بررسی اجمالی
- پیش آگهی: مو اغلب به خودی خود رشد می کند، اما اغلب عود می کند و ریزش دایره ای مو مزمن می شود.
- علل: احتمالاً یک واکنش خود ایمنی است که در آن سلول‌های دفاعی خود بدن به فولیکول‌های مو حمله می‌کنند و یک واکنش التهابی ایجاد می‌کنند.
- چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد: در صورت افزایش ریزش مو با لکه های گرد و طاس، مراجعه به پزشک توصیه می شود.
- تشخیص: سابقه پزشکی، معاینه پوست سر (مثلاً با درماتوسکوپ) و در صورت لزوم، ریشه مو (تریکوگرام)
- درمان: کرم هایی با مواد تحریک کننده پوست (آنترالین، دیترانول) یا تحریک کننده گردش خون (مینوکسیدیل)، کورتیزون درمانی (به عنوان کرم، تزریق، قرص یا تزریق)، ایمونوتراپی موضعی، درمان فتوشیمیایی (PUVA)
ریزش موی دایره ای چیست؟
ریزش موی حلقوی (آلوپسی آره آتا) یک شکل التهابی از ریزش مو است که معمولاً به طور ناگهانی و بدون هشدار شروع می شود. لکه های طاس دایره ای شکل ظاهر می شوند که از مرکز به سمت بیرون پخش می شوند. این بیماری چندان نادر نیست: از هر 100 نفر یک تا دو نفر در طول زندگی خود دچار ریزش موی حلقوی می شوند. معمولاً در بزرگسالان جوان رخ می دهد، اما کودکان نیز گاهی اوقات به آلوپسی آره آتا مبتلا می شوند.
شدت آن متفاوت است: در حالی که بیشتر مبتلایان فقط مناطق کوچک و محدودی بدون مو ایجاد می کنند، برخی دیگر تمام موهای سر خود (آلوپسی توتالیس) یا حتی تمام موهای بدن خود (آلوپسی یونیورسالیس) را از دست می دهند. با این حال، این اشکال نادر هستند. شکل خاص آن آلوپسی اوفیازیس است که در آن مو عمدتاً در اطراف گردن و شقیقه ها می ریزد.
ریزش موی حلقوی در زنان و مردان چگونه پیشرفت می کند؟
سیر ریزش موی حلقوی غیر قابل پیش بینی است. به طور کلی، پیش آگهی در کودکان بهتر از بزرگسالان است. در روند بیماری در مردان و زنان تفاوتی وجود ندارد. با این حال، بسیاری از زنان از نظر روانی بیشتر از تغییر ظاهر خود به دلیل آلوپسی آره آتا رنج می برند.
در بسیاری از موارد، ریزش موی حلقوی به طور غیرمنتظره ای به خودی خود (خود به خود) بهبود می یابد. موهایی که دوباره رشد می کنند در ابتدا بسیار ظریف و بی رنگ هستند، اما بعداً معمولاً ضخامت و رنگ معمول خود را به دست می آورند. گاهی اوقات این بهبود خود به خود دائمی است، اما در موارد دیگر فقط موقتی است - موها دوباره می ریزند.
به طور کلی، آلوپسی اوفیازیس بیشتر از سایر اشکال ریزش موی حلقوی مزمن است. علاوه بر این، هر چه مدت زمان طولانی تری بیماری وجود داشته باشد، احتمال یک دوره مزمن بیشتر است.
وقتی موها پس از درمان دوباره رشد می کنند، معمولاً بدون رنگدانه (سفید) هستند. سپس افراد مبتلا دارای تکه هایی از موهای سفید روی سر خود هستند که پزشکان از آن به عنوان فلج اطفال یاد می کنند. در برخی موارد، بعداً عود رخ می دهد و موها دوباره می ریزند.
برخی از مبتلایان در نهایت تصمیم به پوشیدن کلاه گیس می‌گیرند - به خصوص اگر ریزش موی دایره‌ای روی کل سر تأثیر بگذارد.
دلایل احتمالی چیست؟
علت ریزش موی حلقوی هنوز به طور کامل شناخته نشده است. پزشکان به اختلال در سیستم ایمنی، به اصطلاح واکنش خود ایمنی مشکوک هستند: به دلیل اختلال در تنظیم، سلول‌های دفاعی بدن در برابر سلول‌های فولیکول‌های مو هدایت می‌شوند. نتیجه یک واکنش التهابی است. خود فولیکول های مو دست نخورده باقی می مانند، اما رشد مو مختل شده و موها در نهایت می ریزند.
این باعث ایجاد لکه های گرد و طاس در کت مو، معمولاً روی سر می شود. با این حال، ریزش موی دایره ای گاهی بر ریش، ابرو و سایر موهای بدن نیز تأثیر می گذارد. در شدیدترین شکل، افرادی که تحت تاثیر قرار می گیرند، تمام موهای بدن خود را از دست می دهند (آلوپسی یونیورسالیس).
