل شوند.

به عنوان مثال، هنگامی که فرد صبح از خواب بیدار می شود، سیستم عصبی خودمختار بلافاصله سیگنالی برای افزایش فشار خون و جلوگیری از سرگیجه ارسال می کند. اگر فردی گرم باشد، سیستم گردش خون بهتر در پوست را تضمین می کند و غدد عرق را فعال می کند. مجاری عصبی همچنین تکانه های عصبی مهم (رفلکس ها) را از اندام ها به مغز منتقل می کنند، به عنوان مثال از مثانه، قلب یا روده.

با توجه به سیر طناب های عصبی و عملکرد آنها، پزشکان سه بخش از سیستم عصبی خودمختار را تشخیص می دهند:

• سیستم عصبی سمپاتیک،
• سیستم عصبی روده (سیستم عصبی روده)؛

مسیرهای عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک از سیستم عصبی مرکزی (CNS = مغز و نخاع) به اندام ها منتهی می شوند. آنها به عنوان مثال به سلول های عضلانی دیواره روده، قلب، غدد عرق یا عضلاتی که پهنای مردمک را تنظیم می کنند ختم می شوند. سیستم های عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک اساساً به عنوان همتا در بدن عمل می کنند. در برخی از عملکردها، این دو سیستم مکمل یکدیگر هستند.

سیستم عصبی سمپاتیک - جنگ و گریز

سیستم عصبی سمپاتیک ارگانیسم را برای عملکرد فیزیکی و ذهنی آماده می کند. این تضمین می کند که قلب سریعتر و قوی تر می زند، دستگاه تنفسی برای تنفس بهتر منبسط می شود و فعالیت روده مهار می شود. به طور خلاصه، سیستم عصبی سمپاتیک بدن را برای مبارزه یا فرار آماده می کند.

اعصاب تکانه های الکتریکی را هدایت می کنند. آنها با کمک پیام رسان های شیمیایی، سیگنال هایی را به سلول های عصبی دیگر یا سلول های هدف در اندام ها منتقل می کنند. سلول های عصبی سمپاتیک با استفاده از استیل کولین با یکدیگر و با سلول های هدف خود با استفاده از نوراپی نفرین ارتباط برقرار می کنند.

سیستم عصبی پاراسمپاتیک - استراحت و هضم

سیستم عصبی پاراسمپاتیک از عملکردهای بدن در حالت استراحت و همچنین بازسازی و ایجاد ذخایر خود مراقبت می کند. هضم را فعال می کند، فرآیندهای متابولیک مختلف را تقویت می کند و آرامش را تضمین می کند.

سلول های مرکزی سیستم عصبی پاراسمپاتیک در ساقه مغز و در قسمت تحتانی نخاع (بصل النخاع خاجی) قرار دارند. در گره های عصبی نزدیک اندام های هدف یا در خود اندام ها، پیام خود را به سلول های عصبی دوم منتقل می کنند. طناب های عصبی پاراسمپاتیک تمام سیگنال ها را با انتقال دهنده عصبی استیل کولین منتقل می کنند.

همتایان در بدن

عضو	تأثیر سیستم عصبی سمپاتیک	تأثیر سیستم عصبی پاراسمپاتیک
- چشم	گشاد شدن مردمک چشم	انقباض مردمک ها و انحنای قوی تر عدسی
- غدد بزاقی	کاهش ترشح بزاق (بزاق کم و چسبناک)	افزایش ترشح بزاق (بزاق زیاد و رقیق)
تسریع ضربان قلب	کاهش ضربان قلب
- ریه ها	گشاد شدن لوله های برونش و کاهش مخاط برونش	انقباض لوله های برونش و افزایش مخاط برونش
– دستگاه گوارش	کاهش حرکت روده و کاهش ترشح شیره معده و روده	افزایش تحرک روده و افزایش ترشح شیره معده و روده @
- پانکراس	کاهش ترشح شیره های گوارشی	افزایش ترشح شیره های گوارشی
- اندام های جنسی مردانه	انزال	نعوظ
- پوست	انقباض عروق، ترشح عرق، نعوظ مو	تاثیری ندارد

سیستم عصبی روده

سیستم عصبی احشایی ((سیستم عصبی روده ای) متشکل از شبکه ای از اعصاب است که بین ماهیچه های دیواره روده قرار دارد. در اصل، این رشته های عصبی مستقل از سایر اعصاب کار می کنند، اما به شدت تحت تاثیر سیستم عصبی پاراسمپاتیک و سمپاتیک قرار دارند. سیستم عصبی روده از هضم مراقبت می کند: به عنوان مثال، حرکت ماهیچه های روده را افزایش می دهد، اطمینان می دهد که مایع بیشتری به لوله روده ترشح می شود و جریان خون در دیواره روده را افزایش می دهد.

مناطق سر