به نظر می رسد یک استعداد ژنتیکی نیز در ریزش موی حلقوی نقش دارد. گاهی در خانواده ها اتفاق می افتد. در برخی موارد، علل روان‌زا (جزئی) را می‌توان شناسایی کرد: گاهی اوقات، ریزش موی حلقوی در هنگام استرس، امتحانات، پس از تصادف یا سوگواری ایجاد می‌شود.
مسلم است که ریزش دایره ای مو نتیجه سوء تغذیه (مانند کمبود ویتامین) یا تأثیرات مضر محیطی (سموم محیطی) نیست.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
ریزش مو به عنوان یک علامت رایج است که به عنوان مثال، با تغییرات هورمونی، موقعیت های استرس زا، و همچنین به سادگی با افزایش سن ایجاد می شود. با این حال، اگر متوجه شدید که لکه های گرد و طاس آشکاری روی پوست سر یا ناحیه بدن و موهای صورت ایجاد می شود، توصیه می شود به پزشک مراجعه کنید – ممکن است ریزش موی دایره ای باشد.
اگر مشکوک به ریزش موی دایره ای هستید، فرد مناسبی که باید با آن تماس بگیرید، متخصص پوست یا پزشک عمومی شما است که ارجاع مناسبی را صادر می کند.
دکتر چیکار میکنه؟
به نظر می رسد یک استعداد ژنتیکی نیز در ریزش موی حلقوی نقش دارد. گاهی در خانواده ها اتفاق می افتد. در برخی موارد، علل روان‌زا (جزئی) را می‌توان شناسایی کرد: گاهی اوقات، ریزش موی حلقوی در هنگام استرس، امتحانات، پس از تصادف یا سوگواری ایجاد می‌شود.
مسلم است که ریزش دایره ای مو نتیجه سوء تغذیه (مانند کمبود ویتامین) یا تأثیرات مضر محیطی (سموم محیطی) نیست.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
ریزش مو به عنوان یک علامت رایج است که به عنوان مثال، با تغییرات هورمونی، موقعیت های استرس زا، و همچنین به سادگی با افزایش سن ایجاد می شود. با این حال، اگر متوجه شدید که لکه های گرد و طاس آشکاری روی پوست سر یا ناحیه بدن و موهای صورت ایجاد می شود، توصیه می شود به پزشک مراجعه کنید – ممکن است ریزش موی دایره ای باشد.
اگر مشکوک به ریزش موی دایره ای هستید، فرد مناسبی که باید با آن تماس بگیرید، متخصص پوست یا پزشک عمومی شما است که ارجاع مناسبی را صادر می کند.
دکتر چیکار میکنه؟
دیترانول که به عنوان پماد (0.5 تا دو درصد) نیز روی نواحی آسیب دیده استفاده می شود، به روشی مشابه عمل می کند.
سایر محرک های پوستی که گاهی برای درمان ریزش موی حلقوی استفاده می شوند، کریساروبین، کپسایسین (ماده تند فلفل چیلی) و تنتور فلفل هستند. با این حال، آنها فقط در موارد فردی باعث رشد مجدد مو می شوند.
ماینوکسیدیل در برابر ریزش موی حلقوی
محلول های حاوی ماده فعال ماینوکسیدیل در واقع برای درمان خارجی ریزش موی ارثی تایید شده اند. با تحریک گردش خون در اطراف فولیکول های مو باعث رشد مو می شود. ماینوکسیدیل معمولاً علاوه بر سایر روش های درمانی (مانند کورتیزون) استفاده می شود، زیرا در غیر این صورت نمی توان موفقیت چشمگیری را با ریزش موی دایره ای انتظار داشت.
به عنوان مثال، هنگام درمان آلوپسی آره آتا در کودکان، محلول ماینوکسیدیل با دوز پایین اغلب در ترکیب با کورتیزون با قدرت متوسط استفاده می شود.
گلوکوکورتیکوئیدها ("کورتیزون") در برابر ریزش موی حلقوی
بنابراین کورتیزون اغلب با استفاده از سرنگ های کوچک به قسمت های طاس پوست تزریق می شود. پزشک این تزریق‌های کورتیزون را با فاصله حدود یک سانتی‌متر روی نواحی آسیب‌دیده پوست قرار می‌دهد. او هنگام تزریق با دقت پیش می رود و کل دوز گلوکوکورتیکوئیدهای تزریق شده را مشاهده می کند. در غیر این صورت، ماده فعال ممکن است به مقدار مناسب وارد جریان خون شود و در نتیجه باعث ایجاد اثرات نامطلوب در سراسر بدن شود (عوارض جانبی سیستمیک). با این حال، اغلب لازم است که درمان هر چهار تا شش هفته یکبار تکرار شود تا اثر ماندگاری حاصل شود.
کورتیزون درمانی سیستمیک - برای مثال به شکل قرص - تنها در موارد شدید و گسترده ریزش موی حلقوی یک گزینه است. درست است که در اکثر بیماران، این عمل باعث رشد مجدد موها می شود. با این حال، کورتیزون باید در درازمدت با دوز مصرف شود که سیستم ایمنی را تضعیف کرده و باعث احتباس آب در بافت (ادم) و اختلالات قاعدگی به عنوان عوارض جانبی شود.
ایمونوتراپی موضعی برای ریزش موی حلقوی
اثربخشی ایمونوتراپی موضعی با ماده فعال دیفنی پرون (دی فنیل سیکلوپروپنون، DPCP) برای ریزش موی حلقوی از نظر علمی ثابت شده است. با این حال، این روش فقط برای تکه های طاس بزرگتر استفاده می شود.
ابتدا، پزشک غلظت بالایی از ماده فعال را با هدف تحریک التهاب و حساس کردن سیستم ایمنی بیمار به ماده فعال روی لکه های طاس اعمال می کند. پس از سه تا چهار هفته، DPCD دوباره با دوز کم استفاده می شود، که سپس باعث تحریک پوستی آلرژیک می شود. این برنامه به صورت هفتگی و معمولاً برای ماه ها تکرار می شود.
متخصصان فرض می‌کنند که این التهاب پوستی آلرژیک در نواحی طاس پوست سر، سلول‌های ایمنی خاصی را جذب می‌کند که سلول‌های ایمنی را که به سلول‌های ریشه مو حمله می‌کنند، جابجا می‌کنند. در موارد مساعد، رشد موهای جدید پس از حدود سه ماه شروع می شود و در ابتدا موهای بدون رنگدانه (سفید) جوانه می زنند. چند هفته بعد معمولاً رنگدانه ها در این موها رسوب می کنند، اما گاهی اوقات موهای جدید سفید می مانند.
ایمونوتراپی موضعی کاملاً پیچیده است و خطراتی را به همراه دارد (مانند اگزمای بیش از حد). بنابراین در دستان پزشکان آموزش دیده خاص است.
PUVA در برابر ریزش موی حلقوی
مخفف PUVA مخفف psoralen plus UV-A است. این روش درمان فتوشیمیایی برای بیماری های پوستی مختلف مانند پسوریازیس و نورودرماتیت و در برخی موارد برای ریزش موی حلقوی نیز استفاده می شود.
پزشک پسورالن فوتوتوکسیک (مانند متوکسالن) را روی نواحی آسیب دیده پوست اعمال می کند. پس از یک ربع، او ناحیه را با نور UV-A تحت تابش قرار می دهد. در بسیاری از موارد، این کار از آسیب به فولیکول های مو ناشی از سلول های ایمنی جلوگیری می کند.
PUVA موضعی به اندازه ایمونوتراپی موضعی برای ریزش موی حلقوی موفق است. با این حال، خطر عود در اینجا حتی بیشتر است.
روی و ویتامین D برای ریزش موی حلقوی
مکمل‌های روی اغلب برای ریزش موی حلقوی (یا سایر ریزش‌های مو) توصیه می‌شوند. در میان چیزهای دیگر، عنصر کمیاب برای یک سیستم ایمنی قوی و برای پوست و موی سالم مهم است. با این حال، مصرف روی احتمالا تنها در صورتی به ریزش موی حلقوی کمک می کند که واقعاً کمبود روی وجود داشته باشد.
مصرف ویتامین D نیز ممکن است تاثیر مثبتی بر ریزش موی دایره ای داشته باشد. با این حال، این هنوز از نظر علمی ثابت نشده است.
یک "روش درمانی" موفقیت آمیز شگفت انگیز، شرکت در یک گروه خودیاری است: بیماران مبتلا به ریزش موی دایره ای از کار کردن در کنار سایر مبتلایان به بیماری سود می برند. به ویژه برای کودکان، شرکت در یک گروه خودیاری گاهی اوقات می تواند موفق تر از هر درمان دارویی باشد.
درمان های جایگزین برای ریزش موی حلقوی
گاهی اوقات بیماران مبتلا به ریزش موی حلقوی از هومیوپاتی، نمک های شوسلر و سایر روش های درمانی جایگزین استفاده می کنند.
به عنوان مثال، هومیوپات ها مصرف آرسنیکوم آلبوم، Lycopodium clavatum، فسفر یا وینکا مینور را برای آلوپسی آره آتا توصیه می کنند. مناسب ترین نمک شوسلر پتاسیم فسفریکوم شماره 5 است. با این حال، گفته می شود که داروهای دیگری مانند سیلیس شماره 11 یا کلراتوم روی 21 نیز تأثیر مفیدی بر ریزش موی دایره ای دارند.
مفاهیم هومیوپاتی و نمک های شوسلر و اثربخشی خاص آنها بحث برانگیز است و به وضوح توسط مطالعات ثابت نشده است. روش های پزشکی جایگزین نیز محدودیت های خود را دارند. بنابراین باید از قبل با پزشک خود صحبت کنید.
